Doğruldum

Teşekkürler.

Bana ve Nehir'e sözlerinizle güç veriyorsunuz. Nehir (maşallah) bugünü daha hareketli geçirdi. Aslında, yine maşallah, koridorda onun kadar gezeni de yok.

"Hadi gel, çıkıp gezelim" dedim, ellerini çırpıp, "yaşasın" dedi.

Bugün tüm günü benimle geçirdi, ilaçlarını da ben verdim. Oldu. Becerdim.

Oyun odası biraz işgal halindeydi, siblingler tarafından...neyseki, sorumlu gelip tamam artık, odalarınıza dedi, Nehir de rahat rahat oynadı. Normalde hastalarla kalabalık olduğunda sorun değil ama yaşça büyük siblingler...Leyla dışında tabi...bugün bir ara ikisi birden Nehir'in üzerine düşüyorlardı ki "yüreğim ağzıma geldi" dedikleri o andı.

Şimdi okuduğunuz üzere, mood um daha iyi. Birincisi commentler çok iyi geldi. Siz nasıl okuyorsanız beni, ben de sizi o keyifle ve merakla okuyorum, çünkü bana pat diye başka bir pencere açıyorsunuz ve çok çok iyi geliyor.

Mood'umun iyi olmasının bir başka nedeni de Özgecan'a yazmış olmam. Bu kez ona yazarken hep aklımdaki bir fikri ve duyguyu yazıya döktüm, ağladım, ve rahatladım. Burada yazamamıştım. Ama aklımdan da gitmiyordu. Yükü Özgecan'a vermiş oldum, zaten geri alayım diye de bunları yazdım. İyiyim.

Nergis'in dediği gibi güçlendim. Yeniden. Tamam sırayla. Zaten gerçekten de şimdiden alacağımız bir karar da yok. Ancak olasılıklar var, biz de yaklaşık bir plan yaptık. İyi başladık. Çok şükür. Yaw ben hayatımın her döneminde şükrettim halbuki. Özgecan'a yazdığım gibi bunlara bir anlam yüklemenin gerçekten bir anlamı yok. İş o noktaya geldiğinde hiçbir şey bir çocuğun bunları yaşamasına neden olamaz. Rastsallık teorim sürüyor yani.

Nutrition konusunda ilerliyoruz. O konuda Mahmut daha sakin ve kararlı. "Yavaş yavaş oturacak" diyor. Evet, ben biraz sabırsızım. Bir yandan da ama tüm iyileşmeleri nutrition'a dayandıranlar olsa da, ben bu fikri satın almıyorum. Çünkü çok türü var...ve her birinin gelişimi farklı. Bizim türde, yazmıştım, mıydım, bebeklikte olan kendi kendine regress ediyor zaten. Hatta bir yerde okuduk, doktorlar böyle bir kitleyi bulduklarında tedavi etmek zorunda kalıyorlar...ama gereksiz olma ihtimali yüksek iken...neyse yaz yaz bitmez. Sonuçta nutrition matters ama şu anda strese sokmamalı bizi...Nehir'i tedavi iyileştirecek, sonrasında nutrition koruyacak...ama esasen aşının işe yaramasını ummalıyız. Destekleyici olmak o ayrı ve doğru bir konu. Yani devam.

İyi şeylere odaklanacağım. Nehir'in verdiği iyi yanıta. Buradaki doktorların ilgisine, hemşirelerin iyi davranışlarına, Nehir'in tatlı tatlı "dilleniyor" oluşuna. Maşallah. Bugün bir hemşire, "büyümüş" dedi. Bence de son ayda büyüdü, aylardan sonra. Çok değil belki ama bana da büyümüş görünüyor son zamanda. Maşallah.

Bugün akşamki hemşiremiz erkek. Ve bizim kız hayran hayran bakarak, kendisini dinlemesine, hiç vızıldamadan, bu gelişimizde ilk kez, izin verdi. Ben de gülerek izledim.

Beni ayağa kaldırdığınız için, içimi dökmeme kanallar yarattığınız için, Feridecim gibi anlattıklarınızla beni gülümsettiğiniz için teşekkür ediyorum. En çok Nehir'e. Bana mutlaka günde en az bir kahkaha attırdığı için. (Leylacım da tabi). Kızlarımı çok seviyorum.

Asayiş yeniden berkemal. Kemoda dördüncü gecemiz. Haftasonuna Leyla'lar burada olacak.