Hastane'ye Döndük

Dün akşam, gece 12 gibi, Nehir'in ateşi 38.7'ye çıkınca, nöbetçi doktoru aradık. Tabi, gelin dedi. Ve geceyarısı yürüyerek, "urgent care", acile geldik.

Kalacağımız belli olunca, "eski" günlerdeki gibi baba RMHye döndü ki, sabaha birimizin enerjisi daha yüksek olsun.
Nehir'in ise acile girer girmez, çok şükür, ateşi düşmeye başladı.

Sonrası benim "minik" kavgalarımla geçti. Yani sonuç alamadım, zaten mantıkları da iyi değildi...Önce normal, protokol, gereği kültür almaları gerekiyordu, bunu biliyorduk. Ama atlamış, olduğum, "port"un ikili olduğu ve sadece birine, dönüşümlü olarak, "access" ettikleri idi. Yani kültür almak için ikinciye de girmeleri gerekecekti.

Saat sabaha karşı iki olmuşken, Nehir rahatlamış uyurken, bu "delme" işini sabah yapsak demeye çalıştım. Sonuçsuz. Çünkü haklı olarak antibiyotiğe başlamadan önce kan almaları gerekiyordu. Delmek için "emla" kremi de yoktu. Önce bandaj çıktı, sonra soğutucu spreyle deldiler. O arada, iki hemşire ile "pazarlık" girişimlerimin sonuçsuz kalmasından, Nehir'in dinlenmesini isterken, bu şekilde uyandırılmasından rahatsız ben, neyseki ağlamadım, bir baktım ki, hemşire ikinci yer diye yanlış bir yeri gösteriyor! Az kalsın, olmadık bir yere iğneyi saplayacaklardı! Neyse doğru yeri bulduktan sonra, çok da zor olmadan deldiler, borular takıldı, ve serumlar ve antibiyotikler başlandı.

Bu arada, "fellow" gelip, hemoglobini 6.7 deyince, kan vereceğiz deyince, ben de ikinci şok oldu, sabah 8.7 iken bu kadar düşmüş olamaz deyince, testi tekrarladılar. Yine de 6.9 çıktı. Ben bir türlü işin içinden çıkamadım. Bu kadar düşüşü anlamadım, ama o saatte bunu açıklayacak bir doktor yoktu o saatte. "Fellow"lar çocukçu idi sadece.

Sabah beşbuçuğa doğru, ben de tam uyumuşken, 9.kattaki odaya çıktık bu kez.

Enfeksiyon riskli olduğumuzdan, tek kişilik odadayız. Doğrusu bu oldukça konforlu!

Nehir çiş yapıyor. Aldığı sıvı iyi gelmiş gibi. Sabah doktorlar da iyi gördüler.

Ben geçmiş bloglara baktım. Biz bu "sıfır" değerlerle ilik nakli sırasında tanışmıştık, ve yükselene kadar hastanede idik. Yani gerildim.

Kan değeri ile ilgili aklıma yatan açıklama sabah geldi. Susuz kalıınca, sabah aldıkları, konsantre kan değerinin de doğru olmayacağı, geceki ölçümlerin daha doğru olabileceği.

Ne bileyim, kan değerleri bile tutarsız çıkabiliyor. Hay Bin Kunduz! ( Bu da pek NYC'ye uygun düşmedi)

Şimdi, şunu atlatalım. GCSFler işe yarar umarım. Stem cell vermeye gerek olmaz umarım. Yani "az", "çok" derdi yaşamayalım.
Tatlı hemşiremiz der ki, buradaki çocuklara "sıfır" çok olurmuş. Kültürler negatif gelmeli, ateşsiz, 24-48 geçirmeli, ve en önemlisi ANC (absolute neutrophyl count) yani lökösitlerin mutlak değeri (?) 0.0'dan 0.5'e çıkmalıymış ki çıkalım.

Bu halimiz, ilik nakli sonrasına benzedi, kan değerleri açısından. Bekleyeceğiz, sabırla.

Not: Bu arada şunu ekleyeyim. "Dyhdrated" demeleri Nehir icin kilosuna göre alabilecegi toplam en yüksek sıvı miktarına göre söyledikleri bir sey. Yani hicbir zaman hastanedeki kadar sıvı veremeyiz, çünkü serumla dolaşmıyoruz. Dün gece acile geldiğimizde, "fellow", tinaklarina bakip, "İyi, dyhydrated değil" demisti. Simdi, okuyanlar, cocuga bir su iciremediniz mi demesinler, malum Nehir'in teyzesi, amcasi cok : ) İciriyoruz tabi, üstelik kendi cok ister olmuştu, yemek yemese de.