Lila, odanın rengi
Gece Zeynep Hala uykumu baltalamaya çalıştıysa da, yanlışlıkla üç buçukta arayarak, sabah sekiz buçuktu gözümüzü açtığımızda.
Mahmut'un omletli kahvaltısını es geçip, ben "düz" bir kahvaltıyı çarçabuk hazırlayıp, hastaneye geldik. Gece, uykudan pek nasibini alamamış, ama morali yerinde baba-kızı bulduk.
Nehir toparlamaya başladı. Ateşi geçmedi ama antibodiler kesilince, tüm "vital"ları düzeldi, bugün monitörden çıkardılar. Ateşi de tylenol ile artık düşmeye başladı. Ama 24 saat ateşsiz hale gelmediğinden, henüz, haftasonu hastanedeyiz.Ve bu sabah temiz çıkan kültürün, temiz kalmasını bekleyeceğiz, 72 saat.
Sabah Dr. Eames uğradı. Ben de hemen eksik doz antibodi işini bir kez de ona sordum. Bu kadar az doz farkında çok önemli olmadığını düşünüyor. Ama beni rahatlatan, sonuçta esas çalışma grubu başkanına yine de soruyor olmaları, ve gerekirse telafi etmek için, Dr. Eames gerekli olmayacağını düşünüyor)ekleneceğini öğrenmek oldu. Yani durum kontrolleri altında.
Ne sanıyordum ki zaten.
Olsun.
Tutmuş olduğu suyu atmak için yine lasix verdiler, ve ilk geldiğimizde koala görünümünde yatarken üzerimde, hiç de farkında olmadan, pantalonum, ve tişörtüm sırılsıklam olunca, sabah duşumua girdim hemen! Hiç de anlamamışım, sıcacık sıcacık oturuyorduk.
Bazı mineralleri de eksik diye destek veriyorlar, ve kan da alıyor. Ateşli durumda olduğu için, Dr. Eames, boşuna iliği yormamak istediklerini, ve "boost "etmek istediklerini söyledi.
Bunun dışında, tüm gün mızmızdı küçük hanım, ve ben zor dayandım...bir sessiz odaya ihtiyacım var, çıt çıkmayan. Neyse baba iyi idare etti durumu hiç değilse. Leyla da hiç bozulmayan (maşallah) olumlu tutumuyla gerçekten de toparlıyor bizi. Ben ona yoldayken, durumun zor olduğunu, hepimizi yorduğunu, ama Nehir'e destek olmamız gerektiğini anlatıp, odaya girip de sabırsız davranınca Nehir'e, "Ama anne hani Nehir'e destek olacaktık" diye, tutarsızlığımı yüzüme vuruverdi.
İşte günler düzelmeye başladı.
Bilmiyorum, güneş tutulması neyse, yağmurlu günlerden sonra güneş de yüzünü gösterdi. Yukarı çıkıyoruz.
Teşekkürler destek veren sözlerinize! Umut içimizde!
Cok sirinsiniz ya! Son paragrafi okurken kahkaha attim. Siz yolda Leyla ile konusurken, muhtemelen kendi kendinizi telkin etmeye calisiyordunuz. Ama Leyla'nin tepkilerine bayiliyorum. Daha cok Leyla please:) Mesela Leyla'da kendi perspektifinden anlatsa olaylari.
ReplyDeleteEn zor bolumu bitti, cogu gitti azi kaldi, ideali hic komplikasyon cikmamasi tabii. Ama arada olabiliyor maalesef. Ama olsun bu guclendirici / bir nevi "save" edici tedaviyi oldugu, olabildigi, devam ettigi icin cok mutlu olun. Maalesef bircok hasta cocuga available olmayan bu uygulama Nehir'e nasip oluyor. Calisma grubuna da bu kadar yakin/ulasabilir doktorlar. Tum bunlar buyuk sans. Gecici yan etkileri lutfen sizi sarsmasin. Asil konuda, genel olarak, saglikli. En onemlisi bu. Digerleri hep gecici. Cok uzelmeyin. Bilakis mutlu ve umutlu haliniz artsin. Yakinda tedaviyi yarilayacaksiniz ve her zaman bu kadar zorlu olmayacaktir. Birkac ay sonra bugun insallah ve masallah Istanbul'da olacaksiniz, hepiniz saglikli ve mutlu :). Az kaldi. Cok kolay gelsin, size kolayliklar diliyorum. Aylin
ReplyDeleteZeynep'cim,
ReplyDeleteLeyla'nin sizinle olmasi buyuk sans gercekten; ona da bu misyon yuklenmis, farkinda olmadan yerine getiriyor ... oyle herseyi kolay kolay begenmeyen bir yasta olmasina ragmen nasil da herseye uyum sagliyor sikayet etmeden ... aferin ona, hem de kocaman bir tane !!
Enfeksiyonu o cok agladigi dressing change'de mi kapti acaba Nehir ? Neyseki daha iyi geliyor bugun yazdiklarin kulaga; yarin daha da iyi olacak insallah !!
Ben de Ege ile sitenin basket sahasina gittim gecen hafta; 25 tane falan atis yapip 1 basket atabildim sadece :( Neyseki Ege annesinin kabiliyetsizligini farketmeyecek kadar mesgul, boyu kadar bir topun pesinden kosmakla mesguldu ...
Ne zaman duze cikiyor astroloji Sevgili Sebnem, bizde de cok sey ters gidiyor ??
Herkese pozitif gelismeler ve bol bol gulumsemeler diliyorum !
bugünden itibaren düze çıkıyor diyelim ve öyle olsun; "abrakadabra" son 40 yılda denk geldiğim en geçerli metoddur, tavsiye ederim.
ReplyDeleteherkes için sanırım zor bir yıl; bu sayfa da en önemli zorluğun nasıl bir zafere ve kucak kucak sevgiye dönüştüğünün en yalın, gerçek ve nefes nefese hikayesi. burada o en zor olan en mükemmel şifaya dönüşmekte.
sanırım aşılamayacak sıkıntı pek yok; yine de günün zorluğu artık canına tak edenlere sabır, yine sabır ve yeterli güç diliyorum.
sıkıntısı ağır basanlara "hey gezegenler gergin, suçu onlara atın ve günden arta kalan tadı çıkarmaya bakın," demekten başka yapabileceğim birşey yok.
sevgilerimle.
Lila en sevdiğim renk :)
ReplyDeleteHaberler güzel, sizin gücünüz en güzeli, Leyla muhteşem :))
Sevgilerimle
Nurdan