Thursday, April 9, 2009

Day 0: Congratulations Nehir!




Sabah 7.20'de, yedi saat yirmi dakikalik bir uykuyla uyandım. İlk iş e-mailime bakayım dedim, okumada güçlük çekince, allah allah, yüzümü yıkamadan artık okuyamıyorum diye banyoya gittim ki, göz kapaklarım da dahil gözlerim şişmiş...hayır ağlamadım...

Sonrasında ise dizziness içerisinde yola çıktım.

Nedenini anlamış değilim. Tek olasılık, vücudumun, yaklaşık 5.5 aydan sonra üstüste iki gece uyuyunca şaşırmış olması. Buna bir de yalnız geçirmediğim bir dört yıl eklersek, alerjik reasiyon olarak düşünmek mantıklı.

Hastaneye geldiğimde, sat, 8.45 idi, nefis bir parking spot bulduktan sonra, yukarı çıktım...odaya girdim, baktım, pike altına girmiş baba kız. "Aaa, kimse yok" deyince, küçük kafa "Anne saklandım" deyiverdi hemen!

Gece baba tüm diaper changeleri devretmiş, rahat uyumuşa benziyordu. Nehir'in de keyfi yerindeydi.

Saat 9.45 gibi monitöre bağlayacağız dedikleri için, aslında çok istekli olmasa da, oyun odasına gittik, hiç değilse 45 dakika dolaşmış olsun istedik. Sonrasında, leadleri bağlayınca başlayan mızmızlığı, gün boyu geçmedi. Leadler onu rahatsız etti çok, ve beş saat kadar yatakta kalması gerekti.

Saat 10.00'da ilikleri verdiler, yani "Bu kadar mı" diyecek kadar azdı, çok kısa sürdü. Sonrasında kontrol etmek için tuttular. Çok şükür bizimki bunu da atlattı. Bir reaksiyon vermedi. Yalnızca, söyledikleri gibi, ilikleri dondururken kullandıkları presertive ler çözülünce bir tuhaf koku yayıldı. Hemşire hiç duymuyormuş, Mahmut da duymadı. bana hemen geldi. Cream corn diyenler varmış, o koku nasıl hiç bilmiyorum ama bana domates çorbası, hatta gazpacho gibi geldi. İşin komiği birkaç gün sürermiş, Nehir'in yakınına gidince duyuyorum hala.

Velhasıl, üç gibi lead leri çözdüler, ve biz derhal oyun odasına gittik. Birkaç dakika sonra, bizi hergün gören fellow geldi, "You are going to be discharged in a few hours" dedi, ben bir an ciddiye aldım, meğer espri yapıyormuş, "This floor is for sick kids" dedi, gülerek. Aslında durum şu, white blood cell ler, bugün 700lere indi, enfeksiyona çok açık, plateletler de çok düştü, kanama tehlikeli...yani hastanede olmamız lazım, ama hemoglobin, yani enerjisi, o kadar düşük (düştü ama biz bu seviyede dolaştık çok) değil, bu da onu aktif yapıyor!

M A Ş A L L A H.

Biraz sonra ise, PCA elinde koca bir poşetle geldi. Grace Foundation transplant akşamı, aileye yemek alıyormuş. Bir de bugün Nehir'e üzerinde adı işlenmiş, yastık kılıfı getirdiler. Bu kadar küçük şeyler ama o kadar hoş oluyorki, "somebody is thinking of you", bizi tanımayan ama geçirdiğimiz sürece aşina, ve bizi anlayan birileri. His Grace Foundation da kızlarını kaybetmiş bir ailenin kızları adına sürdükleri bir vakıf...

Akşamüzeri ise Nursen Teyze börek getirdi ve Nehir börekleri afiyetle yedi tabi ki! Nursen Teyze hasta hasta yapmış yine de, yukarıya çıkmadan bırakıverdi. Ellerine sağlık.

Ben ne yemesem de yatsam durumundayım. Yapacak bir şey yok. Ne olacaksa olacak. Dönüşte bu kez Ayda sen beni motive edip, diyetisyene göndereceksin.

Bugün babaya, "Hadi sen git eve" dediysem de, baba kaldı. Anladım. Tüm ıvır zıvır burada, ev tamtakır, sanırım o nedenle. Refakatçı yatağını paylaşmada sorun yaşamayalım diye, ben kaptım.

Asayiş sonunda berkemal. Şaka bir yana standar tedavinin zorlu dönemeci bitti. Nehir'cim harika savaştı. Sandra dediki:

"Bugun hem Passover hem de Easter'in baslangici..Bi de, tv de duydum, gunes ile (sadece jewish rabbi 'larin izledigi) ayin ozel bir alignment i varmis, ve bu alignment baharin ve yeni hayatin baslangici sayilan Passover'a bilindik tarihte sadece 3 kere rastlamis. Belki Sebnem bilir.. Niye Passover (hamursuz bayrami) ile bu astronomik olayin ilintisi var diyeceksin cevap veremiyecegim ama just wanted to tell you stars (and our prayers) are aligned for..."

...

NEHİR SAĞLIKLI VE MUTLU, YENİDEN BAŞLADI, TERTEMİZ!

Sevgili kızımız, minnoşum, bir tanem, annesinin kuzusu, babasının güzeli, ablasının tatlısı bize lazım. Ondan öğrenecek çok şey var. Bu ara büyüdü ya, "Anne bebek oldum" diye taklitler yapıyor.

Dün gece Almanya'daki doktora, bugün de Heidi'ye (Russell) 'a yazdım, ch 14.18 için. Gevşemek yok. Yola devam.

Fotohaber: play room. Kitapları görünce, "engliş" deyip, alıp okumaya başladı...gibberish ama İngilizce gibberish. İlki ise kapımıza bugün asıldı! Dora'nın deyişiyle, "we did it". She did it.

6 comments:

  1. Sevgili Bayazit Ailesi,

    Hiçbir şey desadüf değil. Nehir'cik baharla birlikte yeni bir başlangıç yaptı hayata. O zorlu geçen; ama, Nehirin gücüyle altedilen günlerden sonra, yeni dönem çok güzel olacak. Minicik bir beden savaşıyor, sonunda galip de gelecek.

    Ne demiştim?

    "GOD"

    Gerçekleşiyor, görüyor musunuz?

    Sağlıklı ve mutlu günler bu güzel aileye.

    ReplyDelete
  2. not a clue darling!! ama iyi bir durummuş anlaşılan, e o da bize yetiyor, di mi.
    Nehir'e özel biraraya gelmiş bi dolu kuvvetli, iyi enerji var diye düşünüyorum.
    coook sevgilerimle.

    ReplyDelete
  3. "Today is the first day of the rest of my life"

    Bu cumle tam Nehirlik...kucuk ama dev savascim benim...

    Dun gece Mina israrla Nehir deyip durdu...Elinde telefon arayalim diye...o uyanikken aradik ama bulamadik...neyseki sonra sesinizi duydum...

    Nehirime yeni hayatinda tum guzellikleri diliyorum...
    Hepinizi cooook opuyorum...

    ReplyDelete
  4. Mis gibi tertemiz bir başlangıç Nehir'e..bahar icinde yeniden cicekleniyor. sağlıklı ve mutlu, ben ki baharlari stabil olmadigi icin sevmem, bu bahar benim icin de cok ozel bir bahar Nehircigim sayesinde, hersey cok guzel..Anne - babaya'da kocaman bir Congratulations'i unutmamak lazim. Opuyorum hepinizi..Arzu Sami

    ReplyDelete
  5. Cok Tebrikler,
    Dun Nehir hep aklimdaydi, enerjiyle, mutlulukla bu adimi da atlattiniz ya, artik gerisi yepyeni, tertemiz, nese dolu gunler. Dallas' tan kucak dolusu sevgiler,
    Gonca ve Nazli

    ReplyDelete
  6. Dogum gunun kutlu olsun Nehir'im!!!!!

    Zeynep'cim ve Mahmut'cum, sizleri de tebrik ediyorum. Nurtopu gibi bir kiziniz oldu!!!!!!!

    Birbirinize cok iyi bakin...

    ReplyDelete