PMS yerine yeni terim, taramalar öncesi hafta gerginliği, PSWS, belki sadece PSS...
Yay gibiyim.
Yazacak halim yok. Biraz da dünden sonra, "dank" etti.
Bütün günü ben evde geçirdim. Nehir babasıyla sabah parka, sonra berbere babasını izlemeye gitti. Akşamüzeri ise sitede bahçeye çıktı, babasıyla yürüyerek Starbucks'a gitti, kediler görmüş, anlattı bana gelince. Bugün yeni kelimeler ekledi, cümle içinde kullandı. Birincisi, "meşgulum"...yazıldığı gibi okuyor. İkincisi, "hatta". "Hatta Mark benim arkadaşım".
Ah, kızımın yarısı kadar anı yaşayabilsem, başka ne isterim ki.
Hem "estimate" bekleyişi, hem "scan" bekleyişi bugün itibariyle beni esir aldı.
Aklımı başka şeylere vermeliyim, Nehir'le birlikte uzaklaşmalıyım. Nehir'e odaklanmalıyım. Onun günlük hayatına uyum sağlamalı, "an"a geri dönmeliyim. Biliyorum. Şükrediyorum. Kızım kilo almış, dün yazmamışım, m a ş a l l a h ı eksik kalmasın.
Soner akıl dolu, "Zeynep, bir hafta daha sakin ol" deyiverdi, estimate ler için.
Biliyorum. Üzerime bir sakinlik çöktü. Böyle kopuk kopuk bir karalama oldu.
Hocam,
ReplyDeleteÜstünüze çöken sakinliğe söyleyin, bir süre daha orada kalsın :)
"An"ı yaşamak konusunda, sizin de dediğiniz gibi, Nehir en büyük öğretmenimiz zaten :) Size bu kadar iyi bir hocadan özel ders almak gibi bir lütuf bahşedilmiş işte, ne güzel :) Ne mutlu size, ne mutlu ailenize!
Sınırın kuzeyinden sevgiler,
Yunus
Yunus ne güzel söylemiş, Nehero'muzun kahramanlıkları konusunda, size bize öğrettikleri konusunda! Hem kahramanlığı hem de öğretmenliği konusunda:)
ReplyDeleteHocam bazen bir hafta sonrasında bazen bir hafta öncesinde yaşamanıza bence hep beraber teşekkür etmeliyiz! Şu günlerde bir hafta sonrasını yaşayarak Nehero'muzun daha güzel bir gelecek haftasını kafanızda hayal ediyorsunuz, tasarlıyorsunuz, olması için gerekenleri hesaplıyorsunuz. Nehero'muzda her geçen gün daha da iyi olacağı için bence bir hafta sonrasında yaşamanız şu aşamada size daha da güç vermeli. Hele hele anı yaşayamıyorken bile bu kadar güçlü olmanız gücünüze güç katıyordur, gelecek haftalarımızı daha da güzel kılıyordur belki siz bile bu gelişimin farkında olmasanız bile. Anın verdiği gerçekçi güzelliği şimdilik bir hafta sonrakini hayal etmenin planlamanın kutsallığına tercih etmek durumunda olmanıza da bu işin tuzu biberi diyelim..
Yazdıklarınızı, o içinizden gelen merakın, bazen endişenin, "yay" gibi oluşunuzun vs dışarı dökülen halini bile bi okuyun lütfen. Çok güçlü bir anne ve resimde de çok güçlü bir kahraman görüyorum(z) ben, biz ..
Bugün Okşan Hocanın odasına gitmiştim ve kapınızın önünde bir saniye öyle bi kaldım. Bi kapıyı tıklatsam mı acaba belki zeynep hoca bir iki espri yapar da final gerginliğimizi üstümüzden alır dedim:) Ama sonra da bu güzel fikri daha da "esprili" günler için erteleyiverdim:)
ve yeni boyumuzu ve kilomuzu kutlarken bu yorumumuzu da maşallah'la bitirelim..
bütün pozitüf enerjilerimizi de bu yazdıklarımla birlikte "post comment" butonuna yükleyip size gönderiyorum.
((:sevgilerimizle:))
this messsage has an attachment: pozitüf enerji
to open the attachment please you smile:)
Zeynepcigim, bende bugunden itibaren senin gercekligine geri donuyorum ve diyorum ki NEHIR BASARACAK!!!
ReplyDeleteOnundeki sinav haftasini da cok cok cok guzel atlatacak...tipki sana moral veren sevgili ogrencilerin gibi! Ama eger birilerinin sana da moral vermesi gerektigini dusunuyorsan, ki cok haklisin bu durumda, here we are:)
Hande ne guzel yazmis, net bir bicimde. Senin gercekligin, baskalari ile kiyaslanmamali, anne yuregi tabiki aksini yapamaz ama,unutma Nehir'in her seyi istatistikleri zorlayacak sekilde ust seviyede seyretti.
Ilk andaki zor kosullarda, belki de buyuk bir "cahil" cesareti ile, amerikaya giden ucaga bindiginiz andan itibaren, daha da oncesine gidersem Barbaros beye gittigin andan itibaren, Nehirimin sansi dondu ve sonrasinda da bunun aksini ispatlayacak hic bir sey olmadi. Bundan sonra da olmayacak, sen o mutsih sakinligine, serinkanliligini toplamaya calis, gecen seferki MIBG oncesi bekleyisini hatirla ve deki kendine, "ben neler atlattim, bunu mu atlatamayacagim???".
O genetik olarak harika bir kiz ve tip literaturunu gececek! Ama sunu da unutma, onumuzdeki 5-7 sene, bu kontroller oncesi gerginligin hep olacak, alismaya calis... Hepsinin ustesinden geldiniz, merak etme, arastirma, sorma, biraz okuma ne olur. Baska daha ne ornekler vardir, onlar isterlerse Nehir'i arastirsinlar...O cok ozel, sizde oyle!
Hadi bakalim St Jonhns worth muydu neydi,bir tane al, guzel bir uyku cek. Masallah, kucuk sekerime, hastaliklari yeniyor, birde bu arada yasitlari ile arasindaki tum farklari da kapatiyor...
Hadi Zeynebim, estimatelerde seni uzmasin, simdiye kadar nasil hallettiysek, bu sefer de halledecegiz.Soz!
En zoru bu ilkler. Bundan sonraki her PSS daha da kolay olacak. Ilk onceleri normal hayat akisinizin icinde doktor ile randevulasirken nefesin sikisacak sonra Amerika seyahatinize hazirlanirken hic seyahate gidiyormus gibi gulen bir yuzun olmayacak. Bavula Nehir'in esyalarini koyarken gozlerin dolacak bazen. Sonra basini iki yana sallayip "at bunlari kafandan" diyeceksin kendine. Sonra ucakta iki yaninda oturan kizlarina bakacaksin, sonra donup Mahmut'a "cok iyiyiz, hicbir sorun yok" diyeceksin. Doktorlarin agzindan duymak istediklerini kendine soyleyeceksin. Ve her donus yolu dunyanin en hafif kadini, en mutlu insani olacaksin. Her donus yolunda bir suru endiseyi atacaksin ustunden. Bir sonraki Amerika yolculugu daha bir seyahat olacak senin/sizin icin. Doktorun agzindan duydugun her 'clean' kelimesinden sonra bir 20 yas gencleseceksin. Gozlerinin ici gulecek. 'Clean'den sonrasini duymayacaksin buyuk ihtimalle, doktorun yanindan ciktiginda 'Mahmut, ne dedi Russel konusmanin sonunda, ben pek anlayamadim' diyeceksin.
ReplyDeleteAma butun bunlari simdi birak bir kenara, saril Nehir'ine op, kokla, birak butun gerginligini, elektrigini alsin, atsin cope. Biliyorum cok zor geliyor ama bir kuvvetle git sitenin gym'ine, cik bizim alete biraz terle, gitsin vucudundaki toksinler.
Yapabilecegini cok iyi biliyorum, haydi bir gayret, tunelin sonu geldi, isik cok ama cok buyuk artik!!!!! Bir hamle daha bu is bitiyor.
Kocaman sariliyorum sana...
Birbirinize cok iyi bakin...
Zeynep'cim, seni unuttum sanmadin umarim. Internete cepten okudugum blog ve mesajlar kadar yakindim bir haftadir. Bir dolu organizasyon, tadilat ve ustalar ... Bugun herseyi iptal ettim evdeyim ve canim arkadasimin ici daralmis, morali bozulmus, "Sen merak etme dostum/postum biz her zaman yanindayiz, hersey cok guzel olacak" demek istedim ... bugunku commentlerden sonra sabah seni okurken uzerime coken endise hissi hafifledi, umarim sana da cok iyi gelmistir.
ReplyDeleteNehir kendi hikayesini yaziyor, genelden farkli bir akis ciziyor kendine ve isminden ilhamla cosarak hizlanarak ulasmaya calistigi bir nokta var ... tantrumlar "tasma" anlari, gucunu bize sergilemese uzuluruz, kendini birakmis deriz ama dedirtmiyor, "aferin" diyor, "masallah"siz bitirmiyoruz laflarimizi cunku Nehir oyle istiyor ve bizi yonlendiriyor ... hicbir kotu hucre onu bu hedeften alikoyamayacak! Suphemiz yok aslinda ama onu cok ama cok sevdigimizden endise etmeden duramiyoruz; gercege bu kadar yakin olup sizin de endise etmemeniz beklenemez ... boyle gunler de olacak, tersi gunlerde ama sonuc en onemlisi "Nehir saglikli ve mutlu" ve uzun uzun hayatinin yaslilik gunlerine kadar da tek bir kotu hucre ona yaklasamayacak ... Nehir oyle istiyor !
Sizi cok cok cooooook seviyorum !
Canım benim, bir saattir yazdıklarımı tam yollarken bir anda yok oldular. Olsun yine yazarım, yılmamak pes etmemek lazım değil mi tatlım.Hele yukardaki commentleri okuduktan sonra öyle hafifledim,tatlı hayallere daldım ki umarım senin de yüzünde bir gülümseme belirmiştir ve yüreğine dinginlik getirmiştir okudukların. Dayan güzel arkadaşım ,az kaldı.Bir de bana sor dediğini duyar gibi oluyorum ama Nehir başaracak, Başka türlüsü mümkün olamaz.Kalplerimiz, zihinlerimiz, tüm iyi dileklerimiz sizinle, yazışmadığımızda bile.. Çok az kaldı ve sağlıklı keyif dolu günlere doğru adım adım yol alıyorsunuz. Dördünüz elele birbirinize kenetlenmiş ,yüzlerinizde sıcacık gülümsemelerle , arkanızda sizi sevenlerin koruyucu sarmalayıcı dilekleriyle, hiçbir engel tanımadan güzel günlere doğru ilerliyorsunuz.Başka türlüsü olamaz, aklının ucuna bile getirme. Olumsuz gezinen düşünceleri yakala, fırlatıp at ve kurtul çünkü başaracaksınız, Nehir'imiz başaracak.Zor aylar günlere ,günler saatlere, saatler dakikalara, saniyelere düşecek ve sadece neşeli, sağlıklı mutluluklar kalacak.Her şey bittiğinde zorlu ama üstesinden gelinmiş,güçlükleri bir bir atlatılmış bir dönem geride kalmış olacak.NEHİR SAĞLIKLI VE MUTLU HEP DE ÖYLE KALACAK; AİLESİ DE ÖYLE.Dördünüzü de kucaklıyorum, sevgiler, nergis
ReplyDeleteZeynep'ciğim,
ReplyDeleteDün yazdıklarını başta sırıtarak okurken birden Harley'in durumuna gelince fena oldum. Hiç tanımadığımız, hiç dokunmadığımız Harley, sanki birimizin çocuğu gibi, içimi acıttı. Zeynep'ciğim, beni bu kadar sarsabiliyorsa, senin tam scan öncesi dünü yaşamış olmanın ruh halini etkilememiş olması mümkün değil arkadaşım. Dün okuduklarım bana ilk günleri hatırlattı; internette yapılan aramalar, okunanlar ve bazen dağılmalar. Ama biz o günlerde ve bugün de Nehir'in hep "iyi" yüzdede olduğuna inandık ve hala da inanıyoruz. Çünkü her aşamada Nahir'ciğimiz hep tahminlerin üstünde iyi sonuçlara ulaştı ve başardı.
Seni bilmiyorum ama Nurgün'ün ve Hande'nin yazdıkları bana iyi geldi. Dedikleri gibi, ilkler zor olacak belki ama sonucunda hep güzel haberlerler ile endişeler uzaklaşacak, sıkıntılar unutulacak...
Nurgün'ün yazdığı gibi bu aralar bilmeyelim, okumayalım, merak etmeyelim ki endişeler bizi ele geçirmesin, "an"ı yaşayabilelim. Güzel kızınla parklara git, yeni kelimelerini keşfet, güzel fotograflar çek ve bize gönder, dinlen, Mahmut'la kahve kaçamakları yap. Bu arada estimateler, scanler gelip geçecek, güzel haberler gelecek... inan arkadaşım. Hatırlarsan ameliyatın gecikmesi sırasında "sabır" ile ilgili yazmıştın biz de "sabır" yorumları yapmıştık. Baharın cemreleri Nehir'in müjdeleri olacak demiştik, oldu. O günden bu güne neler geldi ve geçti, neler geçecek göreceksin, bir bakmışsın ki, dönüş organizasyonlarını planlıyoruz ve sonrasında da hep birlikte güle oynaya yemek yiyoruz..."an"ı yaşa derken, bak ben nerelere gittim, sen "an"ı yaşa, biz planları yaparız:)
Nurgün'ün, Hande'nin, Bilge'nin, Nergis'in dediği gibi, "ha gayret Zeynep'ciğim, bunlar da geçecek"
Çok sevgiler ve öpücükler
Ayda
ne yazacağımı bilemiyorum.bu siteyi gezinirken buldum.ve o günden beri yüreğim buruk.ben de anneyim.bir anneye teselli vermek kadar zor birşey yok.ama eminimki bu kadar yüreği nehir gibi akan çocuğuna karşı bütün görevlerini yapan bir anne yoktur.allah yardımcınız olsun.inşallah nehirin düğün resimlerini de görürüz.saygılar....
ReplyDelete