Houston'dayız...gece uyumuşum....akşama yazarım
FotoNot: Sondan başa...Nehir'i hastanenin dışındaki parka çıkarttığımız günler, Seda Teyzesi ile...Başında Tiarası, son gün boruları da çıkmış, kağıt işinin olmasını bekliyor, ve sevinçliyiz, babası ile Skype'de poz verdiler...Nehir'e Alexa Vakfından bir koca poşet kostüm geldi, balerin, peri, taçlar, "wand"lar, tütüler...
Sedacım bizi bir güzel getirdi, Fort Worth'den buraya. Canım kardeşim. Ellerine sağlık. Beni tanıyanlar ise benim arabayı nasıl verdiğime hayret edecekler...çok basit: yor gun luk tan...Seda'ya , "Bak nasıl verdim" dedim, o da "Sonlara doğru açılıp karışmaya başlamıştın" dedi... ha ha ha...
Ve bugün: Sabah Barnaby's de harika ama harika bir havada kahvaltı ettik. İçimdeki şükran ve mutluluk duygusu taştı. İki haftalık hastane ve sonnnnnnnnnn hastaneden sonra, Seda, ben Nehir oturmuşken, duygularım taştı. Açık hava, güneş.
Nehir sağlıklı ve mutlu.......annesi çok ama çok mutlu! Evet, tüm mutlulukları an be an yaşayacağız. ben bunu da öğreneceğim. Erteleme yok. Bugün çok mutluyum. "Şükürler olsun" çok güzel bir laf. Ve tabi kızıma da M A Ş A L L A Hın en büyüğünden.
AlexaFundNot: Cook'taki sevgli Kristy, Nehir için "dress up" bir program buldum dedi, sonra da yokoldu. Cts çıkmadan önce hemşiremiz o kocaman poşeti getirdi. Alexa, Teksas'lı ve uzun bir mücadeleden sonra Neuroblastoma nedeniyle hayatını kaybetmiş tatlı mı tatlı bir kız. Kostüm giymeyi çok sevdiği için, annesi onun adına böyle bir vakıf kurmuş, ve adını bu şekilde sürdürüyor. Teşekkür ederiz Alexa!!! Prenses Alexa.
Maaşallah kuzuya.
ReplyDeleteZeynep hanım, ben de aylardır takibe almıştım sizin bloğu. Şimdi sonuna geldiniz ya (şükürler olsun ki), sanki herhangi bir yakınımmışsınız da bu mücadelede ben de yer almışım hissi var üzerimde. Derinden bir ohh çekiyorum sizle beraber. Kelimeleriniz, duyguları aktarışınız, zaman zaman tıkanıp yarıda kesişiniz, anneliği yansıtışınız öyle gerçek ki... Lütfen İstanbul'a dönünce de mahrum bırakmayın bizi bu fındığın hikayesinden. Çalışmalarınızdan, oyunlarınızdan, gezmelerinizden, hasret gidermelerinizden fırsat buldukça yazın. Kısa da olsa yazın :)
Bu minik kuzuya da sağlıklı upuzun bir ömür dilerim, annesi, babası ve güzel ablasıyla beraber..
Fotonot: Ah o 3. fotoğraftaki sahte sırıtış. Onun o küçük burnunu yirim ben :)
her zaman yorum yapmasamda acıya da sevincede sessizce eşlik ettim..çok yol kat ettiniz..güzel haberler güzel sevinçler. bana göre heyecanlı zorlu anlarda bile çok iyidiniz..çok çok güzel çıkmış nehir..tacı elbisesi çok yakışmış..
ReplyDeletegülen yüzünüz solmasın.
Onu bunu bilmem, ister bugun, ister yarin, ister Bilge ile, ister ablamla, istersen yalnız, bu site amerikadan donmeden once senin ve guzel kizinin fotografini gormeyi, '' birlikte'' gormeyi hak ediyor...
ReplyDeleteHadi Zeynepcim, goster kendini:)))
41 KERE MAŞALLAH
ReplyDeletenasıl bir heyecan duydum yazıyı okuyunca bilemezsiniz.acıyı da heyecanı da uzaktan yaşadık ve hep dua ettik.çok güzel bir sondasınız şimdi.gülen yüzü hiç solmasın nehirin.
bu mutluluk,
ReplyDeletebu güzel duygular,
bu yaşam coşkusu,
yaşamınızdan hiç eksik olmasın...Tara
ohhhhh. gozlerim doldu okuyunca. bitti gercekten. gecti iste, kizimin deyimiyle 'bittiii'. oyle de kalsin insallah. dondukten sonra da boslamayin burayi lutfen, haberdar edin artik yegenim gibi gordugum Nehircigimin gelisiminden, aci tatli anlarindan. bir ara NY'a geleceksiniz diye bayag heyecanlanmistim sizi burada misafir edebiliriz diye dusunerekten. bir gun gezmeye yolunuz duserse insallah bilin ki kalacak yeriniz var:)
ReplyDeletesevgiler
Bezen
Koskocaman bir maşallah peri kızına, Nehir Kent! şeklinde gizli kimliğini açıkladı bize. O tatlı gülüşler hiç eksik olmasın hem ondan hem sizden. Sevgiler, Esra
ReplyDeletecok operim prenses nehiri... hep gulsun boyle... hep ama hep!!! MASALLAH!!!! Sevgilerimle... nilufer
ReplyDeleteBravo Nehir, bravo!!!
ReplyDeleteAnneye, babaya, ablaya, ve bütün güzel arkadaşlarınıza sevgiler...
Geçmiş olsun hepinize; M A S A L L A H.
Pelin