Thursday, October 22, 2009

Gün 127: GMCSF and CH 14.18, day 3

Hadi bugün gülelim. Müziğin de etkisiyle dönerken yazacağım teşekkür yazısı dün çıktı tuşlardan.

İyi de olmuş, ağaçtaki "anonim"ler ve "uzaktan izeleyenler" düştüler.

İyi oldu. T e ş e k k ü r e d e r i m. Hepinize.

Ben de duygulandım, ama benim halim sabaha karşı beşte Nehir'in ateşi yine 39lara çıkınca birden "hoppala"ya döndü. Bir anda bu ateş sürerse cumartesi çıkmamızın hayal olacağını anladım. Ateşin antibodilerden olduğunu düşünüyoruz, kültürler negatif hala. Ama öyleyse, saat 8de biten antibodilerin etkisi sabah beşte hala sürer mi, sürmemesi gerekir.

Bugün Dr. Howrey de maaesef onayladı durumu. Nehir'i yüksek ateşle bırakmayız, cumartesiye bağlı dedi.

İyi haber, bir de dediki, beni ateş en az ilgilendiriyor, kan basıncı, nefesi her şey iyi, "she looks great".

Sabahımız biraz rötarlı başladı ama bir ilk daha yaşadık, Nehir uyurken yapılan iğneyi hissetmedi!!!!!!! Şaşırdım ve çok sevindim.

Bugün daha çok can sıkıntısı vardı Nehir'in ve ona bağlı mızmızlığı, ve anne de anne durumu. Seda yaklaşmaya çalıştıkça , "anneee" sesi geliyordu. Ben de artık akşam olduğunda, yorulmuş, hafiften esmeye başlamıştım ki, Nehir sokuldu, ve kolumu okşayarak, "cici" yaptı.

E, buyrun bakalım!

Ne yapacaksınız, uyku öncesi yine kıvrıldık beraber. Tatlım. Çok oldu. Biz Seda ile bir şekilde girip, çıkarken, o yine üç gündür yataktan kalkmadan, oturuyor.

Bu akşam hemşiremiz Lauren ve Kristy ile sarıldık, vedalaştık. Lauren ile daha önce de bir gün karşılaşmıştık, bu kez üç gün üsüste geldi. Jamie Lee Curtis'e benzetiyorum. Kısa saçlı, minyon sayılabilir, 55 yaşında, bence göstermiyor, çok iyi bir mizah anlayışı (sense of humour) var. Geçen gün bana çay yaptı, kendi çayından, ve Seda'ya. Anneannesi İtalyan mış, belki de o yüzden bize çok yakın bulduk.

Kristy de uğradı. Son dakikada "Size bir program buldum, Nehir istediği kostümü yazsın, gönderiyorlar" dedi, sanki kızımın tütü isteğini duymuş gibi. Bakalım nasıl bir şey gelecek. Ben "fairy" istedim, peri.

Esas işimiz ateş takibine kaldı. Akşam biraz daha su tuttu, ama göreceli olarak az. Albuminin iyice azaldığını düşünüyorum ama sabahki testler gelmeden anlayamayız.

Bugün yan odadaki çocuğun iyi olmadığını söyledi Lauren, sabahki gecikmesini açıklarken. Bir geldiğinde ise gözleri dolmuştu. Evet, geldiğimizden beri burada ve iyi görünmüyor. Allahım ona huzur versin. Anne babasına güç. Aslında dedim ya veriyor. Bugün Kristy'e form vermek için oyun odasına gittiğimde, o çocuğu gördüm, yanında pembe leğen, çıkarıyordu, yine de oyun oynamak için odadan çıkartmış ve yürütmüşlerdi.

Şükürler olsun.

Tüm evrene teşekkür ediyorum.

Nehir'im sağlıklı ve mutlu. "Havuza girecek miyim", "Mayom nerde?", "Leyla küçükken boruları var mıydı?", "Neden benim doğum günüm gelecek?", "Anne tütü aldın mı?", "Mina'ya da alalım mı, Letisya'ya?", "Hemşire neden beni sevdi?", "Çocuk neden ağlıyor?" "Anne oyun odası kapalı mı?" ,"Arabamıza binelim mi?" ,"Baba, sen yanıma gelir misin?", "Leyla da gelsin mi?" soruyor da soruyor.

TütüNot: Seda Teyzesi bugün gidip Nehir'e güzel, kımızı bir tütü etek aldı!

1 comment:

  1. Merhaba Zeynep,
    Hergun takip ettigim yazilarinda son zamanlardaki mutlu haberler beni de cok cok mutlu ediyor...Nehir'i hic gormedim ama buradan sanirim cok cok iyi taniyorum artik o guclu guzel ve tatli prensesi...Gecen sene Sabanci'da bu haberi ilk duydugum zamani hatirliyorum da gercekten ne kadar muhtesem birsey basardiginizi, bu surecte ne kadar guclu oldugunuzu bir kez daha hayranlikla anliyorum...Turkiye'ye donusunuz cok yaklasti artik sanirim, hersey insallah hep boyle olumlu devam eder, sag salim ailenize kavusursunuz ve kizlarinda hep guzelliklerle dolu olur bundan sonra hayatin da...

    Sevgiler ve simdiden iyi yolculuklar

    Oznur

    ReplyDelete