Phewww
Dün geceyi ateşsiz geçirdik!!!! Yarı biletimiz hazır. Bu geceyi de atlatırsak...
Yazmak istemiyorum.
Duygularım o kadar karışıkki, bu kez toparlayaıp yazmama imkan yok. Edebiyatçılık ile "günlük" yazarlığı farkı bu olsa gerek. Hadi bakalım kolaysa yaz Zeynepçim...
Zihnimdeki kelimeler:
Heyecan, şaşkınlık, telaş, kaygı, umut, yorgunluk, hüzün, kavuşma, ayrılma, belirsizlik.
Sevinç çıkmadı, aklıma ilk gelenlerde. Bir şey beni tutuyor, hani yazmıştım ya esas sevincimi Nehir'in büyüdüğünü gördüğüm her yıla saklıyorum, tek tek.
İçimdeki duygu karmaşası öyle büyük ki, ağlamak istiyorum, ama ağlayamıyorum da.
Cook'takilerle vedalaşmak da ilginç. Houston'a gelip gidiyor olacağız ama buraya gelmeyeceğiz. Bir bağ kurmuşuz yine de farkında olmadan.
Yaw yine o müzik başladı!!!
Ben bitireyim en iyisi.
Yarın ateşsiz kalkarsak isek çıkıyoruz. Biz çıkacakmışız gibi düşünüyoruz. Nehir bugünü iyi, sadece sıkılmış, çokça televizyonla geçirdi. Hande'cim oynamadınız mı diyecek ama ayağa kaldırmak olmuyor, odada monitör ve borularından, o eski serbest hali yok, tek ilaçla ikenki.
Akşama doğru bugünkü farklı hemşirenin atlamasıyla antibodiler bir saat geç bitti. Aslında verdiği hızı arttırıp, zamanında bitirecekti, ama ben karşı çıktım, olur da bit etki yapar, sonuna gelmişiz! Ama aslında başlayan hemşirenin tüm günleri alması bence daha iyi, ama çalışma günleri genellikle üç gün ile sınırlı olunca, son akşamlar tatsız oluyor, yepyeni hemşireler.
Olsun, bitti.
Geçti kızım.
Yarın Houston'a döneceğiz. Günün en sevimli insanı telefonda konuştuğum site yöneticimiz Chris idi. Ben eşyayı Salvation Army'e veririm derken, Salvation Army kapınıza geliriz, eğer taşıyamayız derse şöförümüz, almayız deyince...ben Chris'i aradım, ne yapabiliriz, sizin bir fikriniz var mı diye...hayalimdeki yanıtı verdi: Evde bırakın biz hallederiz!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Nasıl sevindim. Umarım Meksikalı "maintanence"lara gidecek. Doğrusu bize yardımcı olmuş, hep gülümseyen, "aşina" insanlara bir yardımımız dokunursa çok sevineceğim. Ve de nasıl olacak, ne yapacağım derken, bu çok kolay oldu. Diyordum ki, "Aslında tam öğrenci hareketi olur, öylece bırakıp gitmek, olmaz ama ayıp olur "derken, Chris kendi teklif etti!!! Bu evi nasıl da bir gecenin sonunda Mahmut bulmuştu...Ne kadar da sevdik. Bize ne kadar da iyi geldi. Huzurluyduk. Teşekkürler evimiz.
UnuttumNot: Kızım bugün sabahki Tylenolu ağlamadan, oturduğu yerde, normal bir şekilde içti!!! Babası güldü söyleyince, "Bir yıldan sonra" diye! Büyümek böyle bir şey...hmm akşamki tylenolda biraz zorlandık ama...
Zeynepcigim, sevinc yasadigin bunca olaydan sonra aklina gelen ilk duygu olsun ne olur diyecegim ama...annelik iste, endise duymaktan baska bir sey degil, kendi capimda ben de biliyorum....
ReplyDeleteAma bu yorgunluk baska turlu hafifleyemez, sonlanamaz. Sevinmen lazim, yasadigin onca seyden sonra sevinmen deli gibi, dev gibi,...gibi, ...gibi,...gibi sevinmen lazim. Ben dunku yazidaki 'pembe kabı' okudugumda oyle bir agladim ki, duygularim karmamarisikdi...O hasta cocuk kadar, senin yasadiklarini dusundum, sizin kadar sansli olamayanlar icin uzuldum, belki seni tutan biraz da bu duygudur, ama sonunda Nehir icin cok ama cok sevindim...
Dun tum team olarak all sports da bulustuk, Hande'den havadis dinledik, Bilge'cige gule gule dedik, hic kimse inananamiyordu yakinda hem de cok yakinda geleceginize, bu kadar gercek bir tarih olunca karsimizda, ne diyecegimizi bilemedik birbirimize...Herkes ilk gunlere, ilk duydugu anlara ait anilarini, nasil bir sok yasadigini anlatti ve nasil da bir koca senenin gectigini konustuk...Bir de sana sormak lazim tabii ki ama, artik gelince bu konulari konusmayi dusunmuyoruz sen istemedikce...
Hepimizin duygulari karmakarisikti belki ama, hepimiz cok ama cok sevincliydik, lutfen sen de ol arkadasim, bu duygunu hic tutma, seviincten bagir cigkliklar at, ama sakin saklama, yıllara yayma. Senin her sevincin korku ile beslenecek belki ilk baslarda ama, olsun gene de tadini cıkar....
Seni cok ama cok seviyoruz Zeynepcim...Yeniden dogusuna az kaldi senin ve kizinin..Cook'dan ciktigin an, bir daha gelmeyecegin icin istersen
arkana soyle bir bakabilirsin, ama o kadar, sakin aglama sadece gül.
YASASIN NEHIR SAGLIKLI VE MUTLU!!!!!!!
Zeynep'cim,
ReplyDeleteSevinc oyle guzel bir seydir ki istedigin kadar avans kullanabilirsin, hic eksilmez. Sen saglikla gelen her sene icin yine bol bol sevinirsin, merak etme :))
Sevgilerimle
Nurdan