Sabah planladığımız saatte çıkmayı başararak, bu kez geç olmadan, 10.30'ta yola çıktık. Pek keyifli başlamışken yolculuğumuz, bir saatin sonunda Nehir'in pili azalma sinyalleri vermeye başladı, mola yerimize 10, 15 dakika kala ise, tamamen bitti.
Sonrası...önce Nehir, peşi sıra tüm araba mevcudu tantruma girdik, kendimizi mola yerimize zor attık. Kısa bir sakinleşmeden sonra, bu kez yine sakin ve keyifli başlayan, kalan yolculuğumuzun yine son 10, 15 dakikası, benzer bir atmosferde, ama sadece Nehir'in tantrumuyla bu kez, kısaca atlatıldı.
Sonuç, baba iflas etmişti eve geldiğimizde, oysa Nehir, tabi tipik toddler davranışıyla, şirinlikler yapmaya başladı eve gelince.
Bu durumda baba inzivaya çekilirken evde, biz, kızlar, hepimiz elbiselerimizi giyerek, Ilgın'lara yemeğe gittik. Ilgın yine harika yemekler yapmıştı. Kızımın kalbini ve midesini tabi ki börekler çeldi. Üç yaşındaki Altay ile, Nehir'in yaşıtı Sarp'ın sık sık "time-out"larla kesilen, "hareketli" oyunları Nehir'i önce şaşırtsa da, ve bir ara, "arabaya gidelim" dese de, yine imdada Leyla yetişti, ve Nehir Leyla'nın eteğine yapışarak az az oyunlara katıldı. Bir ara Leyla'nın sırtında idi. Hatta bir ara küçük Sarp sırtına bir şaplak atsa da, Nehir arkasını dönüp bakmadı bile, o derece güvende hissediyordu kendini. Leyla ise "Kucakta taşımak çok zevkli" diye diye, kardeşini kollayıp, şikayet etmeden taşıdı.
Leyla'nın en çok bu gururlu abla hallerine bayılıyorum. Şikayet etmeden kardeşini sahiplenmesini izlemek beni çok mutlu ediyor. Zaman zaman, bugünkü gibi değil de, yaşıtları oldu mu, kendi oyunlarına dalsa da, bu kadar uzun süre küçük kardeşine gösterdiği yumuşak, sevgi dolu ilgi...için kızım "harika bir abla". Dönmesi en çok Nehir için zor olacak. Bir yandan okula gideceği, ve kendi yaşıtlarıyla olacağı için ben de seviniyorum. Kendi alanına kavuşmasını da istiyorum artık.
Ilgın'larda bu şekilde, bugünkü yolculuğun üzerine hiç beklemediğim kadar rahat, ve uzun oturduktan sonra, evimize geldik.
Eh, annenin de pili bitti artık.
HatıraNot:
Leyla bir akşam önce RMH'de etkinlik olarak, bir kart hazırlamıştı, kardeşi için bir not yazmaya karar verdi, ve içine şöyle yazdı:
"Nehir'e,
Leyla'dan
Bu yaz çok ilginçti. Sen 2 yaşındaydın. Ben'de 8. Belki sana da ilginç ve yoğun bir yaz gelmişti.
Sevgiler,
Ablan Leyla"
Yoğun (!)... you bet girl! Bu, Texas diliyle, "tam üstüne bastın kızım" demek oluyor.
59
ReplyDeleteCanim Zeynep'cim Nehir'imin gunlerini calma, 65 oldunuz!!!
2 gun once yazdigimda, 'bir dahakini' Houston'dan yazmani dilemistim. Bu dilegim gerceklesmedi ama ziyani yok!! Ben oyle diledim cunku Houston'a gidebilmisseniz hersey yolundadir diye dusunuyordum. Ama siz beni bastirdiniz inanilmaz bir Fort Worth Zoo gezisi gerceklestirdiniz. Yorgunluga degmistir eminim!!!!
Hos geldiniz evinize!!! Haydi bakalim, eski bildik duzene baslayin yine. Sabah erken park, oglen kapali mekanlar, sonra yine acik hava... Nursen'e rakip bir de Ilgin var artik. Nehir boreklere not vermeye basliyor arkadaslar, sisirmece yok!!!!!! :) Herkesin ellerine saglik, Nehir'imine yarayacak hepsi!!!
Hepinizi opuyorum... Birbirinize cok iyi bakin!
Bu kadar sirin bir mektup (kart)olamaz. Masallah, ne kadar tatlilar! Aylin
ReplyDelete