İlik nakli sırasında Peru'lu doktor bir park tarif etmişti. Son zamanda Nehir'in arabadan bile inmek istemiyor oluşunun da anlattığı üzere, bugün yeni bir parka gittik.
Hastaneye yakın bir yerde, evler arasında bir mahalle parkı. Güzel yanı, mahalle sakinleri bir sürü oyuncak bırakmış, araba ıvır zıvır...Nehir çok sevdi. Biz de ilk kez bir bankta oturduk, Nehir kendi dolaştı. Memorial Park çok daha kalabalık, Nehir'e çarpan olabilir diye hep peşinde oluyoruz. Burada bıraktık. Nehir de değişikliği sevdi, "Kendim başıma dolaştım" diye gülerek geldi büyük bir tur atıp, etraf çevrili tabi.
Günün kalanı Whole Foods, uyku, derken Halfpriced Bookstore'daki %20 indirimi duyunca, kitapçı, ve Nursen Teyze'ye giderek devam etti.
Gezdik.
Ve dönüş saatinde yorgun Nehir, "eve gitmeyeceğim" diye küçük bir kriz sonrası arabada sızdı.
Beni sorarsanız, bir günü daha geçirdik.
Bugün parkta komşu olup, sohbet edenleri görünce, özendim. "Bu yaz ne yapıyorsunuz?", "Leyla yaz okuluna gidecek mi?", "Nehir bugünlerde tuvalet yapma derdinde, onunla uğraşıyoruz" gibi dertlerim olsa. Yeniden.
Sonra baktım, Nehir'i düşündüm. Biraz insan eksikliği çekse de, o "normal" e yakın yaşıyor, bugünlerde. Rahatladım.
Scan perşembe günü.
Olacak.
Nehir'im temiz.
Nehir'im sağlıklı ve mutlu.
Bu scan'i kutlayacağız. Kızımla sütlaç yiyeceğiz.
Fotonot: Bugünkü park.
Dualarım sizle,Nehircik iyi ve dahada iyi olacak inş.sevgiler
ReplyDeletePerşembeyi iple çekiyoruz. Bazen yavaş geçsin istiyor insan zaman, bazen de hızlı. Şimdi uçup gitsin, hemen alalım mutlu haberimizi, hepimiz sütlaç yemeye...NEHİR SAGLIKLI VE MUTLU...
ReplyDeleteFotonot: M A S A L L A H!
Günlük ,sıradan dertlerine çok kısa bir süre sonra döneceksin Zeynep'ciğim, hiç merak etme çünkü NEHİR SAĞLIKLI ve MUTLU,HEP DE ÖYLE KALACAK.İşte o zaman akşamüstü çayı nerde içsek, tatilde kaçta nerde bulşsak gibi meşguliyetlerimiz olacak. Bolca hep beraber, çoluk çocuk keyif yapacağız, hem de çok yakında.
ReplyDeleteGülnur'cuğum, harikasın önerin için çok teşekkürler,artık çıldırmayacağım.
Zeynep'ciğim kendine lütfen çok iyi bak,çok öpüyorum arkadaşım. nergis
Sen hic merak etme, daha kutlayacak oyle cok seyiniz olacak ki, bugunleri hatirlayinca guleceksin insallah. Nehir'in sapkasi bile onun yuzundeki mutlulugu destekliyor ve "Life is good" diyor.
ReplyDeleteGercekten de oyle,su bir iki gunu idareten geciriver sonra gene cengaver gibi arastirmalarina yogunlasacaksin insallah. Sen o zaman hayat buluyorsun, anladim ben seni. Beklemek ve hic bir sey yapmadan oturmak katiyyen senin karakterine sigmiyor, ama bazen de gerekiyor ne yazik ki. Moralini bozma, tedavinin devaminda bugunlerinde depoladigin enerjiye cok ihtiyacin olacak hayatim.
Biz oyle yapiyoruz:) Dun mesela ben ve Ayda bulusup, all sports cafe'de, kahve ve salata keyfi yaptik, ben birde diyet tatli yedim, ama valla Ayda yemedi!!! Bol bol kulaklarini cinlattik, cok hos bir sohbet oldu. Sen gelince de aynisini tekrar edecegiz, harika olacak. Uzun zamandir ilk defa bu kadar az tanidigim birisi ile bu kadar iyi vakit gecirdim. Sen cok yasa Ayda valla ne diyeyim baska:)
Her sey istedigin gibi olacak, istedigin duzende ve yerde olacak. buna inancim tam. Zaten her resminde yuzunden acikca okundugu gibi Nehircigimiz cok saglikli ve cok mutlu sizin sayenizde. Ama bazen dusunuyorum da tek basina, cocukla parklar ne bunalimlidir o memlekette, o sicakta. Ben Pelin'e hamileyken, ablam ve Aydin abi ise giderdi, cocuklarda okula, bende o sicaklarda Mercan'i eglendirmek icin hamile hamile parka giderdim. sicak basinca eve donerdik. Araba yok, mahalle parklari bom bos. O kadar bunalirdim ki, vakit gecmek bilmezdi. Ay tuylerim urperdi hatirlayinca. Ama sonra aksam birileri gelince hemen unuturduk o saatleri. Onun icin ben mallara gitmeyi cok severdim serin oluyor diye, Mercan da iki adam gorurdu, oralardaki oyun alanlarinda oynardi. Senin o sansinda yok ne yazik ki. Mercan dogdugunda aman cok kucuk, boyle ucaga binmesin diye iki ay beklemis de gelmistik. Valla, Pelin dogduktan sonra hem bebek hem de Mercan, Oguz dedim ben donmek istiyorum, ve 20 gunluktu donduk.
Amannn iste gecti gitti bile, simdi hatirliyorum be guluyorum. Tabiki durumlarimiz ayni degil cok haklisin ama, gercekten gunlerin gecmemesini cok iyi anliyorum. Hele birde boyle gergin bir bekleyisle.
Ama Zeynepcigim, sen yazmistin bize her gune sukredelim diye, cok farkli durumlarda olabilirdik diye, ben inan binlerce kere ediyorum her gun, her gece. Senin de ettigini biliyorum. Moralini yuksek tut, unutma, sen bizim ornek annemiz, arastirmacimiz, ascimiz, kendi ogrenirken, egitmeyi ihmal etmeyen ornek ogretmenimiz, kisaca IDOL’umuzsun! Hatta mode deyimle "saglikli yasam coach umuzsun" su gunlerde.
Seni cok seviyoruz, bir yandan bu yalnizligi dusunerek Seattle diyorum, bir yandan da daha ucuz olacak ve Russell a yakin diye Forth Worth diyorum. Bakalim neresi olacak...
NEHIR SAGLIKLI VE MUTLU!
Merhaba Zeynep,
ReplyDeleteİnan uzun süredir sabah bilgisayarı açınca ilk işim Nehir'in bloguna girip son haberlerini okumak oluyor, cok yogun tez yazma telasi arasında bilg. basindan kalkamazken Nehir'den gelen guzel haberler bana da cok buyuk moral oluyor... Bu denli zorlu bir savastan son derece basarıyla çıkan henüz tanışma fırsatı yakalayamadığımız küçük prensesin ve sizlerin dayanma gücü, azmi gercekten herkese örnek olması gereken şeyler...Ben herşeyin bundan sonra da cok cok güzel gelişeceğine inanıyorum tüm kalbimle...Her zaman yazamasam da burada bir takipçiniz daha var :)
Sevgiler, dualarım sizlerle...
Öznur
Dun sabah Almanya ya geldim. Pazar gecesi telefon konusmamizdan sonra cok guzel uyumusum. Nehirim saglikli ve mutlu ya...
ReplyDeletesabah ucaga zor yetistim ve ucaga girmeden bir bloga telefondan bakayim dedim. Nehir imin agrilarini okudum ve telefonumu kapatmak zorunda kaldim, daha tam sindiremeden. Tum ucus boyunca o agrilar benim oldu...sonra kizdim kendi kendime...Nehir'im saglikli ve mutlu niye konduruyorsun boyle gereksiz seyleri ona diye...
Zeynepcigim ve Mahmutcugum, bana hep soylerlerdi (ki kim soylerdi bilmiyorum ama) "kotuyu anma ve anip da cagirma diye"...bence iyi demis...bizde oyle yapalim ki bugune kadar positive thinking deyip duruyoruz....evet icimiz hop oturacak hop kalkacak...ama blog buyuklerimin (Nurgun ve Hande basta olmak uzere tum turkish team diyorum) de dedigi gibi boyle zamanlar cok olacak ve tabi boyle zamanlarin sonunda hafiflemelerimiz de cok olacak.
Bu bacak agrilari bizde meshurdur. Sarp aksamlari bacak agrilari yuzunden yuruyemeyecek durumda oluyor...ve neredeyse her gece bacak agrilari yuzunden aglarak uyanir...bu yasta cocuga voltarenle masaj falan yapiyoruz. yada pedifen veriyoruz agrisi dinsin diye...klasik buyume agrilari...Nehir dediginiz gibi yasitlari ile arayi kapatiyor bu donemde...normalden hizli bir buyume olabilir...agrilar da o sebepten olabilir...
gecen hafta da Mina ilac+gida alerjisi oldu...tum vucudu kabardi...ve kasindi...ama kasindigini soylemesi "bacagim aciyor" seklinde idi...vucudunun kasinmasindan hic bahsetmedi ki en kotu yeri kollariydi...sanirim en cok kullandiklari uzuvlari bacaklari ve en ufak farkliligi, yorgunlugu hissettikleri yerde orasi...
iste ucakta tum bunlari dusunup Nehirim saglikli ve mutlu diyerek indim Dusseldorfa...
Bu yaz gunu kazak+mont giydiren sehre (dondum yahu) inshallah yarin bye bye deyip donuyorum...
Kendinize ve Nehirime iyi bakin...Nehirim saglikli ve mutlu...
P.S. Bu yaziyi post etmek icin 8 kere laptopumu restart ettim...Allahtan word e yaziyi copylemistim...sanirim bu sefer teknolojiyi yenecegim...
merhaba zeynep teyze.ben ikinci sınıfa gidiyorum.annem bana kızınız nehiri gösterdi.çok şeker bir arkadaşmış.inşallah en kısa zamanda iyileşir ve biz onunla tanışırız.benim için nehiri öpermisiniz.allah yardımcınız olsun zeynep teyzecim.
ReplyDeleteSevgili Berfin Beliz,
ReplyDeleteBiliyor musun, Nehir'in ablası Leyla, senin gibi ikinci sınıfa gidiyor, yani ikiniz de neredeyse bitirmek üzeresiniz. Ne iyi etmişsin, yazmakla. Nehir'e hem anlatacağım, hem de öpeceğim.
Teşekkür ederiz.
Zeynepciğim Merhaba..uzun bir süreden sonra ama nihayet sana ulaştım...İnanır mısın bir blog'un olduğunu geçen hafta salı İdil'E seni sorduğumda öğrendim.Aslında ara ara Mehmet'E,Lerzan hocaya soruyordum ancak kimse çok kesin bir şey söyliyemiyordu. Nihayet sana direkt ulaşabileceğim bir bağlantı buldum. Bu gece oturup (Dersler bittii, daha rahat gibiyiz...)blogda tüm yazdıklarını, mücadeleerinizi, güzel kızın Nehir'in oradaki hayatını hepsini bir çırpıda okudum.Size buradan pozitif enerji gönderebilmekten başka yapabileceğim bir şeyler varsa lütfen söyleyin. Bloğu takip edeceğim ve dualarım Nehirle olacak..Sana çok geç ulaştığım için (aslında bir kez mail yazmıştım ama sen haklı olarak çok büyük bir telaştaydın)özür...Okuldan istedğin bir şey olursa da çekinme..Yaşadığınız bu mücadeleyin ardından gelecek olan güzel günlere hepimiz inanıyoruz ve yanınızdayız..İstanbuldan bol bol sevgiler..Bersam
ReplyDelete