Thursday, June 11, 2009

Hande İle 24 Saat

Şimdi herkesin gözleri, tıpkı Sandra'nın bugün SKYPEde olduğu gibi, yerlerinden fırlayacak. Çünkü Hande'yi dün havaalanından saat 15.00 gibi aldık, Leyla ile beraber, bugün saat 15.00'te geri bıraktık. Hande şimdi yine havada.

Ben getireceğim demişti Leyla'yı, getirdi.

Ben bir türlü elim gidip yazmamıştım, 24 saatlik kalışını, o da sağolsun bana biletini kestirdikten sonra söyledi, yer açılırsa falan bakarız diye oyaladıktan sonra. Sonrası, kırk yaşına gelmiş iki kadın, hiç kıyamet kopmadı. Doğrusu 24 saatin kısa oluşu değil de fiziksel olarak Hande'ye bir zarar gelmesiydi beni ürküten. Özlem bol giysin, bol su içsin, ve aspirin alsın diye uyarıda bulundu ve Hande talimata uymuştu.

Sevgili arkadaşım Hande, gerçekten çok az kimsede olan bu kararlılığın, içtenliğin, ve dostluğun için çok ama çok teşekkür ederim. Bu az oldu. Handecim, gerçekten ne yazsam, nasıl yazsam olmuyor. Bugün Yeşim'e yazdım, ablana, yine de az geldi. Tüm kalbimle teşekkür ederim sana.

Leyla ve Nehir'in kalplerini de fethettin. Leyla yolculuklarda ne kadar eğlendiğini, pastasını çok sevdiğini anlatıp durdu. Nehir zaten SKYPEde bile kıkırdar oldu. Tabi o Leyla dönmüyor, sadece sen gidiyorsun diye en rahatımızdı bugün.

En güzeli ise, Hande'nin 16 saatlik değil, sanki iki üç saatlik bir yolculuktan inmiş gibi neşeyle inip, elinde tek bir el çantası, dönüşte de aynı rahatlıkta dönmüş olmasıydı. Bana ne kadar iyi geldiğini anlatamam. Bazen birkaç saatlik sohbet yeter ya, aralardaki minik sohbetlerimiz için bile değdi.

Teşekkür ederim, teşekkür ederim, teşekkür ederiz.

Ah bir de bugün sabah IHOP'a gittik, Ilgın da katıldı bize. Bizim ikinci gidişimiz oldu. Kalorileri aldıktan sonra, baba Fort Worth hazırlığı arabayı bakıma götürdü, biz ise söylemeyeyim ama büyük keyifle bir ucuzcu ayakkabı mağazasına girdik, kızlar! Bu en komiğiydi çünkü 10 yıl önce geldiğimde abimin götürdüğü bu mağazayı görmüş, sevdiğimiz Whole Earth Provision'ın tam yanında, benim gitmiş olduğum biraz daha uzakta olduğu için bunun da aynı ucuzlukta olduğunu düşünmediğimden hiç içeri girmemiş, zaten gezmiyoruz mağazaları, bugün Ilgın'a sözedince ve orasının ucuzcu olduğunu öğrenince, zamanımız var, hava 103 derece, hadi bir bakalım dedik. Sonuç, üç kadın birbirini bu kadar mı "motive eder" almaya. Ilgın bile direndi, direndi, direndi, sonunda dayanamadı. Dostlar alışverişte görsün, neşeli, taa ki Nehir'in pili bitene kadar ayakkabıya doyduk. Bilmiyorum bu ayakkabı-kadın ilişkisi nasıldır, nerden çıkmış. Öyle kuvvetli ki, Leyla "hani bana hani bana" durumuna geçti, Nehir ise bir uçtan diğer uca koşup, ayakkabıları eline alıp getiriyordu.

Tek erkek Mahmut'a hiiç görünmeden tüm ayakkabılar dolaplardaki yerlerini aldılar, Hande'ninkiler ise bizim için taşıdığı bavulda.

Sonrasında Nehir'le babayı evde bırakıp, pek kolay olduğunu söyleyemeyeceğim, yüksekçe seste, biz, Leyla ile Hande'yi havaalanına bıraktık. Yolda Leyla da uyumuşken, lafladık. Yolcu ettikten sonra ise dönüşte, Leyla ile sohbet ettik. Leyla'nın soruları da hep, onun kalışı, bizim kalışımız üzerine. "Üç yıl olsaydı"..."Sadece 7 ay mı, bana çok uzun geldi"..."Ne zaman döneceksiniz?". Ona aslında tedavinin bittiğini, normalde bu tarihte dönebileceğimizi, ama doktorların bu yeni hastanedeki tedaviyi de almamızın iyi olacağını söylediklerini anlattığımda önce, "Neee, dönmüş mü olacaktınız" dedi, sonra düşündü ve "Ama Nehir için iyiyse" diye ekledi. Biz de güzel bir ana-kız sohbeti yaptık tüm yol boyunca.

Eve geldiğimizde baba kız uyuyorlardı, ve benim doğumgünü hediyem fotoğraf makinesi gelmişti. Fort Worth'e taşıyamayacağımıza karar verip, Leyla'nın da doğumgünü hediyesini, zaten sorup duruyordu, baba ve Nehir uyanınca verdik. Yazın evde zaman geçirmemize yardımı olsun ve bu yıl ona biraz daha özel bir hediye olsun diye sonunda Wii aldık. Çok sevindi, teniste berabere kaldık, bowling'te yendi, beyzbol ise hiç anlamadım. Omzum ağrıdı bayağı. Gerçekten de aile boyu bir eğlence, çok zevkli. Nehir de elinde ekstra kumanda, havada savuruyordu. İzledi, güzelce.

Neyse bol instruction kitaplı akşamdan sonra günün en heyecanlı bölümü, abla kardeş aynı odada uyuma faslına geldk. Leyla zaten kafayı yastığa koyar koymaz uyudu. Nehir ise başta hevesli görünse de, en sonunda kanapede sızdı, yatağına öyle götürebildik...bakalım gece nasıl devam edecek...

Hande'cim umarım hoşgitmişsindir.

İyi geceler.

7 comments:

  1. Gunaydin,

    Hande'cim ellerine saglik. Umarim neseyle donmussundur. Zeynep'cim siz de Leyla ile guclu ve daha mutlu su isi bir sonuclandirin bakalim.

    Ben de simdi Demir'i okula gonderdim. Bugun yarim gun resmen son saatleri sayiyor. 4 ders sonra evdeymis. Bakalim bu yaz ne yapacagiz benim hic bir faaliyet yapmak istemeyen oglumla...

    Sevgiler.

    Gulnur

    ReplyDelete
  2. Bugunku commentim Hande'ye.. amerikalilarin dedigi gibi ve tum aksaniyla birlikte soyluyorum "You are awesome". Resmen bogazim dugumlendi.
    Sevgiler
    ARzu Sami

    ReplyDelete
  3. TEŞEKKÜRLER HANDECİĞİM İYİ BİR ARKADAŞ VE DOST OLDUĞUN İÇİN, TEŞEKKÜRLER LEYLACIĞIM İYİ BİR EVLAT VE ANLAYIŞLI BİR ABLA OLDUĞUN İÇİN, TEŞEKKÜRLER ZEYNEPCİĞİM METANETLİ BİR ANNE OLDUĞUN VE HER DAİM ŞÜKRETTİĞİN İÇİN, TEŞEKKÜRLER KOCA YÜREKLİ BABA BU KADAR KADINA KOL KANAT GERDİĞİN İÇİN VE TEŞEKKÜRLER NEHİR BÜYÜK KÜÇÜK HERKESE YAŞAMA TUTUNMADA ÖRNEK OLDUĞUN İÇİN. YÜZÜNÜZ HEP GÜLSÜN,ALLAH AYIRMASIN.

    ReplyDelete
  4. Herkese merhaba, ben evdeyim!!!

    Zeynep'cigim, elimden gelen daha baska ne olursa yapacagimi biliyorsun. Ben de biliyorum ki iki cift laf etmek istedigimde, istedigimizde sen varsin!! Tesekkur istemiyorum ama sen edeceksin onu da biliyorum. Ama istedigim birsey var; iki kizin, kocan yaninda iken, Nehir'cigim bu kadar saglikli iken endiselerinden uzaklasmaya calisman, biraz beyninin hizina dur demen, biraz kendini olaylarin akisina birakman...

    Leyla'cigim, harika bir yaz gecireceksin eminim. Harika bir cocuksun sen, kardesin icin hep en iyiyi istedigini biliyorum. Kardesine sarilip saatlerce birakmak istemedigini, hatta tuvalete bile beraber gitmek istedigini biliyorum. Seni cok seviyorum. Ne zaman istersen Hande burada...

    Arkadaslar, tum harika sozleriniz icin cok tesekkur ederim. Sartlar izin verse eminim hepiniz benim yaptiklarimi yapardiniz. Sonunda bir yolculuk, hem de cok keyifli bir yolculuktan baska birsey yapmadim... Ustelik dolaptaki ayakkabi sayima oldukca buyuk katkisi olan bir yolculuk yaptim. Sanirim Leyla'yi almaya gitmek isteyecek cok kadin var su anda!!!!! Ama uzgunum ben kidemliyim bu iste!!!!!!!!

    Canim Nehir'cigim, su gibi akip gitsin insallah bu 5 ay!!!! Bu is basladigi gibi en kolay yoldan son bulsun!!! Ne-hero sen bitanesin!!!!!!

    Birbirinize cok iyi bakin....

    Not: Zeynep'cigim, endiseye hic gerek yokmus, geldigimiz hostes ekibi ile birlikte dondum. Herkes Leyla'yi sordu :)

    ReplyDelete
  5. Pes valla, ne zaman gittin, ne zaman dondun de comment yazacak kadar yerlestin eve ???! Inanilmazsin Hande'cim; muhtesemsin valla !
    Bugun firsat bulup da yazamadim sabah okuduktan sonra Hande'li 24 saat'i; simdi birseyler yazayim diye bir actim ki Hizir servis evine gelmis :) Ne mutlu sana boyle bir yardimi yapabildin, ne mutlu Zeynep'lere onlari kavusturdun ve ne mutlu ailene , onlara sag salim geri dondun. Seni de sevindirenler hiiic eksik olmasin hayatindan.

    Zeynep'cim, sonbahara dedin diye geleyim mi demiyorum, bekliyorum ama bil ki ne zaman ihtiyacin olursa ucuveririm oralara ... yok yok :))) ayakkabilar icin degil, gercekten ve de icten soyluyorum. Yav valla ayakkabilar icin degil, gulme !! :)

    Harika bir haftasonu herkese !!

    ReplyDelete
  6. Ama ama ama, Hande Muhtar daha Houston'dan bildirmeyecek miydi?Ben o versiyonunu biliyordum bu Hande-Leyla maceralarinin . Valla pes ki ne pes!!!

    Hosgeldin Hande'cigim, sayende anladim ki dunya gercekten de kucuk. Biz daha dun bahcede parti yapmamis miydik?

    Simdi ilk firsatta bize havadis ver diyecegiz, sende verecek havadisim yok diyeceksin dogal olarak...ne diyelim, haklisin.

    Herkes yerine yerlestigine gore, artik tum cocuklara iyi tatiller dileyebilirim. Bol eglenceli, bol dinlenceli bir tatil olsun, saglik getirsin herkese...

    Cok sevgiler.

    ReplyDelete
  7. Bugünkü comment Hande için,

    Hoşgeldin evine! 24 saat olsa bile Zeynep'in yanında olmak, Leyla'yı götürmek..... buna söylecek laf bulamıyorum, yüreğine sağlık desem :)

    Yolculuğunun rahat geçmesine sevindim ama hala şu jet-lag olayını merak ediyorum, 2.jet-lag birinciyi nötralize etti mi? Neyse buluşmayı başarabilirsek anlatırsın. Bu arada "Hande Muhtar" 24 saat kalmış olsa bile bildiricek bir sürü bilgi toplamıştır, olmadı ayakkabı detayları alırız:)

    Zeynep'ciğim, sana da Mahmut ve güzel kızlarınla neşe dolu "an"larla dolu bir yaz diliyorum...

    öpücükler, sevgiler
    Ayda

    ReplyDelete