Saturday, March 28, 2009

ch14.18

Bugün hala kendime gelemedim. Ama en azından şu çalışma ile ilgili biraz daha "correspondance"da bulundum. Tabi Nehir babasıyla çıkınca. Önce evi topladım, Hande kadar olmasa da, fena değil. Süpürge etc. Sonra da duşa girdim.

Ardından sevgili arkadaşımız, Alman aile dostumuza e mail attım. Ona gerekli bilgileri toparlarken, kendim de biraraya getirmiş oldum. Russell ile salı günü buluşacağız, bakalım işe yarar bir bilgi alışverişi olabilecek mi.

Nehir sabah gözünü, "Leyla nerde" diye açtı, sanıyorum, transplant öncesi gerginlik, bu yeni çalışmanın yarattığı kafa karışıklığı, Leyla'nın gidişi, combined with the ever lasting PMS, bende kocaman bir ağırlık var. Aslında hiç gitmiyor sanırım. Ara ara hafiflese de, içimden ağlamak geliyor sürekli. Toparlanırım yakında, "yapcak bi şey yok".

Leyla'lar meğer Houston'dan birbuçuk saat rötarla kalkmışlar. Yani ben onları yağmurla yolcu ettiğimizi düşünürken, onlar uçakta bekliyorlarmış. Dedimki Leyla'ya, "Su dökelim derken, yağmura döndürünce, kalkamadınız herhalde", güldük. Leyla ile gülmeyi çok seviyorum.

Ne bileyim, bu kez çok koydu.(Allah bilir son gidişinde de böyle yazmışımdır).

Mark Dungan'ın deyişiyle, tüm bunlar bir amaç için. Leyla anlamlı bir şekilde, buradayken, "Boşa gitmese bari" dedi. Tam kelimeleri bu muydu, bilemedim. Ama bir kez daha şaşırttı beni yorumuyla. Oysa bilemiyoruz. Sadece dua ediyoruz, ama hayat adil değil. Bakın biz bu kadar çaba gösterdik, hadi artık diye başvuracağımız bir merci yok, ne yazıkki.

İşt tam da bu yüzden, ch14.18 ne imiş, biz nasıl yararlanırız, çalışma neden durdurulmuş, ne gibi yan etkiler görülmüş sorularına yanıt bulsak iyi olur.

Duygu ile tanışmadık. Ama okurken gücünü hissettim. Teşekkür ederim. Zaten finans işlerini devrettik. Sizlere. Ben esas amacımıza odaklandım yine.

Nehir ise başını omzuma koymuş uyku hazırlığında. Bir şarkı mırıldanıyor. İyi geceler kızlarım.

Meraklı okura not:
http://www.nbhope.org/blogs/under_the_microscope/archive/2009/03/11/how-has-the-antibody-been-used.aspx

6 comments:

  1. Size,gucunuze ve anneliginize hayranim.Leylanin da olgunluguna.

    Arada bir aglamak zarar vermez ,hatta rahatlatir bile.Sayfanizi okudukca sizinle agliyor , sizinle guluyoruz resmen bizlerde.

    "Positive Thinking" olayina cok inaniyorum.Okadar cok insan ayni anda sizi dusunuyor ve dua ediyor ki ,yaninizda birsuru koruyucu melek eslik ediyordur size her adiminizda :)

    Hersyin cok cok iyi olmasi dilegi ile

    ReplyDelete
  2. Aglayabilmek güzel birseydir, Zeynep'cigim. Agla ve sözlerle dısarı atamadıgın butun kotu duyguları gozyasların dısarı akıtsın. Sen guclusun. aglamak bizi zayıf kılmaz daha guclu yenıden olaylra sarılmamızı saglar. Bak sen ne kadar iyi bır annesin ki Leyla sana hic problem cıkarmıyor, tam tersine sana senin yasıtınmıs gibi destek oluyor. Sanki kızın degil de arkadasın gibi. Aferin sana, eline yuregine saglık. Bu birkac gün zor gececek ama siz ne evrelerden gectiniz. Siz hepiniz cok güclüsünüz, bunlar da gececek ve sen yıne bize iyi haberler vereceksin. Ama bu sefer önce güzel haberi yaz olur mu? Sevgiler Kadriye
    NEHİR SAĞLIKLI VE MUTLU, ANNESİ VE BABASI DA..

    ReplyDelete
  3. Zeynep'cim dun yazamadim, aklim hep sendeydi, allah kavustursun; birbirinize sarilacaginiz ana kadar ki zaman cabucak geciversin. Boyle bir "high" donemden sonra, kolay olmayacak alismak ama insallah guzel gelismelerle, cyber haberlesip, cyber gulusmelerle bir bakmissin Haziran oluvermis ... soyle hungur hungur bir agla, kendini bul, sonra mucadeleye kaldiginiz yerden devam, transplant donemi guclu olmak gerekecek ... henuz verdigin linklere bakamadim ama Nehir'cik icin de, sizin icin de cok olumlu asamalar olsun diye dua ediyorum. Persembe'ye kadar birkac gununuz daha var, Hande ve Leyla'nin gelisiyle kazandiginiz butun pozitif enerjiyi hastaneye yaninizda goturun, hersey iyi gececek zaten.

    Hande'cim hosgeldin, ailenle cok guzel bir haftasonu geciriyorsunuzdur insallah. Bak bize de gunesi getirdiniz :) Her anlamda cok zamanli oldu gidisiniz, yardimin en guzeli bu iste ...

    Dun Babylon'un ortaklarindan biriyle gorustum; genelde Pazar, Pazartesi geceleri ozel organizasyonlar yapilabiliyormus. Acaba finansmana katkisi olacak bir konser organize etmeye calissak mi, cogunuzda emailim var, bunun iznini almak icin ne yapmam gerektigini nereden ogrenebilirim ? Dogumgunu ekibi olarak girisebiliriz belki organizasyona.

    Dunya ne kadar kucuk Zeynep'cim, Duygu Meric'in de arkadasiymis Adana'dan, hatta Mahmut'u da cocukluktan taniyormus Meric, konusunca ortaya cikmis ... Canim Nehir'cigim nelere vesile oldugunun farkinda bile degil; bulusmalar, tanismalar, yeniden kavusmalar ... hepsi guzel seyler, meleginiz iyilik saciyor ... bunlarin hepsi pozitif enerji olarak size geri donuyor ...

    Nehir saglikli ve mutlu ve gulucuklerle dolu !
    Maasallah, maasallah, maasallah !!

    Hadi simdi oy vermeye, opuyorum herkesi,
    Bilge

    ReplyDelete
  4. Herkese merhaba,

    Zeynep, Mahmut, Nehir ve Leyla'ya merhaba,

    Uzun ama bir o kadar da keyifli bir ucak yolculugu gecirdik Leyla'cigimla. Houston'da bizi ugurlamak, daha dogrusu su gibi gidip gelmemiz icin yagan o sagnak yagmur ucagin kalkmasini biraz geciktirdi. Ben Amsterdam'da cok beklemeyecegiz diye dusunurken, acaba Istanbul ucagina yetisecek miyiz diye dusunmeye basladim. Sonra arkamda Zeynep'e biraktigim rahatlatici culeyi tekrarladim; "tamam, yapacak bir sey yok". Leyla ile fark bulmaca, word search oynamaya basladik. Malesef bu sefer cam kenarina oturamadik ama Leyla'cigim hemen olumlu bir taraf bulup, "ama buradan da iki cami birden goruyoruz" demez mi.... Cok seviyorum ben bu kizi!!!!!!!!! Neyse ki bir yanimiza tatli bir amca ile diger yanimiza spotif bir abla oturdu. Rahat gecti yol. Biz Istanbul ucagimizin kalmasina 25 dakika kala Amsterdam'a indik. Amsterdam havaalaninda F terminalinden D terminaline kosarak, ya da pardon ucarak, gittik. Bir ara Leyla artik kosamayacagim diyordu ama o sirada benden ondeydi :) Tam anlamiyla kiti kitina yetistik ucaga. Allah'tan yer ekibinin hepsi bizim rotarli indigimizi bildigi icin cok yardimci idi. Biz yetistik de bavullar yetisemedi tabi. Istanbul'a tam zamaninda indik. Bavullar icin bir form doldurup bizi karsilamaya gelen Mehmet ve Yasemin ile beraber arabaya dolustuk.

    Yasemin, beni mi yoksa Leyla'yi mi gordugune daha cok sevindi bilemiyorum!!!!! Zeynep'cigim, gordugun gibi burada olmayisim sadece yapilmayan odevlerden anlasiliyor, yoksa arayan soran olmayacak. Yani bu ne demek; sen "hadi" dediginde ben yine oradayim!!!!!! Mahmut soz bu sefer senin icin de biraz erkek erkege neler konusulur ogrenip oyle gelicem. Bir aksam girl talk, bir aksam boy talk!!! Futbol liginin durumunu mu ogrenmeliyim acaba???? :)

    Zeynep'cim, tesekkure gerek olmadigini sen de cok iyi biliyorsun. Dedim ya, biz kardes gibi buyuduk. Beni yaninda istedigin her zaman orada olmak icin tum sartlari zorlarim. Cunku seni/sizi cok seviyorum ve biliyorum ki ben ayni durumda olsam sen de ayni seyi yapardin.

    Nurgun'cum, benimle ilgili soylediklerinin minnacik bir kismi bile dogru olsa harika.... Ben hepimizin yapmak icin sartlari sonuna kadar zorladigi birseyi yapabildim. Cunku sartlar en fazla bana izin verdi. Bak Allah'in bir bildigi vardir derler ya oyle oldu. Ekim ayinda cok ciddi bir is gorusmem olmustu. "Kasim basi baslarsin" diye ciktim en son gorusmeden, sonra vaz gectiler, kriz falan bir suru bahane ile... O is olsaydi ben de bu kadar rahat gidemeyecektim. Ama kiskanmakta haklisin. Leyla ile yolculuk cok keyifliydi. Zeynep ve Mahmut ile sohbet cok keyifliydi. Hele Nehir'i kucaklamak, 'hadi bir kucak' dedigimde kocaman sarilmasi harikaydi. Ne diyeyim, kiskanilacak gibiydi.....

    Cok kisa zaman sonra, Levent'te, sizin bahcede, yemyesil cimenlerin uzerinde yapacagiz bu soylediklerimi. Hatta Mahmut'cum sen de erkek sohbeti yapabileceksin, biz kizlar da devam girl talk'a :) Cocuklar kosusturacak bahcede, Nehir'cigim o harika gulumsemesi ve komur gozleriyle kocaman sarilacak hepimize!!!!!! Cok az kaldi. Yuzdunuz, sonuna geldiniz. En zor kisim bitiyor. Yoruldunuz biliyorum ama bir gayret daha.

    Nehir'im saglikli, mutlu ve guclu.... Hepsinin ustesinden gelecek!!!!

    Birbirinize iyi bakin.

    ReplyDelete
  5. Merhaba,

    Zeynep'im okudum su senin merakli okura diye koydugun tedavi aciklamalarini. Anladigim kadariyla cok yeni netlesen bir tedavi methodu ya da asilama... Geri donusu ciddi sekilde engelliyor. Detaylari bilmiyorum ama zamanlama ve fiziksel, bicimsel sanki Nehir'e soyleniyor bunlar. Bir kahve fali mi baksam :) Ahh ahh keske bunlar yarin kalkinca hic yasanmamis olsa 'Greyhound Day' filmindeki gibi. Gecen gun tekrar seyrettim. Her gun defalarca ayni gunu, ama her seferinde farkli yasamak.. Insaniz hepimiz. Hatalarimizla, sevaplarimizla...Kendimiz icin,cevremiz, yakinlarimiz icin en iyisini yapmak tum zaaf ve kisisel kaygilardan uzak... Zor cok zor. Nehir'imin bu olayindan sonra empati kuran herkes her bir yeni gunumuzde nasil yasamamiz, neler yapmamiz, nasil hissetmemiz konusunda daha farkli dusunmeye baslamistir eminim. Zeynep ve Mahmut, bu filmin bas rol oyuncusu Nehir'i super supportive rollerde destekleyen biricik anne ve babasi, simdiye kadar ne yaptiysaniz bundan sonra da tum gucunuzle onu yapacaksiniz. Biz de figuranlar olarak elimizden gelen destegi, sevgiyi,enerjiyi eksik etmeyecegiz. Sizi seviyoruz. Ha gayret. Zorluklari her gun birer birer asiyorsunuz bu da oyle olacak.

    Leyla'cim da yakindan takip eden biri olarak hakikaten super. Hem fiziksel, hem ruhsal bu durumu tolere ediyor canim benim kucucuk bidigim. Onu da merak etme sen emi canim arkadasim? Opuyorum. Kocaman.
    Gulnur

    ReplyDelete
  6. Hande tekrar hosgeldin, bizim evde de dort goz bekleniyordun. Bilmeyenler icin: Hande bizim Mercan'in ve okul takimi arkadaslarinin jimnastik kıyafetlerin getirdi, haftaya yarismaya katilacaklar. Neyse bavul baska ulkeleri gezmemis. Yoksa cok uzulurlerdi. Evde gelir gelmez denendi tabiki. Tekrar tesekkurler.

    Ablam, aksam telefonda senden bahsedip, ne kadar iyi bir kiz oldugunu soyluyordu, onun bile kalbini fethetmissin iki goruste. Bu sadece pastayla aciklanabilecek bir sey degil, bilesin!

    Zeynepcigin, aksam sesin kulagima cok iyi geldi, bence senin adpatasyon suren de Hande'den sonra bayagi kisalmis:) Yapacak bir sey yok, gercekten de...Leyla da saglikli ve mutlu...

    Simdi ben heyecanla sali gunu Russell ile yapacagin gorusmenin sonucunu bekliyorum, bakalim o ne diyecek bu yeni tedavi icin...Her ne derse desin, onu da hallederiz..Hani su, "zoru hemen yapariz da, imkansiz biraz vaktimizi alır" sozu aklima geliyor hep konu Nehir'le ilgili isler olunca.

    M a s a l l a h , tabiki...kırkbir degil binlerce kirkbir kere...

    Harika bir gunde secimlerimizi yaptik, secmediklerimizce yonetilmeye devam edelim diye oylarimizi saydırdık, simdi su transplant kaldi geriye, sonrasi da "cimen partisi"ne geri sayim olacak...

    Cok cok cok cok opuldunuz...

    ReplyDelete