Saturday, June 20, 2009

Gün 1

Bugün sabah, hem iğne, hem baktrim, hem flush...hemşirelikle başladık.

Kahvaltıdan sonra, Dallas'a çok yakın oturan, blog üzerinden tanıştığımız, Gonca (Hanım)!lara gittik. Mektup arkadaşıyla tanışmak gibi bir durum oldu. Kızları Nazlı, beş yaşında, ve eşi Metehan'la birlikte güzel bir gün geçirdik.

Leyla ve Nehir ev gibi bir evde yine güzel oynadılar. Ben ilk kez bir çocuk odasını nasıl özlemiş olduğumu anladım, Nazlı'nın odasında yere oturduğumda. Oturdum diyorum ama esasen çocuklar kendi aralarında oynadılar. Ta ki, Nehir'in pili önce zayıflayıp sinyal verene, ve sonunda bitene kadar.

Harika bir öğlen yemeği, ev yapımı (Metehan'ın elinden çıkma) güzel bir TRürk kahvesinden sonra, saat dörde geliyordu, kalktık, Gonca'lar bizi yakınlarındaki Whole Foods Market'a götürdüler. Alışverimiz yaptıktan sonra Gonca'lardan ayrıldık, ve paralı George Bush Otoyolundan geldik. Bunu niye yazdım çünkü bir noktada yol bozuldu, anladıkki, paralı yol bitmiş. Yani paran kadar asfaltın var bu dünyada.

RMH'ye geldiğimizde bir de baktık, yine bir yemek yapılmış. Üstelik yapanlar geçen yıl 90 kişiye yaptıkları için bu yıl o kadar kişiye göre yapmışlar, bence çoktu. "Ayıp olmasın" diye yemişiz.

Artık hafiften dolu miğde üzerine yatıyoruz. Yani Bilge'cim doğrudan sabaha "yağ" yapacağız. Nehir ve Leyla için dert olmuyor bunlar, hatta malum Nehir için mennun oluyoruz da biz, ben..."yapacak bir şey yok".

Yarın babalar günü. Biz akşama hastaneye gideceğiz. Oda hazır olunca arayacaklarmış.

Tüm babaların, dedelerin, bizim babamızın, dedelerimizin babalar günü kutlu olsun!

3 comments:

  1. Bodrum'da otelin business center'indan yaziyorum. Ben eminim bu hastane fasli da digerleri gibi su gibi akip gidecek, beklediginizden cok daha hafif gececek. Hep iyi dusunun, iyi olacak!!

    MAHMUT'CUM, en baba babanin babalar gunu kutlu olsun!!!!!!!!! Al yanindaki butun kizlari saril, kokla, keyiflerini cikar. Bugun senin gunun. Herkes baba olabilir ama 'babisko' olmak herkesin harci degil!!!!

    Hepinizi opuyorum, birbirinize iyi bakin...

    Hande

    ReplyDelete
  2. Merhabalar,

    Uzun bir aradan sonra nihayet yazabilmeye basladim. Her sey yolunda gidecek ve bir daha bakmamak uzere -en azindan su andaki amaciyla- bu blogu kapatacagiz insallah diyorum hep kendi kendime. Ama hala inanamiyorum olsun diye dualar ettigin koruyucu tedaviye basladik bile. Gerisi de rahat rahat gelecek eminim.

    Bugun babalar gunu diye Mercan ve Pelin'in piyano konseri vardi. Once birer parca caldilari sonradaaaa ben kizlarla birer parcada dort el caldim. Oguza surpriz oldu ve cok duygulandi takdir edersiniz ki benim sulugoz kocam:) Ama mercan bir ara cok hizlaninca ben onu kacirdim, yanlis caldim diye cok canim sıkıldı, ama kizlar beni teselli ettiler '' ya hic calamasaydin annecim, bosver uzulme'' diye. Gerci sonradan seyrettim pek anlasılmıyor ama gene de uzuldum. Cok calismistim gizli gizli...

    Evet yavas yavas yaz havasina giriyorum, okulda isleri yoluna koydum, simdi sira tatilde yapilacaklari planlamakta. Belki sapancaya gideriz, sonra kisa bir deniz tatili. Darisi seneye sizin basiniza insallah, cogu gitti azi kaldi...

    Leylacigim orada diye sanki aklim sizde daha az kaliyor nedendir bilmem. Uzerimde boyle bir etkisi oldu Leylacigin varliginin, umarim hakliyimdir. Hepinizi cok cok operim. Saglikla kalin...

    Gun 0 yazilari serisi bakalim gun kacta bitecek...

    Saglikla kalin

    ReplyDelete
  3. Canimm Zeynep'im, Gonca (Hanim)lara gittigini yazdiginda artik yazmam kacinilmaz oldu!
    Blogunu kacirmadan okuyorum.. hergun sabah aynada yuzumu yikarken seni dusunuyorum!. Nehir'i, Leyla'yi ve Mahmut'u ama en cok da seni! Ve hep seninle konusuyorum.. icimden.. fakat yazamiyorum.. diyecek soz bulamiyorum, dugumleniyorum!. sana destek olamadigim icin,iki cift soz soyleyemedigim icin kendimi yiyorum her gun.. Ama iste sonunda dayanamiyorum.
    Senin ne kadar guclu ve ozel bir kadin oldugunu bir kez daha gordum Zeynep'im.. Tanri sana guc kuvvet saglik versin.. hepinize versin..
    Nehir'in iyilesmesi icin bu kadar insan ne kadar sipirituel yontem varsa yerine getiriyoruz.. elbet olumlu etkisi olacak.. yapilan tedavi ve en onemlisi de anne ve babasinin ihtimami sayesinde iyilesecek, bu sikintili gunler geride kalacak.. bunlar icimden gecenler hep ve tabii dileklerim Zeynep'ciğim.
    Sadece bilin isterim ki, sizi burda dusunen, sizinle sevinip uzulen, sizi cok seven bir arkadasiniz daha var..
    Sevgiyle sariliyorum hepinize..

    ReplyDelete