Thursday, August 26, 2010

Zihnimin İçi

Nehir bu geceyi sakin geçirdi. M A Ş A L L A H bebeğime.

Zihnim dolu. Çok. Ama bu sabah, en iyi geceden sonra, Dr. Bishop'u dediği, "Yaptıklarımıza yanıt veriyorsa, bu benim için en iyisi" sözünü hatırlayıp, biraz daha yatıştım.

İlk adım, şu makinadan çıkar duruma gelebilmesi. Sonra kaldığımız, su tutma işi ne durumda göreceğiz.

Tuhaf bir işin içine düştük. Zaten baştan beri acaipti ama bu sonuncusu... Ameliyat olabilsin diye, trombositleri iyileşsin diye, platelets, kök hücre verelim dediler, boşa gitmesin kemo ekleyelim dediler, bir karboplatin koydular ve şimdi Nehir bu durumda.

Atlatacak. Şifa duaları onun yanıbaşında, iyi bir bakım desteğinde...Presbyterian....

Ameliyat ise uzaklaştı.

Yani "the tratment defeated itself". Hesap tutmadı. Bunu aklımdan atamıyorum. Şimdi tüm doktorlar, "Tüm tedavileri sonucu"....diye başlayıp, konuşunca, düşünüyorum, "O zaman risk hesabını daha iyi yapmalıydınız!".

Ama madalyonun öbür tarafı: agresif bir türde, hele geri gelmişken, agresif gitmek anlaşılır bir şey.

Ama işte.

"Chemo is no picnic". Biz geçen yıl biraz piknik gibi geçirince, biraz öyle gördük sanırım.

Zihnimdeki bir resim, Anıl'ın karboplatini duyduğundaki ifadesi. Renk vermeyişi. İşin içinde birinin haklı endişesi.

Nehir'im seni çok seviyorum, seni bu işten sıyırmak için elimizden geleni ve bazen gelmeyeni bile yapıyoruz. Seni bu kadar hırpalayan bu son fasılda bana düşen pay için özür dilerim. Bilemiyoruz tatlım, bilmiyoruz.

17 comments:

  1. Nehir sayesinde hepimiz litaratür okur olduk, karboplatin i anlamaya çalışıyoruz. http://www.rbturk.com/My_Homepage_Files/Download/Makaleler/Cisplatin_carboplatin_etkileri.pdf

    Bu da geçecek, bu meret böyle bişeymiş ama Nehir onu atacak.

    ReplyDelete
  2. Haklısın, her satırda hatta olmaman gerektiği zamanda bile.
    Selamlar

    ReplyDelete
  3. zeynep hanım nehirciğim umarım herşey gönlünüzce nehirciğimin en az zarar görüp en fazla iyi olduğu şekliyle devam edip son bulur keşke yanınızda olabiklsem sadece birkaç dakika bile olsa nehiri görebilsem :)ama dualarım düşüncelerim heran sizinle:) sevgiler gönderiyorum

    ReplyDelete
  4. Anne baba olmanın bütün yükünü üstelik layıkıyla tam da olması gerektiği gibi taşıyorsunuz. Nehir için yaptıklarınız ben de büyük saygı ve sevgi uyandırıyor. Nehircigim iyileşecek bebek adımlarıyla aşacak hepsini. Bir ateist kadın olsam da bütün kalbimle bütün kalbimle bunu istiyor, bunu diliyorum. Belki dualar kadar bu da yarar bir işe :)

    ReplyDelete
  5. Zeynep Hanım,

    Şu soruyu sormak kolay.Çaresiz gibi duruyor bu hastalık Nehir'i bu kadar hırpalamaya gerek var mı? Ama biz insanız... 'Umut' bize hayatın anlamı nedir diye sorulduğunda verebileceğimiz tek cevap... Kaza olup kötü şeyler yaşayabiliriz. O zamanda insanın içi yanar. kötü şeyler için metanet duygusunu biliriz hepimiz öyle ya da böyle. Ama sizin olayınız farklı! diyelim ki mücadelden vazgeçtiniz ne yani şu durumda kağıtlar imzalayıp doğaya mı çıkacaksınız göz göre göre... Üzmeyin kendinizi demek benim için çok kolay olmasada, sizi hiç bir zaman tam anlamasamda egolarınız, insanlığınız benim için hepsi bir kenarda... Allah yardımcınız olsun. Lütfen kendinizi bir de bu tür suçluluk duygularıyla daha da üzmeyin. Unutmayın diğer kızınızında size ihtiyacı var. Durum değerlendirmesini doğal olarak hep hastalık üzerine yapıyorsunuz. Benim önerim kalkın ayağa ve geniş bir perspektiften bakın... Hayalleri bir kenara alın, şu anki yaşama bakın... Durumunuz o kadar zor ki... Kendinizi hırpalamaın çünkü size olacak olası bir şey gerçekten herşeyi daha da kötüleştirir... Ne kadar üzüldüğünüz şu satırlara nasıl yansıdığını bilemezsiniz...
    Kendinize yüklenmeyin... Çok uzun süren çok agresif günler bu günler... Umarım her şey çok güzel olur...

    Sizin için dua ediyorum.
    Şule

    ReplyDelete
  6. Uzun uzun yazmıştım, kayboldu bir şekilde... Özetle:

    Nehir'in şu anda atlatmakta olduğu travma ile ilgili olarak herşeyi sorgulamakta haklısınız, kendiniz hariç. Kendinize bir pay biçecekseniz, Nehir ile birlikte yaşacağınız güzel gelecek için biçin... Tekrar ediyorum, sizin yerinizde -ben ve muhtemelen aramızdan pek çok kişi de dahil- pek çok anne baba çoktan dağılırdı. Anne-baba olarak yanınıza bile yaklaşamayız...

    Her karar aynı zamanda diğer seçenekten vazgeçiş. Genellikle, hele tıp dünyasında, hele de sizin durumunuzda, ne yazık ki kararlar siyah/beyaz netliğinde değil. Nehir için en iyisini her zaman arayıp buldunuz ve sağladınız. Buna siz de yürekten inanın...

    Nehir yolunu bulacak, bunu da aşacak. Gözümün önünde yemyeşil, kır çiçekleri ile kaplı kıyıları olan, içindekiş taşları tek tek güneşle yıkanan, berrak, tertemiz, taptaze, güneşe inat buz gibi, bir o kadar da sakin akan bir Nehir var. İçime derin bir huzur veriyor. Nehir kıyıda otumuş, ayaklarını sallandırmkış suya, topladığı çiçekleri buket yapmış, sana uzatıyor Annesi...

    Ben Blogspot'a yazıp bu kırmızı kurdelelli PANDA'nın :) pembe kurdeleli olanını rica edeceğim...

    Hadi gülümse...

    Aklımız, kalbimiz, dualarımız sizinle... Öyle çokuz ki...

    Sevgilerimle
    Yeşim

    ReplyDelete
  7. Zeynep'cim,
    En basit domuz gribi aşısında bile faydaları ile birlikte olası zararları ne kadar çok konuşuldu, tartışıldı. Herkes ikiye bölündü, "yaptıracağım, çocuğum da olacak" diyenler bir tarafta, "kesinlikle yapmam, yaptırmam" diyenler öbür tarafta. Ve kararı ne olursa olsun herkesin kafasında "acaba" sorusu. Maalesef hiçbir doktor, yetkili vs. çıkıp da %100 yararlıdır veya %100 zararlıdır demedi, diyemedi. Tıp işte böyle birşey. Artıların yanında eksiler de var. Biz kıytırık bir aşı karşısında bu kadar tereddüte düşmüşken sizin çok daha kompleks ve bilinmezi çok daha fazla olan konularda karar almanız gerekiyor. Sonuçta tedavi için oradasınız arkadaşçım ve doktorlarınızın yönlendirmesi ile, kendiniz de araştırıp sorgulayarak Nehir için en doğrusunu yapmaya çalışıyorsunuz. Bu komplikasyonların çıkmaması, en önce sizin ve hepimizin dileği ama bilemezsiniz. Kimse bilemezdi. Bilinseydi zaten bunlar yaşanmazdı. Siz tedavi için oradasınız, bu tedavi Türkiye'de olmadığı için evinizi, sevdiklerinizi arkada bırakıp oralara gittiniz. Yolunuz uzun olabilir, Dr. Renaud'un deyimiyle karşınıza inişler ve çıkışlar çıkıyor ama su yolunu bulacak, Nehir'im akmaya devam edecek. Şimdi biraz duruldu, yavaşladı ama yine çağlayacak. Ben buna yürekten inanıyorum. Yolunuz açık olsun ve bu yolda Allah yardımcınız olsun. Ve Zeynep'çim, lütfen kendine iyi davran, olur mu :)

    Sevgilerimle

    ReplyDelete
  8. Dua gönülden, karşılıksız kendi gücünün yetmediği için dilekte bulunmak değil mi? Kimden istediğimizin ne önemi var?
    Nehir-imiz ve tüm ihtiyacı olan çocuklar için şifa diliyoruz, tüm kalbimizle... herkes kendi gönlünce, kendi diliyle...

    ReplyDelete
  9. Zeynep hanim her tedavinin riski var. Agresif tumorleri agresif bir sekilde tedavi etmeniz gerekli. Maalesef her tumorun klinik ve biolojik ozellikleri farkli ve tedavi ne kadar agresif olsa da herkesin verdigi response varkli. Nehir eger bu toxic ve agresif tedavileri almasaydi, o zaman da ah keske su experimental tedavileri yaptirsaydik belki fayda ederdi diye dusunucekdiniz. Aklinizi ve ruhunuzu bu kadar zorlamayin. Elinizden gelen her seyi yaptiniz. Doktorlar da Nehir'in kanserine karsi en iyi, en son tedavileri uyguladilar. Riskleri goze almasalardi durum zaten kotuydu maalesef. Belki biraz harsh konusuyorum ama lutfen kendiniz dahil kimsede suc aramayin.

    Herseyin duzelmesi umuduyla hosca kalin ve umidinizi hic bir zaman kaybetmeyin. Elinizdeki minik savasci bu zorluguda atlatabilir. Hic belli olmaz.

    ReplyDelete
  10. Dualarımız Nehir ile birlikte. Siz de güçlü durun ki Nehir de sizden güç alsın. İyileştiğini hep birlikte göreceğiz inşallah. Sevgiler.

    ReplyDelete
  11. siz herşeyi nehircik için yapıyorsunuz,en iyisini,her yolu deneyerek,pes etmeyerek,kaçınmayarak..biz şahidiz siz dünyanın en sabırlı,yılmayan,iyisi için mücadele veren ebeveynlerisiniz..

    ReplyDelete
  12. Yumy'e katiliyorum, ve bu kadar ugraslariniz, savasiniz zafer ile sonuclanacagi gunu bekliyorum bu sayfaya bakarken... Biz uzaktan okuyarak ve dualarimizla destek olmaya calisiyoruz, keske daha yakininizda olabilsek... Size sonsuz sabir diliyorum bu mucadelede, Nehircigime de guc ve huzur

    ReplyDelete
  13. Zeynep Hanim, sakin kendinizi suclamayin bu son olanlar icin. Bu kadar agresif gelisen bir tumorun tedavisi de agresif oluyor maalesef, dusunsenize bu agresif tedavi olmasa o tumorun geri gelme ihtimali artiyor. Eskiler her iste bir hayir vardir derler, Nehir'in su anda cektikleri Allah korusun ileride daha zor zamanlari onleyecek belki de. Nehir MASALLAH bunu yine minimum hasarla atlatiyor gordugunuz gibi. Goreceksiniz o tazecik bedeni sanki bunlar hic yasanmamis gibi yenileyecek kendini, cocukluk akli butun bu kotu anilari silecek ve hep beraber yepyeni harika bir hayata baslayacaksiniz tekrar. Herkesin dualari, pozitif enerjileri sizinle, hepimiz gunde birkac kere blogu twitter'i check ediyoruz, acaba ne gelisme var diye, aklimiz Nehir'de ve sizde. Kendinizi suclamayin, bilin ki uzun vadede Nehir icin en dogru karari verdiniz, hepsi gececek bunlarin insallah. Allah hepinizin yardimcisi olsun, hepinize kuvvet versin.
    Sevgilerimle

    ReplyDelete
  14. Nehir'le birlikte uyuyup, bir sabah sizi öpücüğüyle ya da yanağınızı okşayan küçük eliyle uyandırdığında bütün sorumluluk-suçluluk duygularınızı ve korkularınızı geride bırakmış olarak ve iyileşik kızınıza gülümseyerek şükredeceksiniz, buna yürekten inanıyorum.
    Sevgiler

    ReplyDelete
  15. her kelime o kadar anlamini yitirmis durumda ki,ne yazsa insan tam olarak duygularini ifade edemiyor.
    siz harika bi annesiniz,zor,allah yardimciniz olsun,nehircik cokk cok iyi olsun.

    ReplyDelete
  16. Anne-baba olmak beraberinde bir sürü keşke ve acabaları getiriyor. Çocuklarla ilgili alınması gereken her karar kafaları karıştırıyor. Rahat olmaya çalışın Zeynep Hanım çünkü annelik o kadar güçlü bir içgüdü ki karşısında hiç birşey varlık gösteremez. Ne yapıyorsanız Nehir'in iyiliği için yapıyorsunuz bunu bizle buradan bile takip edebiliyoruz. Bu sıkıntılı günler geride kalacak hepimiz (bu arada düşündüğünüzden daha fazla kişiyiz) buna inanıyoruz. Sizleri düşünüyoruz, desteğimizi hissettirmeye çalışıyoruz. Küçük kızınızla güzel bir uyku çekip dinlenmiş bir biçimde uyanıp yeni faaliyetler peşine düşeceğiniz günleri hayal ediyoruz.
    En içten sevgilerimle...

    ReplyDelete
  17. şifa bir niyet ve kendi başına bir seçenek. fakat şifaya giden yolda seçilen metotlar, seçenekler her ne kadar akıl, vicdan, emek, para ve fedakarlıkla seçilmiş olursa olsun en temeldeki iyileşme, sağlıklı olma niyetine yönelik birer vesile. niyet net olduğuna göre ortada doğru ya da yanlış seçimlerin yaratacağı baskı da olmamalı.

    benim içim bu anlamda rahat. her ne seçtiyseniz o seçimde şu an göremediğin çok doğru bir mıknatıs olduğuna eminim. bunu daha önce de bir şekilde yaşadın ve gördün ki sürüklendiğin yer doğru tedaviyi de beraberinde getirdi.

    agresifse bu illet demek ki tatlı kızımızın bu derece zor ve yoğun aşamayı göze alması gerekiyordu. ve en doğrusu yapıldı. şu an zararı görmektesin, halbuki bunlar yapılmasa pişman olabilirdin.

    tekrar etmem lazım: niyet net, emek ve akıl ve sevgi kocaman. o zaman her ne seçtiysen en doğrusuymuş, ben adım gibi eminim bundan. büyük resme bakmaya gayret etmek lazım.

    akıl ve sezgiyle harmanlanmış doğal akışın yönü bunu gerektirdi, bu kayalı yataktan da geçti Nehir. elbet yakında sakin, duru, tertemiz billur su olup nazlana nazlana, keyifle akacak.

    sebnem

    ReplyDelete