Park-ing, Bu Kez İstanbul'da (Accutane Beşinci Tur Bitti)

İstanbul'da nefis bir hava. Sabahları. Akşamları ise çöken kirlilik.

Sabah uyanır uyanmaz, havayı kokluyorum, temiz olunca camları açıyorum. Oldum olası temiz hava derdim vardır. Bunda belki de dokuz aylıkken araba egzosundan zehirlenmiş olmamın bir etkisi vardır, bilmem.

Dün öğlene doğru hava güzel iken, Bebek Park'a yollandık. Hande-si'ne de uğradık, ve tam vardık ki Nehir uyudu. Biz de kahvelerimizi aldık, ve bir banka yerleşip, Nehir arabada uyurken, mecburen (!) sohbet ettik. Kahve alırken, bir anda hastane günleri aklıma geldi. Sanki çok geride kalmış gibi, halbuki, tam bir ay oldu, son gidişimiz.

Uykudan sonra ama Nehir keyifle oynadı, biraz. Kumda "abla" küreğini verince, utandı, gülümsedi. Keyfimiz yerinde, Leyla'ya yetiştik akşam.

Hava durumu çarşambadan sonra hava sıcaklığı düşecek dediği için, ben de azimle bugün yine yollandım, yine Hande-sini aldık. Ve Nehir yine uyudu!

Bu kez kahveye nefis büfe tostu da eklendi! Ne diyeyim, tost özlemiş değildim ta ki, birden "Aaa, tost yaw" diyene kadar. Nehir bu kez tam iki saat uyudu arabada. Ben, "Ne oluyoruz " dedikçe, Hande "Bir şey yok, uyuyor çocuk" dedi. Sonuçta, GMCSF'ler uçmadan bir gün önce kesildi, ondan önceki iki hafta ve üzerine jet-lag normal, sanıyorum.

Yine de terapistime gideceğim. Bu ara üzerimde şöyle bir ruh hali var, "Biliyor musunuz başımıza ne geldi deyip, ağlamak istiyorum"...geçti denmesini duymak. Ya da benim aklıma gelmeyen "cuk" bir laf. "Flow" etkisi yaratsın, biraz beni bu alacakaranlık ruh ahlimden çıkarsın.

Nehir'im ne yapıyor. Bugün "Dükkana" gidelim dedi, "Giysi bakmaya". Amerika'daki rutine dönmeye çalışıyor. "Burası evim değil" diyor kızarsa. En çok da sabahları babayı ve ablayı yolcu etmekte zorlanıyor. Ve Maksi'den korkuyor. Maksi gelen geçene, ve eve gelenlere havladıkça, iyice korkar oldu. Evden çıkınca, kapıda elleriyle kulaklarını kapıyor, halbuki Maksi bize havlamıyor! Denize ise özel bir merakı yok, ben şaşırıyorum. Gemiler daha çok ilgisini çeker diye düşünmüştüm, bizimki Houstonian olmuş meğer! Yeniden İstanbul'u ne yapıp sevdireceğiz, çaresi yok!

Bana yazıp, yemek kaynakları için bilgi verenlere teşekkür ediyorum. Aslında ben de organikte çok zorlanmayacağımızı anladım. Cumartesi günü almış olduğum, "free-range" tavuk o kadar lezzetli oldu ki, Whole Foods'tan güzel oldu. İkidir ise palamut yiyoruz.

Şimdi iş, perşembe sabahı su filtresi randevusu ve beklediğim hava filtresi haberinde.

Yavaş yavaş toparlanıyoruz. Nehir'in günlerini hareketli, keyifli geçirmesine çalışarak bir yandan. Yarın onu parka bu kez uyku tutmadan götüreceğim artık!

ÖzlemNot: Arkadaşım sen benim sesimi ve sorularımı özlemişsindir! Ben de senin yanıtlarını özledim!

NazlıNot: Nazlı ne iyi etmişsin! Müziğimi hatırladım ve hemen Fizy "playlist"imi çaldım, üstelik en son hastanede bölük pörçük, sorunlu dinlemişken burada çok güzel oldu.

FotoNot: Fotoğraflar pazar günkü Heybeliada Ziyaretinden. Nehir'in genel uyuma pozisyonu, biraz daha yatar hale getiriyoruz merak etmeyin.