Sunday, September 20, 2009

Gün 93: Bayram

Nehir oldukça mızmız. Anlaşılır bir durum ama yine de zorlanıyoruz. Hem halsiz, hem de saniye içerisinde gülümsemekten ağlamaya dönüyor. İki yaş mı desem, hastane mi desem, ikisi de. Düşününce çocuk 10 gün neredeyse aralıksız yattı, ve son dört günü bedeni oldukça zorlandı. Sarsıldı.

Babanın da gitmesi ile ilgili sanırım. Tam söylemesek de biraz söyledik, ama zaten sürekli bir toplanma ve gitme diyalogları, bavullar ortada, ben dressing change i öğreniyorum. Zaten bizdeki stresi de hissediyordur. Babaya oldukça kapris yapıyor. Bu akşam yatmadan önce sordu, "Neden öğreniyorsun diressing çeync" diye. Bu kez tam açıkladım, babanın gidiyor olduğunu. Babanın öğretmen olduğunu, okulun başladığını, öğrencilerin onu beklediğini, Leyla'ya gideceğini.

Aslında geçenlerde bir çocuk için, "Babası nerede?" deyince, nasıl da üçlü, hem baba hem anne ilgisine alıştığını, her çocuk gibi "işe giden" bir babası olmadığının, anne ve babaların evde olduklarını düşündüğünü bir kez daha anladım.

Nehir'cim anne de baba da çalışıyorlardı bir yıl öncesine kadar. Şimdi de bilgisayarda "iş" yapıyorlar sen uyuduğunda, bazen uyanıkken.

Yeniden bir uyum süreci gerekecek herhalde, hepimiz için. Leyla bile üç ay boyunca, 24 saat bizimle birlikteydi. Yaz okulu yok, arkadaş gezmesi yok, dördümüz, dört silahşörler şeklinde dolaştık. Bonding mi, alın size bonding. Hatta "zamklı" bonding bu olsa gerek.

Genel hal böyle iken, sabah banyo ve dressing change faslı, bu kez babanın komutları olmadan becerdim. Derken bayramlaşma, SKYPE ve telefon üzerinden. Sonra bu aralar hoşumuza giden çorba karışımı, üzerine uyku. Akabinde son dakika eksikleri tamamlama, ve Nursen Teyze'de akşam yemeği.

Nursen Teyze'de akşam yemeği. Girince mumlu, şık sofrayı görünce, Mahmut'un gidişi şerefine mi derken, Nursen, bayram sofrası diye açıkladı gülerek. Bayram buraya da gelmiş oldu, çok leziz. Nehir'in Nursen Teyze'ye gidip, "Kardeşim Leyla" demesi içimi burktu. Kardeşim Leyla, kızım Leyla, babam, kocam...olsun az kaldı. Buraya gelmek üzere havalanındayken, elim ayağıma girmiş, "perişan" iken, ardı ardına Oğuz, Zeynep, Seda, derken annemler ve Leyla gelmiş ve bizi ilk günlerimizde, en zor zamanımızda yalnız bırakmamışlardı. Öyle ki havaalanına biri gidiyor, diğeri iniyordu neredeyse.

Şimdi de artık canıma tak etmişken, hem Nehir hem ben yorulmuşken, gelenlerin heyecanı sardı şimdiden. Üstelik bunalırsak gideceğimiz Nursen Teyze'miz, Ilgın Teyze'miz, oyun oynamak için de Altay, Erin var.

Her şey için müteşekkirim. Nehir sağlıklı, biraz bitkin ama ağlamadığı zamanlarda, burnundan gülüyor!

Not: Ali Almanya'ya gitmiş, bizce çok yerinde bir karar oldu bu, yakında onun iyi haberlerini almayı umuyoruz.

3 comments:

  1. Zeynep inanamiyorum, Mahmut donuyor. Hemde ardinda iyilesmis bir Nehir biraktigi icin ici rahat -belki biraz buruk- ama eminim ki cok rahat, O kizinin resmini doktora gosterirken ki hali cok uzaklarda kalmis, basardigi buyuk isle gururlanan bir şekilde donuyor...

    Tebrikler Mahmutcugum, ellerine saglik, tum ozenle ve titizlikle yaptigin diressing ceyncler icin, yemekler, temizlikler, toplanmalar, vs vs vs icin... Allah bir daha boyle bir sey yasatmasin!

    Zeynep sana da cok kolay gelsin, doganin kanunu gene isledi, anneye biraz daha cok is dustu. Ama olsun, sende bunu basaracak guc var, seninki biterse Nehir'de var, ondan al...O da biterse dayan team'in geliyor, oda biterse diger teyzeler var...var da var!

    Bazen senin icin Allah'ın sevgili kuluymus, sansli kizmis isleri rast gitti diyorum, sonra da yasadiklerini dusununce, bu da nasil sevgiymis, ne sansi yahu diyorum:)Ikircikli bir durum yani.

    Ama gene de her ne kadar cogu senin tarafindan kazanilmis olsa da, buyuk bir sevgi cemberi icinde oldugun kesin. Artik son gunlerin tadini cikar, Nehir'de son kaprislerini yapsin sana, bakalim anne kiz neler yapabiliyorsunuz, kendini bir gor, bir de boyle emin ol kapasitenden. Bu da aslinda iyi bir sey, arada cok bosluk olmasa da, anne kiz ozgurce birseyler yapmak, kimseden bir olumlu, olumsuz fikir yada elestiri duymadan, cok buyuk keyif. Hem baba gittigine gore bende yakinda ucaga binecegim fikri, Nehircigin beyninde ucusan Turkiye, ev, abla ortamina donus zamaninin gercekten de azaldigi konusunu realize etmede buyuk faydasi olacaktir. Gercekten de az kaldi Nehircim bak anneciginle nasil egleneceksiniz simdi basbasa.

    Eminim sen bugunlerin de hos taraflarini cikartacaksin, bizde gulerek okuyacagiz. Bu senin yasayacagin en degisik bayram olsun, ailenin bir kismindan uzakta, bir kismina da yapisik bicimde gecirilecek bir bayram. Kendinize iyi bakin...

    Aliye de cok gecmis olsun tekrar, umarim Almanya ona cok iyi gelir...Herkese bayram ugurlu gelsin...

    ReplyDelete
  2. 31

    Allah kavustursun!!! Babisko evin yolunda, DARISI BASINIZA!!!!!

    Iyi yolculuklar Mahmut'cum!!! Donus basladi, sira simdi senin, cok yakinda da canin kizinin ve sevgili karinin... Kizin sagligina kavustu, emin ellerde son 'cycle' icin birakiyorsun onu. Icin rahat, gozun arkada degil... Cok sukur!!!! Butun bir sene bugun icin dua ettik, sonunda bekledigimiz o harika gunler basladi. Eve donuyorsunuz!!!!

    Bunu okudugunda ya havaalaninda ya da evinde olacaksin, HOSGELDIN!!!!

    Hepiniz birbirinize cok iyi bakin...

    ReplyDelete
  3. Allah kavustursun Zeynep' cigim. Mahmut' un gidisiyle cok hareketli son donemece girmis oldunuz. Insallah cabucak, keyifle gececek bu gunler de, Leyla' ya ve Mahmut' a kavusacaksiniz. Cok opuyoruz ikinizi de, iyi bayramlar...

    Gonca

    ReplyDelete