Gün 62: Antibodies, Third Round, Day 4

Akşamımız iyi geçti. Nehir saat 5'te uyandı, puzzle yaptık, başka ne yaptık, vallahi hatırlamıyorum, ama sonuçta yedide "Ben uyuyacağım" diye, Nehir'in hamlelerini savuşturmaya başladım. Sonrasında gözümü açtığımda, sabah hemşiresi gelmiş, saat 8'e geliyordu. Bu ancak shot için zamanımız kaldığını, dışarı çıkacak zaman kalmadığı anlamına geldi.

Nehir maalesef uyuşturma kremini için koydukları bandı çıkartırken uyandı, ve daha kendine gelemeden iğneyi de olmuştu. Sonuç: odayı dolduran bir ağlama.

Bir de ateşinin 38.4 olduğunu söyleyince hemşire günümüz tatsız başladı. Kültür yapmak için geri geldiğinde, ben yine yeniden ölçtürme hamlemi yaptım. Yine düşük çıktı. Ve bu sayede takım taklavat oyun odasına gittik. Bu arada baba ve Leyla da bugün erken gelmişlerdi, onlar da bize katıldılar.

Biraz oyun oynadıktan sonra odaya geldik, ve sonrasında, hala odadayız. Nehir'in hemoglobini 7.9'a düştü, yani 8 "cut off"unun altına. Geceki, yarın sabahki ölçüme göre, kan alıp almayacağı anlaşılacak. Bu seviye biraz halsiz yapıyor, yine uykuya direndi ama bugün daha erken, saat üç gibi uyumaya başladı, iki buçuk saatir uyuyor.

Gün boyu 38'in üzerine çıkmayan ateşi, bu seviyede kalırsa, veya düşerse, yarın bir şekilde çıkmayı umuyoruz.

Bu kez tam dozu almış oldu. Bu çok iyi. Bugün Dr. Eames ile genel ondan bundan, nöroblastom, ve Nehir özelinde, sohbet ettik. Sorularımız vardı, bir iki konuda fikrini merak ediyordum. Dr. Eames Nöroblastom konusunda, Dr. Russell'dan daha da eskiye gidiyor, toplam gördüğü hasta sayısını bilemiyorum ama tecrübeli ve Mahmut da ben de buradaki doktorlarla da ilişki içinde olmaktan çok memnunuz. Üstelik, buranın sistemi sayesinde, yani özel, küçük bir hastane, doktorlar birebir ilgileniyorlar. Russell'ı sadece klinikte görüyorduk.

Bugün Dr. Eames TR'ye gelsek de arada, prensip olarak kateteri üç, ya da altı ay bıraktıklarını söyledi. Hem taramalarda kolaylık olsun diye, hem de "ağzınızdan yel alsın diyemedim o ara" geri gelme olasılığı için. Bu doğrusu benim de bu "scan"ler nasıl olur soruma yanıt oldu. Uyutulması gerektiğinde, MIBG için radyoaktif maddeyi şırınga etmek gerektiğinde...geçici IVler takılması çok daha acılı olur. Ama öte yandan ev bakımımızı daha bir süre sürdürmek gerektiği, suya hala giremiyor olacağı (en çok bu), bu bakımı TR'de yapma konusunda ne kadar rahat hissedeceğimizi, sürecek olana enfeksiyon riski, ve TR'de hiç deneyimimiz yok, ama buradaki gibi bir "sistem" olduğundan şüphe ederken, nasıl olacağı. "Hadi" desek Nehir'i geri getiremeyeceğimizi bilmek canımı sıktı doğrusu. Leyla'yı yine bırakıyor olmasak, ben kalabildiğim kadar burada kalmayı tercih ederdim. En iyisi çok uzun olmayacak şekilde ayarlamak olacak.

Bakalım, Dr. Eames bize tarihleri getirecek, göreceğiz.

Nurgüncüm acaba yola çıktınız mı?? E hadi tabi ki aramanızı bekleriz. Gerçi blog üzerinden haberleşe haberleşe, sesini duyunca, bir tuhaf oluyor, "text" formatına dönmek ihtiyaç duyuyorum!

FotoNot: Kızlar yatakta, Nehir'in su tutmuş hali. Leyla'nın bugünkü etkinliği, "doktorculuk".