Ah

Dün yazamadım, şimdi de kısaca yazıp, Nehir toparlanınca yazacağım.

Olmayacaklardan olmayacak oldu, ve Nehir dün ikinci kez "tap" edildikten sonra, bir saat içerisinde kötüleşmeye başladı...ne oluyor derken...işlem sırasında, ki Dr. LaQuaglia yaptı, hem hava baloncuğu kaçmış olduğu, hem de kanama olduğu ortaya çıktı.

Bütün bunlar çok hızlı gelişti. Hava baloncuğu sık rastalanan bir komplikasyon ama kanama çok az. Ve yapan bu kadar ehil biriyken, açıkçası başlangıçta anlaşılması zaman aldı.

Nehir'i Allah korudu. Sevgili kızım.

Dün, ilk teşhis, nüks, buradaki zorlu beyin ameliyatından sonra dördüncü kabus günümü yaşadım. Yıkıldım. Nehir'i ikinci kez işlem odasına, müdahale etmek için götürdükleri sırada, babasının kucağında, içeri giremedim. LaQuaglia ile yüzleşemeyeceğimi anladığım için.

Zordu.

Şimdi yazabiliyorum çünkü, önce Sloan'da entübe oldu, sonra ambulansla Presbyterian'a geldik, ve zor bir geceden sonra bu sabah harika attending, Dr. Bishop (kadın)ın gelmesi ve çok yerinde tespit ve müdahaleleri ile şu anda stabil.

Şimdi, Nehir'in bu destekle sonraki kritik 48 saati geçirmesini bekleyeceğiz. Önümüzdeki her saat önemli.

Olup bitenleri biraz anladıysam da, Özlem'in desteğiyle, tamamen teslim olmuş durumdayız. Tıp bilgisi olarak bu durumu anlamaya çalışmıyorum, ana prensipler dışında. Ama doktor çok çok "hands on" bir kadın. Yoğun bakımcı olduğu içinmiş, ama çok güven verdi. Zaten Presbyterian bize hep iyi geldi. Sloan... onkoloji takımı iyi ama destek üniteleri, "floor", bana güven vermiyor. Tam teşekküllü çocuk hastanesi eksikliği hissediyorum.

Canım Nehir'cim seni çok seviyorum, bunu da geçireceğiz.

Birkaç Teşekkür Notu:

Özlem'cim. Ne zaman arasam, telefonun ucundaydı. Zaten baştan beri bu değişmedi.

Tam bu yazıyı yazarken, Dr. Bishop, geldi, ve "Gelin birlikte röntgenlerin üzerinde geçelim" dedi. Yaptık. İşte doktorluk budur. Pazartesi nöbeti bitiyormuş ama "Pazartesi gününe kadar bir planım olacak "dedi.

Dün ben kapıda yıkılmışken, yanımda oturan bana destek olan, hemşire Elaine. Nehir'le katta ilişki kurabilmiş, belki de doğru düzgün kurmaya çalışmış olan tek hemşire, dün bizden sorumlu değilken hem de geldi yanıma, benimle kaldı.

Ambulans görevlisi, Anthony. Tesadüf, hep Nehir'in yanında oldu. Ve dün yine bizimleyken, Nehir için endişeli idi. Bu sabah ise gelip, nasılız diye baktı.

Sandra'cım bir telefonla işten çıkıp, topuklu ayakkabılarla koşturup, Leyla'yı aldı. Canım arkadaşım.

Cengiz Amca da bugün bizimle oturdu, yine.

Bugün gelen başka biri de Dr. Renaud oldu. İlk kez bir attendee, bizi burada görmeye geldi. Ve içtenlikle bizi dinledi.