Sabah 9'u biraz geçe antibody'i vermeye başladılar. Öncesinde, maalesef yine bacaktan iğne ile, GMCSF, sonrasında alerjik reaksiyona karşı benadril, ateşe karşı tylenol, ve morfin yaptılar.
Çok şükür.
İlk bir saatte olabilecek ciddi yan etkiler olmadı. Hatta gayet keyifli, cookie yiyip duruyordu ki karın ağrısı başladı.
Ve sonrasında morfin, ve advenelin (gibi bir şey, şu anda doğru yazmadım sanki-ativan), daha önce hiç almadığı bir ilaç aldı, ağrısı için. İşte o ilaç, genel olarak sersemletti, ne dediğini bilmez, sarhoş gibi oldu.
Biz günün kalanını Nehir'i ve monitörü izleyerek geçirdik. Nehir uyudu.
Nehir ilk kez bir tedavide "off" oldu. Gerçekten de çok şanslıymışız şimdiye kadar. Ki bu da hiç fena değil.
Antibodyler bitti, ama henüz kendine gelmedi, hala ağrısı olabilir, morfini yavaş yavaş azaltıyorlar, gece gerekirse verecekler.
Biraz IL-2 korkuttu beni bugün. İkinci round'da alacağı ilaç. "Crazy drug".
Bakalım.
Gördüğünüz gibi cümleler birleşip paragraf olamadılar. Kafam bulanık. Biraz takık. Bugün bir ara Leyla ile kafeteryaya gittik. Sadece o ara keyifliydi. Hatta güldüm bile. Ama şu anda neye güldüğümüzü hatırlamıyorum. Kardeşine "Sponge Bob" balon aldı. Nehir de zaten çok kısa bir ara uyanır gibi olduğunda, Leyla'ya hep olumlu tepkiler verdi.
Bir ara "ben komik oldum" dedi, sonra, "ben komik bakıyorum" dedi...
Sevgili kızım ha gayret bunu da atlatacaksın sen! Özlem bugün bana bir kez daha hatırlattı, "eğer sonuçlarla oynamadılarsa, bu tedavi standart tedavinin bir parçası olabilir, ve sen bundan belki iki yıl sonra yaşasaydın bunu hiç sorgulamadan geçirecektin" dedi. Evet. Ve tüm bunlar kısa süreli yan etkiler. Aslına bakılırsa kemoterapi ilaçlarının içerdiği çok daha kalıcı, ve zorlu yan etkiler yok.
İşte gün 3.
Not: Neye güldüğümü hatırladım. Leyla iki hastaneyi de eşit sevdiğini söyledi. Bu hastanenin avlusu var, ve biz iç avluya bakıyoruz. Ben sokağı, dışarıyı görmeyi isterdim. Leyla ise TCH'ın manzarasının kötü olduğunu, örneğin inşaata baktığını, buranın ise güzel bir yere, "böyle aynalı aynalı, düşünsene, inşaat varsa bile, sen onu görmüyorsun hep güzel bir şeye bakıyorsun, yani ötesinde olsa bile..." diye anlattı da anlattı. Ben de güldüm tabi. Üstelik, doğru, tam yanda, hastaneyi (Cook's u) büyütme inşaatı sürüyor. Matrak kızım benim, olumlu düşünmeyi hiç bırakma, sana çok yakışıyor.
Sevgili Zeynep,
ReplyDeleteNehir'cik umarım şimdi çok daha iyidir.
Siz doğru kararı verdiniz doğru zamanda doğru yerdesiniz. Nehir'ciğin ağrıyı hatırlamaması daha iyi, bu tekrarı olan bir süreç.
Hepimizin olumlu, şifa enerjileri şimdi oluk oluk Nehir'e akıyor ve o da her zamanki gucu ile bu gunleri de asip gececek. Evinize saglıklı , mutlu, huzurlu, guvenli bir şekilde doneceksiniz. Az kaldi. Zor biliyorum, ama umut dolu. Yepyeni bir baslangicin onundesiniz. Son adimlarinizi atiyorsunuz, sonra aydınlık, ferah... İster pırıl pırıl bir deniz hayal et, ister pufur pufur serin bir dag ruzgarı, ister hışır hışır bir kavak golgesinde bir hamak... Kocaman bir hamak, Mahmut ve sen ortada, yanınızda da Nehir ve Leyla, dalların arasından sızan gunes siz hafif hafif sallandıkca sırayla hepinize opucukler gonderiyor, size de goz kırptırıyor... Leyla daha guzel bir hayal bulur eminim...
Siz içinizi ferah tutun... Güzel hayaller kurun, gerisi gelip gececek...
NEHIR SAGLIKLI VE MUTLU... MASALLAH Nehir'cik... Hepinize MASALLAH...
Sevgilerimle
Yesim
"Baslanmis is bitmis demektir."
ReplyDeleteDiger bir sevdigim ozlu soz bu da. Zeynepcigim, gene o zor gunler basladi ama, gecen gun kendi kendime senin Leyla'ya soyledigin sozu hatirlattim: "aslinda istesek donebilirdik, cunku Nehir iyilesti!!" Tanrim inanilir gibi degil, siz bunun ustesinden geldiniz. Simdi bir daha karsilasmamak uzere kurtulmak icin son hamleyi yaptiniz. Size de bu yakisirdi. Bir defasinda yazmamismiydik, her uykunuzu zafer kazanan bir komutan edasiyla uyuyun, cunku, yasadiklariniz baska seylerle olculemeyecek kadar buyuk, diye.
Leyla'da bu zafere tanik oldu, ortak oldu. Bir parcasi gercekten oluyor, senin bosalan pillerini sarj ediyor. "No need to St.Johns Wort in Forth Worth, if Leyla is around!"
Nehircigim bunu da basaracak, buna da dayanacak. O da cok komik bir kiz ablasi gibi. Her ikisinde de tam bir "sense of humor" var. Ortak payda sen olduguna gore, seni tebrik edeyim oncelikle.Seni cok guzel gunler bekliyor canim arkadasim bu iki kizla. Bize de buna taniklik etmek dusecek. Cok mutluyum.
Hepinizi cok seviyorum...
Gunaydin,
ReplyDeleteGecenizin iyi gecmis olmasini diliyorum. Bundan sonra hergun daha iyi olacak Nehir'im. Elde var bir!! Nurgun hakli, "baslamak bitirmenin yarisidir" Yolun en zor kismi bitti, basladiniz ve ruzgar gibi gececek bu 5 seans.
Gozunde buyuyor biliyorum ama ileriyi dusunup, kurmaktan vazgec. Gununu yasa, karsiniza ciktikca devirirsiniz zorluklari Nehir'cigim ile birlikte. Bu sefer Nehir'e destek guc cok daha fazla, Leyla senin ve Mahmut'un yapmayi akil etmeyecegi cocukca seylerle Nehir'e destek olacak, cok iyi gelecek! Hayaller, oyunlar, sakalar, balonlar......
Hepinizi opuyorum, Nehir'ime, birbirinize cok iyi bakin!!!
Bu gunler de gelip gececek, Nehir bunu da atlatacak...
ReplyDelete