Thursday, August 13, 2009

Gun 55: Fort Worth

Sayilari sasirdim. Once 52 yazdim ama valla 55 olmusuz. Bravo Nehir'e!

Sabah ucuucuna ciktik -bavul, banyo, anne haliyi da supurdu- neyseki sadece 20 dakika rotarla randevumuza geldik. Simdi Fort Worth'deyiz.

RMH'da yer yokmus, bu aksam oteldeyiz ama yarina bir oda ayarlayacaklarmis. Simdi klinikteyiz. Nehir'cim kaybettigi 500 gr'mini almis! M A S A L L A H . Seattle yaramis. Tesekkurler Seda Teyzesi yemekler icin! Barbekular, sabah krepler de Soner'dendi!

Otelde baglanti pesinde kosmayayim diye klinikteki bilgisayardan yazayim dedim.

GMCSF leri alip, uc gunden sonra pazar aksamina kadar serbestiz.

Same old same old.

4 comments:

  1. Zeynep'cim, bir bakacaksin donus gununuze 5 gun mu kalmis, 1 hafta mi, onun hesabini yapacaksin ... "eyvah" diyeceksin, "daha sunu da yapacaktik, su parka gidecektik, su alisverisler vardi..." ve donus !! Bana yazdigindan anladigima gore noel - yilbasi buradasiniz insallah, Nurgun'lerin trenini hepimiz merak ediyoruz, Hande ve ben (agava syrup'la)noel kurabiyeleri, Nergis nefis brownie yapar ve sicacik kahveler esliginde keyifli sohbetler ... yaz sicaginda buna odaklanmak sacma belki ama doneceginiz tarihleri dusunmek bana hayat veriyor, burdaysaniz "saglik konusu tamamdir" demek olacak cunku, gerisi insallah gundelik problemler ve bol bol bol mutluluk !!

    Hadi bu turu da geciverin, enerji gondermekten anlamam ama tum kalbimle herseyin iyi gitmesini diliyorum, sanirim bu da ayni kapiya cikiyor ...

    Bu arada Nehir'cigin saclari nasil gur cikiyor artik, masallah ! Guzel tokalar alin ona gelmeden, ablasi suslesin burada sevgili kardesini ...

    Sizi cok seviyorum !

    ReplyDelete
  2. Benim yilbasi agacim hala duruyor, biliyor musun Bilgecigim, sokmedim. Nehir gelince ona da gosterecegim demistim, bana/bize hep Nehir'i hatirlatan, ama mutlulukla hatirlatan bir sey oldugu icin. Suslerini aldim, ama uzerinde kocaman kirmizi bir kalp sus biraktim. Ailemizin Nehir icin, mutlulukla carpan kalbi olarak. Bazen, gerekli oldugunda isiklarini yakiyorum, kalbimiz daha hizli atiyor. Bazen gelenler soruyor, bu agac niye burda diye, Nehir'le oynayacagiz, ondan sonra kalkacak diyorum. Trenimi zaman zaman toplamak zorunda kalsam da ara ara kuruyorum, ama Nehir ve sizler icin kurmak daha da zevkli olacak.

    Bilge'nin yazdigi, donus gunlerini dusunmek, beni bile oyle cok heyecanlandiriyor ki Zeynep’cim, buna odaklanmak sacma degil, harika bir duygu. Eminim her sey “gene” cok harika gececek ve donus gunu gelecek…..

    Cok kolay gelsin, su gibi aksin gecsin gunler. Nehircigim saglikli ve cook mutlu.

    ReplyDelete
  3. Gunleriniz su gibi aksin, yollariniz acik olsun.

    ReplyDelete
  4. 55/69.. Persembe
    56/68.. Cuma
    57/67.. Cumartesi
    58/66

    Zeynep'cim, yakinda bulusacagiz, 5 gun kaldi. 62/62 olacak ve tedavinin yarisini geide birakmis olacagiz. Bundan sonrasinda trafik daha fazla olacak, gelenler, gidenler.... zaman su gibi akip gidecek. Donus hazirliklari baslayacak, planlar yapilacak. Turkiye'ye vardiginda acaba kimseye soylemesemiydik diyeceksiniz. Bir gun de soollleeee dordumuz basbasa kalamayacakmiyiz diyeceksiniz!!!!! :)

    Fort Worth gunlelriniz cabuk gecsin, yormasin ne Nehir'imi ne sizleri!!!!

    Hepinizi opuyorum... Birbirinize iyi bakin...

    ReplyDelete