Wednesday, August 4, 2010

Ferahlık

Evet, gökyüzünü görmek istedim, aslında daha bir gökyüzü olsaydı ama bu da yolculuğu çağrıştırıyor...

Nehir "stable". Aynı. Değeler yavaşça düşüyor, sıfırı bulacakmışız yine. Yani kök hücrelerin GCSF ile hareketlenmesi, bir hafta on günü bulur imiş.

Yemek borusundaki yara (lar) canını yakıyor. Morfinle rahatlıyor.

Yüzünün şişi bugün iyice arttı. Sağ gözü tamamen kapalı neredeyse. Sol da yarım. Bu hali kalbimi parçalıyor. Sabah düşünüyordum, karboplatini eklemekle çok mu zorladık diye...ne bileyim, bunlar zor kararlar.

Ateşi akşam biraz daha çıktı, 38i bir geçince kültür yaptılar. Ama ben ateş düşürücü için bekledim, kendiliğinden düştü, 37, buçuklara. Şimdi de 37, 8. Bakalım.

Ama bugün odadan da çıkmak istemedi. Biraz sıkıntılıydı. Yemek artık sıfır. Pazardan beri.

Şişliği indirmek için söktürücü vermek istemiyorlar, böbrekleri yormamak için. Zaten createnin, hala 1.0. Ama verdikleri sıvıyı azalttılar. Bakıyorlar. 8 saatte bir gibi ölçüyorlar.

Ve baba geldi. Hem de tahminimden önce, hızlı çıkmış. Aslında ilk girdiğinde, yüzü döndü hafif. Nehir'i şiş görünce. İnsana dokunuyor. Ama sonra Nehir ile hasret giderdiler. Kamptan sonra da Leyla geldi...Tamamlandık. O sırada morfin de almıştı. İlk kez neşelendi Nehir.

Tam da o sırada Dr. Kushner girdi. Baktı, ailecek keyifli oturuyoruz, "Ah, işte neşelenmiş" dedi. ben kem küm, biraz anlatınca..."Tamam, bak gayet iyi görünüyor, değerler sıfırlanmadı mı hala, sıfırlanır, böbrekleri de düzelir, işte sonraki aşamaya geçeceksiniz, bu en kötü haftanız olsa da" dedi. Sonra da Mahmut'a döndü, "Çok ciddi, biraz neşelenmesi lazım" dedi. Ben de bugün ilk kez güldüm. Dr. Kushner'ın (tarif edemedim: direkt, katı, sarkastik) tutumu karşısında susakalıyorum. Bir yandan da sevmeye başladım.

Leyla'yı RMH'ye geri götürmek için ilk kez hastaneden çıktım bugün. Nehir babasıyla kaldı. Aslında Leyla gidiyor diye bozuldu. Leyla da "Yarın yine geleceğim, merak etme" diyerek onu rahatlatmaya çalıştı. Anlaşılan "ailecek" halimizi hepimiz seviyoruz.

Handecim sen de hoşgelmişsin. Özledik seni. Artık sıra burada haberin olsun, bugün Nehir'in dili sürçtü, "Elbisemi Hande, ay, anneannem getirsin" dedi!

9 comments:

  1. doktorunda dedigi gibi bu hafta en kotu haftaniz olsun..hep iyi olur insallah bundan sonra...
    bir aksilik olmassa bu hafta sonu sizleri gormek istiyorum nehir ne ister benden?ev yapimi kek kurabiye?

    ReplyDelete
  2. acaba smoothie icmek ister mi ki Nehir? Yemekte zorlaniyorsa. Ya da yogurt?

    ReplyDelete
  3. çok geçmiş olsun dileklerimi gönderiyor ailece bir ömür boyu birlikte olmanızı diliyorum...nehirciğimin sizlerin iyi haberlerini hergün bekliyor dualarımızı eksik etmiyoruz kocaman sevgiler kucaklar başkent ankaradan:)))

    ReplyDelete
  4. Zeynepcim, Mahmut'un gelmesi Mahmut'a da hepinize de iyi gelecektir eminim. Nehir'in degerlerinin yakinda duzelmesiyle bu biraraya gelince senin de yuzun gulmeye, neselenmeye baslarsin. Her kosulda surekli pozitif kalabilmek mumkun mu.. Ama simdi duzelir isler. Boyle zamanlar oluyor, cok da kalp parcaliyor ama geciyor cok sukur. Bu da gececek. Hepinize cok opucukler. Bilge

    ReplyDelete
  5. Zeynep'ciğim Nehir'in en kısa zamanda tüm değerleri sıfıra düşecek inşallah. Onun o gülen güzü anlık değil hep gülümseyecek. Çok öpüyorum sizi emin ol hergün aklımdan geçiyorsunuz ve dua ediyorum.

    ReplyDelete
  6. Canim o benim!!!!!! Ne isterse getiririm ben Nehir'ime!!!!!!

    Ben de sizi cok ozledim. Biletim hazir, 'haydi' dediniz mi oradayim :)

    Benim guclu 12 Mart kizim toparlanacak ve biz onunla parklara, pikniklere gidecegiz.

    Aileniz hep birlikte olacak! Hep birlikte, hep mutlu, hep saglikli olacaksiniz!! Biraz daha guc, biraz daha sabir, hersey yoluna girecek. Dr'lar bile soyluyor (ki bu doktorlarin agzindan iyi bir soz ancak kerpetenle cikiyor).

    Sabir, guc ve nese diliyorum hepinize...

    Birbirinize cok iyi bakin.

    ReplyDelete
  7. Bu dileğe katılmamak imkansız. "En kötü haftanız bu olsun" Bundan sonraki haftalar Nehir'i çağlatacak, neşelendirecek inşallah. Nehir, sen bizim için çok değerlisin, bunu hiç unutma tatlım olur mu?

    ReplyDelete
  8. Allah hiç ayırmsın sizi,acil şifalar çabucak geçsin bu günler..sevgiyle..

    ReplyDelete
  9. Zeynep Arkadasim,

    Gozun aydin ben bile ferahladim:) Mahmut'cum gecmis dogum gunun kutlu olsun. Saglik olsun, guzellikler olsun...Leyla'mi operim... Nehir'imin sisen gozune bir elinle dokun derim hani dogadan aldigini ona verirken dusunup, diger elinle bunun sebebi bobrek ise belinin ustundeki chakraya tam bilmiyorsan da boynunun arkasindaki chakraya koyarak... Sadece 2 dakika...Dikkat kendi enerjini degil dogada herkesin kullanimina acik enerjiyi vucudundan gecirip-transfer ediyorsun...Dene bir bakalim ne kaybedersin?

    Kucakliyorum hepinizi.
    Gulnur

    ReplyDelete