Annemi ve Sevgilimi Yolcu Ettim

Bugün önce annemi yolcu ettim. Baktım hafiften pasifloraya başvurmuş ama çok iyi idare etti. Bu kez Nehir anneanneyi görüp, yemeklerini yiyemedi ama odamız pırıl pırıl, ve bir aydır dokunamadığım her şey kendilerine bir yer bulmuş, Leyla'nın eşyası toplu. Bu kadar yoğunken yapamayacağım bir işti bu. Annecim, giderken, yine gelirim dedi. Teşekkür ederim anneciğim. En çok da Ithaca hikayeleri için.

Nehir bugünü de aynı geçirdi. Karaciğer değerleri biraz daha iyi. Geldiğimizden beri ilk kez sıvısında 600 gr eksiye geçti (dün, 24 saat). Bu çok iyi. Düşünülen: doğru yoldayız ama zaman alacak. Sabredeceğiz. Bekleyeceğiz.

Bugün biraz biraz yine gözlerini açtı. Ativan'i karaciğerine zarar vermesin diye azalttıkları için olsa gerek. Biz ise belki bizi görür, yanında olduğumuz anlar diye heyecanlandık. Hemen de kalkmak için hamlede bulunuyor. Canım benim. Ben de onu kucağıma alacağım günü iple çekiyorum. Sonradan yine "uyur" hale geçti.

Nehir biraz rahatlamış olunca, sıra babayı yolcu etmeye geldi. Hemen bir blok yandan kalkan otobüse kadar yolcu edeyim dedim. Otobüsün önüne geldiğimizde, şöför, trafik nedeniyle yarım saat geç kalkacağını söyledi, ve istersek eşyayı otobüse bırakabileceğimizi. Ama bunları söylerken bir yandan da, "Hanginiz gidiyor?" diye sordu. Sonra da "Biraz daha birlikte oyalanabilirsiniz" dedi. 70 yaşlarındaki amca. Gülümsedim. Bizim "sevgili" halimizi kollaması çok hoşuma gitti. Bilmiyorum en son ne zaman elele tutuşup yürümüştük (bir yorumcu önermişti, hatırlıyorum). Yürüdük, bir blok, belki de yarım. Birşeyler içtik. Sonra otobüse geri geldik. Biraz da otobüste oturduk ve babayı Ithaca'ya göndermiş oldum. Yarım saat sevgili olabilmek çok güzeldi. Hele işin içine şehirlerarası otobüs girince, üniversiteye geri döndüm. Ve şöförün tatlılığı, ne kadar da şehirden, şehirlililerden uzaklaşmaya ihityacım olduğunu hatırlattı. Yine.

Hastaneye döndüm. Yarın hala geliyor. Nehir halası buradayken makinadan ayrılabilse çok ama çok iyi olur. Onu görmeyi ne çok ister. Bakalım.

Sabredeceğiz. Bugün asansör çıkışı bir küvöz gördüm. Malum yanımızda yanidoğan yoğun bakımı da var. Benzer bir durum. Küvözde değil ve dokunabiliyorum, öpebiliyorum ama kucağıma almamak, hele onun her zaman beni yanında isteğini bilirken çok zoruma gidiyor.

Dün, geçen sefer aldığımız iki geceden bizi bilen hemşire, diğer hemşireye anlatıyordu. "Sen bir de onu uyanıkken gör, çok dediğim dedik, kimseyi yanına yaklaştırmıyor. Uyanıp da annesini yanında görmezse, bağırıyor annesi yatağa yanına gidinceye kadar". Gülümsedim. Yine yapacak. Ve ben yine söyleneceğim, bir yandan da sevineceğim, savaşmaya devam ettiği için.

Derken Feride'cim, sözünü ettiğin linke baktım. Çok sevdim. O kadar doğru ki, hele benim gitme arzum. Kendi kendime, sabırlı olmalısın, fikse olmadan gitmeye, zamanı geldiğinde beklemelisin diyordum zaten. Derken Ithaca'nın anlamını ve şiiri okudum. Ayelette (kadın)'in söylediklerini. Babanın anlattığı bahçede gezen sincapları, o mis gibi kokan ağaçları düşündüm.

Sabredeceğiz. Ve Nehir'i buradan alıp, hastaneden, şehirden, doğaya götüreceğiz. Zaman.

Şebnem Kavafis'is şiirinin Türkçe çevirisini göndermiş.

İthaka İthaka’ya doğru yelken açtığında, dile ki uzun sürsün yolculuğun, serüven dolu olsun, bilgelik dolu olsun. Korkma Laistrygonlardan, Kikloplardan ve hiddetli Poseidon’dan, çünkü yüce tutarsan düşüncelerini, soylu bir duygu kuşatırsa ruhunu ve bedenini karşılaşmazsın onlarla asla. Ruhunda barındırmazsan onları, ruhun onları gözlerinin önüne dikmezse rastlamazsın Laistrygonlara, Kikloplara ve hiddetli Poseidon’a. Dile ki uzasın yolun, gani gani olsun yaz günleri büyük bir neşeyle ve memnuniyetle gir daha önce hiç görmediğin limanlara; değerli eşyalar almak için Finike pazarlarına git, inciler ve mercanlar, kehribar ve abanoz, türlü türlü kösnül koku da al, alabileceğin kadar al ayartıcı kokulardan, bir sürü Mısır kentine de uğra öğrenmek ve tekrar öğrenmek için bilgelerden. Gönlünden çıkmasın İthaka asla. Belirlenmiş amacındır oraya ulaşman. Gene de hızlandırma yolculuğunu. Bırak sürsün uzun yıllar,yaşlandığında dön adana yol boyunca edindiklerinle varsıllaşmış olarak. İthaka’nın sana varsıllık vermesini ummadan asla. İthaka sana bu güzel yolculuğu verdi. İthaka olmasa yola hiç koyulmayacaktın. Şimdi sana vereceği başkaca şeyi yok İthaka’nın. İthaka’yı yoksul bulsan da, kandırıldığını hissetme. Şimdi, öyle bilgeleştin ki, öyle deneyimlisin ki, biliyorsun artık anlamını İthaka’ların. (1911) Konstantin Kavafis (1863-1933, Yunanistan) Çeviren: İsmail Haydar Aksoy

FinansNot: Biz de sağlık sigortasını merakla bekliyoruz. Ekim ortası gibi devreye girecek (işe başlangıçtan 57 gün sonra). Gerçi o zaman tedavide ne durumda olacağız, ve önceden başlamş bir şey diye nasıl davranacaklar bilmiyorum. Ve şu andaki veya önceki masrafı karşılamayacak. Ama hiç değilse kontrolleri karşılar mı diyoruz, yani neyi karşılarsa o kadarı bizim için bir artı olacak. Göreceğiz. Biz de ne olacak dedik zaten, ister istemez. Hele yoğun bakımın faturasını hayal bile edemezken. Günlük yapılan testler, bazen dört kez yapılırken. O doktor, şu doktor sürekli görürken. Aldığı ilaçlar...liste çok uzun. Ama bence iyi haber, faturanın Sloan'a gideceği. Yani artık orada eksiyiz ama "Biz diğer hastanelerden farklıyız, indirim yapmayız" diyen Teyzeye, "Ama bakın bizim gelirimiz ortada, elimizdekinin tümünü size verdik, ve bu bizim paramız değil, başkalarına karşı da sorumluyuz, ve önümüzde uzun bir süreç var gibi görünüyor" demişken...şimdi top onlarda olacak biraz. Biz artık "sorun" hasta olduk. Tahminin üzerine çıktığımız için. İş ki bize şantaj yapmasınlar. En azından ameliyat konusunda yapamazlar, çünkü o da Presbyterian'da olacak. İşte ama böyle durumlarda denir ya, "Battı balık yan gider", bende öyle bir hal var. Şu anda Nehir burada ve bakım altında. Sonrası, bilmiyorum. Önce Nehir iyileşecek, sonra para işlerine geri döneceğiz.