Gün 119: Lousy Day

Üçüncü kültür de pozitif gelince, borulara veda etmek gerekti.

Önce "peripheral" yapacaklardı, ama ben Özlem'in uyarısıyla, "Acaba o kadar uzun süre durur mu" dedim, bir şekilde Dr. Eames de emin olmak için, muhtemelen ben de zaten, uyutulsun da çıkarılsın deyince belki de, operasyon odasında uyutularak yapılmasına ve yeni geçici bir başka boru takılmasına karar verildi. Bu boru çıkarılması daha kolay, "chest"e giriyor.

Sonuçta, hem isteyip, hem de yine uyutulurken canı sıkkın ben oldum.

Şükretmeliyim. Bu tip bir enfeksiyonu daha önce yaşamamış olduğu için. Bu boruları takılır takılmaz çekip koparanlar, enfeksiyonla iki hafta içerisinde çıkarılanlar da okudum.

Bizimki iyi dayandı.

Operasyon odasından çıktığında, normalde "recovery room" a anne babaı alırken, bu kez, burada almadılar. Ancak odaya çıkacakken, koridorda buuştuğumuzda iki hemşireyle, Nehir'in ağlamaktan sesi kısılmıştı. Hemşireler de yatırmayı başaramamışlar, kucakta kalmak istemiş, kucakta çıktı, benim kucağıma geldi hemen.

Sabahki 9'da ettiği kahvaltıyla kalmış, saat dört buçuk gibi odaya döndüğümüzde mızmızdı.

Şimdi biraz daha iyi.

Yazmasam diyorum ama yeni taktıkları borunun üzerini en kötü her yeri yapışan bir şeffaf bantla kapatmışlar, yatar pozisyondayken, şimdi normal duruşta canı acıyor. Yani ne desem, "dressing"ten sınıfta bırakıyorum, topluca!!!!!!!!!!!!!!

Şimdiki durumda salıya kaldı antibodiler.

Yarın iyiyse GMCSFler başlayacak. Bilmiyorum. Ateşi 37.3...

Bu arada günün çorbaya sinek atanı, anestezi doktoru oldu. Tam uyutulmak için beklerken, kalbini dinleyip "üfürüyor" dedi. "Heart Murmur"...Ben önce adamı hemşire sandım, çıktıktan sonra, diğer hemşire adama, "Bu adam hemşire mi" diye sorup da, "Hayır doktor, çok iyidir"i duyunca bu kez beni aldı bir düşünce, acaba kemoterapinin geç bir etkisi mi falan diye düşüncelere gark ettim, Nehir'i beklerken. Odaya çıkar çıkmaz Dr. Eames'i buldurdum, telefonla. Anemikken olabileceğini, dün dinlediğinde iyi olduğunu, merak etmemem gerektiğini, ama yarınki nöbetçi doktora iyi bir dinlemesini tembihleyeceğini, ve haftasonu artık kan vereceklerini söyledi.

Ne bileyim.

Az kaldı.