"Hol Fudz"

Sabah görev değişikliği ile, anne dinlendi, baba kız parka gittiler. Erkenden. Birkaç gündür sabahları bulutlu oluyordu, 11.00'e kadar, bugün ise güneş kendini erkenden göstermişti.

Artık cümleler paragraf oldu, hikayeler anlatılıyor. Ama ne kadarı gerçek, ne kadarı başka bir günden işte orası meçhul. "Salıncaklara gittim. Kardeşler topumu sevdi. Abiler vardı....". Örneğin bugün salıncaklara gidilmemiş.Bir top olayı var ama.

Nehir'in uykusu artık düzensiz, kuralsız, ipin ucu kaçtı. Bugün "ailecek" öğle uykusu uyuduk. Tahminen Nehir en geç uyuyanımızdı.

Sonra babayla aramızda markete gitme ve Nehir'i boşuna götürmeme kararı alırken, kulak misafiri olmuş muhtemelen, "Markete gidelim mi" diye geldi. Ne yapalım, tantrumlardan dize gelmiş, rutinini kıramamanın verdiği suçlulukla, "ailecek" gittik. Bir de güzel "hol fuudz" deyişi var. Bugün düşündüm, "gep" demesinden daha iyi herhalde. Ya da "mol"...hiç değilse sağlıklı bir yeri öğrenmiş oldu.

Giderken anne kız elbise giydik. Bu işe çok memnun oldu.

Bugün 95 dereceyi gördük. Evin içi şahane ama dışarısı...ki nem hala yazki kadar değil.

Dönüşte ise yol üstündeki parka gittik. Uzun süredir ilk kez aynı günde ikinci kez parka çıkabilmiş olduk. Eve döndüğümüzde yorulmuştu. Eve çıkarken, havuzdaki kendi yaşıtı kız dikkatini çekti. "O ne?" sorusu -hala "o kim, bu kim"i öğretemedik- geliverdi. Ben de "Doktorlar sana da bana da havuza izin vermiyorlar, biz sonra gireceğiz" dedim.

Yemek yedikten sonra, yine üç dört kez kalktıktan sonra, en sonunda uyudu, yani sızdı.

Yarın anneler günü. İlk kez Leyla'dan ayrı bir anneler günü geçireceğim. Bu hafta ise "scheduling" nedeniyle pazartesiden beri konuşamadık. Çok özledim. Nehir bugün yine soruyordu, "Leyla nerde" diye...arabaya bindiğinde yanını işaret edip, "Leyla buraya otursun" diyor. "Az kaldı" dedim, "Yakında ödevleri, okulu bitecek, uçağa binip yanımıza gelecek".

İki kızım da sağlıklı ve mutlu. Bendeki -biraz- hüznün ziyanı yok.

Anneler gününüz kutlu olsun, bol çiçekli geçsin!