Sıcak Günlere Ek: Trombosit

Sabah baba Leyla'yı erkenden trenle Cengiz Amca'lara götürürken, biz de Nehir'le çok geç olmadan hastaneye gittik. Bu kez parmaktan kan alınmasına hiç itiraz etmedim, belki "port"suz bir gün olur diye.

Olmadı.

Nehir cesaretle, parmaktan kan aldırdı bugün. Kendisi uzattı parmağını. Gelen sonuçlarda, hemoglobin iyiydi, 8.6 idi. Lökositler, biraz düşmüş, trombosit düşmüştü yine. "Cranial" radyoterapi sonrası trombositlerin toparlanması uzun sürermiş. Çarşambayı beklesek mi beklemesek mi, verelim dediler.

Ve GCSF iğnelere de devam. İyi olan "butterfly", kelebek dedikleri ucu plastik bir "şey"i, bugün bacağına minik bir kateter gibi taktılar. Biz aynı yerden, iğne yapmadan, ama iğneyi sokarak yapacağız. Gerçi Nehir için de durumu anlamak zor oldu, her zamanki gibi bacağına iğne ile yaklaşıp, "Ama acımayacak" deyişimiz. Sonuçta ilaç nedeniyle bir yanma hissi var-mış sadece.

Trombositleri almak derken, öğlen oldu yine tabi. Play Room'daki gönüllü ablalar, "Leyla nerde?" deyince, ben de size tatil verelim istedik dedim.

Bugün arada oyun odasında Nehir müzik grubuna katıldı, biraz sanat çalışması yaptı, trombositler verilirken ise, yapılan port ve iğne işlerinden sonra keyfi kaçmıştı, kucağımda uyudu.

Çıkışta ise ben uyudum.

Uyku uykuyu getirir boşuna dememişler.

Akşamüzeri sıcak biraz gidince, Nehir', arabasıyla gezdirdik biraz. Gezince tabi sıcak geri geldi! RMH'ye döndük, bu akşam North Carolina'dan bir kilisenin gençlik korosu mini bir konser veriyordu, biraz onları dinledik.

Ve Nehir'in pili bitti.

Bugün kaka yapmadı. Ama sanki çiş yapması azaldı. Ki bu iyi değil. Yarını bekliyorum. Yarın içtiği suya daha iyi dikkat edeceğim.

Not: Dr. Kramer konferanstan dönmüş, klinik günü çarşamba imiş ama...bugün göremedik.