İçimdeki sıkıntı azaldı. Ağrıdan ses yok. Bence bu iyi. Aklıma Dr. Seuss'taki sahne geldi. Kocaman, kocaman ötesi, dev gibi bir kedi karşısında küçük çocuk, parmağını uzatmış, dik dik bakıyor, korkusuzca.
Nehir'im de öyle.
Arkasında biz.
"Ayı" filmindeki gibi, hani en son sahnesi, bayılmıştım.
Neyse rol çalmayayım. Nehir'im tek başına bu işte, öyle ya da böyle.
Sabah anne, yani bendeniz, yedi aydan sonra hareket etti. 15 dakika treadmill, 5 dakika adı neydi unuttuğum alet. Bu insanlık için bir adımdan bile sayılmazken benim için büyük bir adım oldu.
Devamı gelir mi bilmem. Ama hareketsizlik 0 olunca, hani o ideal, haftada üçmüş, kaçmış, ama neymiş dertleri olmuyor insanın.
Sabah böyle farklı başladı, "Anne nereye gidiyor?" sorusuyla, döndüğümde, "ne yaptın sen?" sorusuyla devam etti. Sabah evde kaldık, çünkü esas işimiz haftalık banyo ve dressing change i yapmaktı. Neşeyle olan bir banyodan sonra çığlık çığlığa bir dressing change daha. Acısı geçse de bağırıyor Nehir. 15-20 dakika yatmak da zor geliyor. Bugün ne yapsak da ona bu işe ilgili biraz daha kontrol hissi versek diye düşündüm. Ama zor. Geçen sefer babası gibi maske takmıştı. Bu kez işe yaramadı. En sonunda stickeri seçiyor ama bu bağırmasını azaltmıyor. Zor. Zor çünkü hijyen çok önemli, babanın kullandığı her şey steril, eldiven ve maske de dahil olmak üzere. Yani "yardım et" diyemeyiz. Ara vermek de zor, bir an önce temizleyip, kapatmak gerekli.
Bakalım. Ama babayı fena terletiyor.
İşte böyle bir sabahtan sonra Nehir Hanım uyumadı da uyumadı. Baba hep biten ACmizi doldurmaya gitti. Nehir Hanım uyumadı da uyumadı.
Akşam baba güzel bir kısır yaptı.
Yemekten sonra, artık saat 8 gibiydi, sonunda dışarısı çıkılabilir oldu. Kızımla Berna Hanım ve Duru'nun gönderdiği parmak boyalarla sanat çalışması yaptık. Nehir'cim bu tip sanat çalışmalarını hastanede yapmaya alışık, "Ablalar ne diyecek" dedi.
Yarın scan öncesi injection olmaya gideceğiz. Perşembe günü hem MIBG hem de CT scan varmış.
Dün gece Dr . Russell'a yazdığımız e-maile cevap gelmedi. Seattle indirim yapmıyor. Yani Cook's kaldı geriye. Zaten Cook'sla rahat edeceğiz. Sıcaklar dışında. Ama o da "büyük resimde" önemli değil. Hem yıllarca izlediğimiz Ewing Ailesi de böylece bir anlam kazanır. Biz de artık hastane çıkışı birer "drink" alırız babayla, Sue Ellen'ı anarız.
Ama Cook's açtığı haberi lazım önce.
Bu arada nefis, başabaş bir Orlando (Hidayet)- Cleveland (Lebron James) maçı oluyor.
Aman Sue Ellen'i anacaz derken, icinizde biriken stress tasip ta sizi bunalimli birer alkolik yapmasin da! Hazir yeri, yakisir!
ReplyDelete"Nerde alkolik oldun"? "Amerika'da".
Neyse sesin guzellesince, bize boyle dalga geciyoruz iste, buda boyle biri dersin.
Dun zaten blog yazilarinda Zeynep'in yazisini gorunce cok mutlu oldum, okuyunca da gururlandim, kendim ve Hande adina. 100 turk buyugu listesine hic bir zaman giremeyecek olsak da(ki bu Grammy oluyor) blog buyukleri olarak secilmis olmak, Kral TV top 10 listesine 1. siradan giris yapmisiz gibi hissettirdi. Dur bunu begenmedim Hande, Sezen Cumhur'un listesi olsun. Sonucta bu blog da internasyonel bir site.
Evet Zeynpecigim, bugun bende test sonuclarimi almaya gidecegim. Bak hic merak etmedin kalbimi kirdin:)))) Saka bak, %100, pure joke!Neyse, ben gene de yarinki yazimda belirtecegim ne var ne yok diye. Ama galiba cok istememe ve merak etmeme ragmen Ali'ye ugrayamayacagim. Rahatsiz eder misim gibime geliyor, ne dersin eder miyim, yoksa birilerinin ilgilenmesi hosuna mi gider insanin? Cok zor bir durum, ben galiba rahatsiz olur ve yalniz kalmak isterdim, ya da tersi. Ne bileyim, cok zor bir durum. Bakayim denk duserse gidecegim. Bunun cevabini bir tek sen bilirsin, ama ben cavabi aldigimda cok gec olacak...Next time.
Zeynebim, her sey cok guzel olacak, MIBG de Scanlarde senin, guzel kizinin ve Mahmut<2un temiz yuregi gibi tertemiz cikacak!
Zeynep'cim, huzur baska birsey degil mi.... Sonunda huzuru bulacagiz bu kesin, biraz zaman alabilir ama bulacagiz. En cok sizin hakkiniz huzur, en cok kahkaha da (pirzola yerine, asit de yok) :) Annenin, babanin, Nehir'imin ve Leyla'min... Bulacaksiniz, huzuru, kahkahayi, siradan gunleri bulacaksiniz.... Cok az kaldi.
ReplyDeleteSonunda biraz da olsa sekillenmis olmasi guzel onumuzdeki 5-6 ayin. Base Houston olacak, o da iyi. Duzen degismeyecek. Google maps sagolsun, arabayla 4-4,30 saat surecek gidis, I-45N'dan dumduz. Yani neredeyse ben bile kullanabilirim arabayi. Sicaklar biraz zor olabilir ama n'apalim, guneyli olmanin bedeli.
Zeynep'cim (hala) vallahi ne kadar tesekkur etsek az, boyle bir iltifat cok gurur verdi.
Nurgun'cum, ben de Sezen Cumhur'u tercih ederim, hatta 'cukulata renkli sanatci' bile olabilirim, nedense Sezen Cumhur denince aklima ilk gelen sey 'cukulata renkli sanatci' oluyor.
MIBG ve CT scan yuzunuzu guldurecek, sutlaclar afiyetle mideye indirilecek. HIc endiseniz olmasin!!!!!!
Bu arada Mahmut'un kisiri da benim burnumda tuttu, ne diyeyim. Ellerine saglik Mahmut'cum, superdir yine senin o kisir!!
Opuyorum hepinizi, birbirinize cok iyi bakin...
slm zeynep hanım.inanın hergün acaba bugün nehir nasıl oldu diye merakla bakıyorum bloğa.dün kızım berfin beliz size yazmış,az önce cevabınızı okudum.ama o uyuyor şu anda.bugün sormuştu zeynep neyze bana cevap yazmış mı diye.evet ikinci sınıfa gidiyor berfin ve okulun tatil olmasını bekliyor dört gözle.
ReplyDeletebu arada inş tahliller yüzünüzü güldürecek.nehir adı gibi bu hastalığı akıp gidecek.mutlu yarınlar sizi bekliyor inş.hep dua ediyorum nehir için.
aman kendinize dikkat edin.siz nehir için varsınız.onun size ihtiyacı var.tekrar görüşmek dileği ile...