Monday, March 2, 2009

Uyku Arası

Ben dun gece, babası Nehir'i yıkayıp, dressing change yapıp, ben asistanlık yaptiıktan ve Nehir'e kitap okuduktan sonra, uyuyakalmışım.

Saat iki buçuk gibi Nehir yanımıza geldi...ancak biraz önce uyudu.

Ben uyur muyum bilemiyorum, sabah, ya da bir buçuk saat sonra, kalkıp, hastaneye gitmeliyiz. Bakalım, işitme testi olacak mıyız.

Sizi merakta bırakmak istemedim.

Pazar günü ne mi yaptık. Biz yine Nursen Teyze'lere gittik. Nehir Nursen Teyze deyince, hemen ayakkabılarını aldı yine. Ve yine güzel, huzurlu bir gün oldu. Nursen Nehir'e kilo aldırdı mı bilmiyorum, ama ben aldım kesin. Mutfaktan çıkmadık. Biraz yürüyüş, ve playground ziyareti dışında. Dışında demeyelim, playgroundda, Nehir yerden aldğı toprakları, önce kaydırağa, sonra da kendi başından aşağıya döktü. Elektriğinin gitmiş olduğunu tahmin ediyorum! Toprak işi çığrından çıkınca, stroller ile gezintiye dönüştürdük, temiz hava alma işini. Tabi bir müddet sonra, stroller itmeye dönüştürdü, bu kez Nehir. Evde ise, Missy ile "köşe kapmaca" oynadılar. Bir an çok güzeldi, ne yazıkki, bir "an"dı, ve ben fotoğraf makinamı alıncaya kadar, Missy kaçmıştı.

Ama söyle bir an: Nehir yere yakın bir stool da oturmuş, Missy nin az ötesine, ona kitap okumak istiyordu, bacak bacak üstüne atmış. Kitap ise, masanın üzerinde bulup aldığı, Agatha Christie...Missy, akıllı kedi, derhal kaçtı olay yerinden...

Şimdi bir uyku denemesi...

Gonca çok güzel yazmış...misafirlik hallerini, çok doğru. Teşekkür ederiz. Ama, tabi, kardeşine bak, ablasını al, veya meğer, ablasına bak kardeşini al durumu varmış. Nurgün de hep böyle inanılmaz tatlı bir evsahibidir.

Ben en iyisi gazete okuyayım.

5 comments:

  1. Oncelikle yazayim ben kukla alacagim...insallah begendiklerim hala duruyordur...sahnesi olmayacak ama artik o kismi Zeyneple Mahmutun creativity sine birakiyorum...14 undeki bulusmaya yer begenin de bende gelecegim...ben anadolu tarafinda olacagim icin her sey ve her yer OK.

    Nehirimin hem dogum gununu hem de siz bana guvenin ben herseyi hallederim tadindaki basarisini kutlamak icin biz burada kutlama yapalim sonra sizler gelince yine kutlariz sonra yine kutlariz sonra yine...kutlamanin sonu mu olur kirk gun kirk gece gerekirse kirk yil...

    Bu arada Nurgun gecmis olsun atesin yuksekmis...aynen gecen hafta sonu bizim evin halleri gibi...cocuklardan al mikrobu ve onlardan yuksek ciksin atesin gibi...gecen hafta sonu hastanede doktora Aydonun atesini olctukten sonra "ho ho ho evde birtek benim atesim yok" dedigimde adam dereceyi kolumun altina soktu ve 37.5'i gosterdi...
    neyse nurguncugum umarim sizin ev de toparlar cabucak...

    aslinda butun hediyeleri Handeye tasitmamak adina soyle bir oyuncakcidan wedding list gibi bir sey hazirlasaniz da biz internetten sizin adresinize postalatsak...

    cok daginik yazdim ama acikcasi kafam da oyle...
    hepinizi opuyorum...CT sonucuna cok sevindik...Darisi MIBG sonuclarina...
    Hepinizi tekrar opuyorum bol bol...

    ReplyDelete
  2. Zeynepcigim, biraz zamanda yolculuk yapalim istedim…

    20 Aralik 2008’de soyle yazarak baslamissin yazilarina…

    Biraz e-mail yükümü hafifletmek ama aslında duygu yükümü hafifletmek için başlıyorum. Şu şartla: gönlümün istediği kadar, ya da kaldırabildiğim kadar...yazabildiğim kadar yazacağım. Ek bir baskı oluşturmadan. Paylaşmak, dertleşmek, bilgilendirmek, benzer süreçlerden geçenlere destek olmak için…..
    ……….
    "Normal" hayatımıza dönebilsek. Evimizi, ailemizi, monotonluğumuzu, küçük dertlerimizi özledim. Normal hayat sürenleri izlemek canımı acıtıyor….
    ………
    Artık yatmalıyım. Hadi içiniz kapanmasın. Bu durumda bir yandan da "Houston we have a problem" ın şehrindeyiz. And yes, Houston we have a problem. And ironically Nehir Bayazıt is fighting NeuroBlastoma...NB vs NB...guess what: The Turkish team will have a victory because they put all of their hearts into it!

    diyerek bitirmissin.

    1 Mart 2009 da (yani dun), soyle yazmissin;

    Bugün, rahat bir gündü, sakin, huzurlu, neşeli..…..Evet, bugün güzel bir gündü, Nursen Teyze ve Aydın Amca'ya teşekkür ederiz. Pazar günü ne mi yaptık. Biz yine Nursen Teyze'lere gittik. Nehir Nursen Teyze deyince, hemen ayakkabılarını aldı yine. Ve yine güzel, huzurlu bir gün oldu…..

    Evde ise, Missy ile "köşe kapmaca" oynadılar. Bir an çok güzeldi, ne yazıkki, bir "an"dı, ve ben fotoğraf makinamı alıncaya kadar, Missy kaçmıştı….

    Ama söyle bir an: Nehir yere yakın bir stool da oturmuş, Missy nin az ötesine, ona kitap okumak istiyordu, bacak bacak üstüne atmış. Kitap ise, masanın üzerinde bulup aldığı, Agatha Christie...Missy, akıllı kedi, derhal kaçtı olay yerinden...

    .......

    Yazilarindaki (sesindeki diyebilirim, o kadar yakin hissediyorum), ton nasil da degismis degil mi?

    Aradaki fark herseyi o kadar iyi acikliyor ki…. Orada da normal bir hayat kurdunuz, kucuk dertlerin var, Nehir kendi kucuk oyunlari ile, herkese yetiyor.. Missy’e bile…


    Zeynebim, evet biz Turkish team olarak, her gecen gun guclenerek, tum kalbimizle, Nehir’cigimize saglik dileklerinin en alasini, enerjilerin en guzeli yollayacagiz…Hem artik Nehir’in yarattigi bu sevgi dolu dostluk ortami ile cok daha gucluyuz…Senin/sizin/Nehirimin gucu bize de yansiyor…

    Ey NB, once Nehir’den sonra bizden kork!!!


    (Tam 81 gundur bizi bir tek gun bile habersiz birakmadigin icin cok cok cok ama cok tesekkurler...Evren/yatarici ne muradin varsa versin...)

    ReplyDelete
  3. Not:Zeynep tesekkurler, simdi iyiyim, kucukler 39-40 ateste bile dolanirken, 38 ates valla sersem etti. Ama simdi iyiyim, toplanti yeri icin sana mail atacagim, gruba katilabilrsin...

    Katilmak isteyen herkese duyuru, yeri henuz belirlenmemis olmakla birlikte 14 Mart ct gunu Nehir'in dogum gununu kutluyoruz...Kulaklarini cinlatacagiz, isitme testinden sonra iyicene acilmis olacak nasilsa...Buradan bize mesaj yazin, yeri kesinlesince haberlesiriz...

    ReplyDelete
  4. Zeynep'cim (hala) bana hediye goturmek kadar harika bir is dustugu icin cok cok mutluyum. Olabilecek en kotu sey, benim Houston'a bavulun Alaska'ya gitmesi olur ki o bile dogum gunune kadar hallolur. Yani b-day list ile ugrastirmayalim Zeynep'i.

    Zeynep'cim (Atan), itiraf ediyorum sabah uyanip da yazini gormeyince biraz heyecanlindim ama sonra benim de aklima "Şu şartla: gönlümün istediği kadar, ya da kaldırabildiğim kadar...yazabildiğim kadar yazacağım. Ek bir baskı oluşturmadan." cumleleri geldi. "Bugun de olmamistir canim, firsat olmamistir" dedim. Sonra Defne ile MSN messenger'da chat ederken konustuk. Ben kendimden emin "bir terslik yok, cok iyiler, bugun yazmamis Zeynep" dedim Defne'ye. Yalanci cikarmadin beni Defne'ye, huzurlu, guzel bir haftasonu gecirdiginiz icin cok mutlu oldum inan.

    Bizim haftasonumuz biraz kosusturmacaliydi. Burak evde hasta yataginda yattigi icin Kartalkaya'ya arabayi ben kullandim. Cocuklar arabada olunca biraz heyecanlandim ama becerdim. Yasemin kayaga basladi. Bu isin yasi 4, karar verdim. Nasil keyif aldi anlatamam. Gecen sene ayagina kayaklari taktigimiz anda istemiyorum diye mizmizliga baslayan sanki o degildi. Derse gec kalmamak icin nasil yemek yedigini anlatamam. Kosarak gidiyordu (sanirim Mehmet'in kayiyor olmasi da cok buyuk bir etken). Hava harika degildi ama idare etti, kar cok guzeldi ve otel cok guzeldi. Golden Key Kartalkaya, harika bir otel ama bir o kadar da pahali. Avrupa standartlarinda bir otel. Avrupa'daki meshur kayak merkezlerindeki meshur otelleri aratmayacak nitelikte. Hem otel, hem de servis. Yemekler guzel, SPA harika, minikte olsa kapali havuz var. Ama karsiligini da aliyorlar. Turkiye'de de boyle oteller acildigi icin cok memnun oluyorum ama malesef turist gelmiyor yine bizim Alem dergisi gidiyor boyle yerlere. Halbuki biraz pazarlayabilseler kenilerini bu oteller, biraz para kazanabilir ulke. Neyse simdi turizm gelirlerimizi nasil arttiririz dersine dondurmeyelim burayi.

    Nurgun'cum cok gecmis olsun. Aman dikkat et, Burak (kocam) persembe gunu hastalandi. Atesi 39'u gecti. Cuma gunu doktora gitti. Rocephin vermis, 3 doz. 3uncu dozdan sonra, ilk defa bu sabah evden cikacak gucu hissetti kendinde. Yani etrafta cok hastalik var, dikkatli ol. Mutlaka dinlenmek gerekiyor. Ayakta gecirmeye calismak dogru degil. Coluk cocuk cok zor ama yatip dinlemeye calis. Tekrar gecmis olsun.

    Zeynep'cim gercekten burada, orada harika bir Turkish Team olustu. Sayende, sayenizde!!!! Nehir'ime tum positive enerjimizi, tum iyi dileklerimizi gonderiyoruz. Nehir'cigim hep saglikli hep mutlu olacaksin. Turkish Team arkanda!!!!

    Kendinize iyi bakin.

    ReplyDelete
  5. Bir de bugün ağlattiniz.Yok yok, doldu sadece. Valla sizden korkulur! Diyorum ya, Nehir dünyaları o yarattı sanacak. Ama o kadar istiyorum öyle sanmasını. Ve kendi dünyasını yaratmasını, Şebnem'in dediği gibi.

    Yaw, sign in etmemisim, bana da zorluk çıkardı. Hu huuu, benim sayfam burası!!!

    ReplyDelete