Yazsam mı bilemedim. Bu cümleyi de sık kullanır oldum.
Sabah Leyla okula gitti. Derken bir telefon, "Bit tespit edilmiş kızınızı alınız". Sanıyorum torununuzu, çünkü annemi aramış öğretmeni. Bu ikinci oluyor. "Alooooo, anne İstanbul'da" demek istiyorum. Dedim de. Ama bu başka bir mesele.
Ben hemmenn organik şampuanı almak üzere, Ayda'ya bir koşu, "bir araba", gittim. Çukurcuma sokaklarında başım dönmek üzere iken, Ayda elinde şampuanlar belirdi, gülümseyen yüzüyle. Yine temassız merhabalardan sonra, hemen eve geldim.
Ve Leyla'yı önce yıkadık, sonra taradık. Taradık da taradık. Anlatmayayım.
Nurgün'e akşam anlatırken, "cüzdanım, düştü ve alındı, derken bitler canlandı, babanın da dişi çekildi, ev işleri hiç bitmiyoo", "E, diyordun eski dertlerimize dönelim diye, bak" deyiverdi.
Evet.
Nehir iki gündür acı içinde tuvaletini yapıyor, ve yine biçimsiz.
Bugün ben de kendi diş randevuma giderken, aklıma takıldı. Accutane olabilir, belki antibiyotiktir, belki de geçirdiği viral enfeksiyonlara bağlıdır.
Ama yolda düşündüm. Haftaya gidiyor olacağız, zaten başka yapacak bir şey yok şimdi. Dedim. Sonra Bodrum'a gidince iptal ettiğim terapist randevusunu almadığımı hatırladım. Dönüşe alayım. Dedim. Derken randevumu beklerken, zihnim Nehir'le dolu, gözlerim dolacakken, Suat aradı. Eyüp Sultan'dayım, dua ediyorum, dedi. Ben bu kadar eşanlı Nehir'i düşünüyor olunca, bıraktım kendimi, bekleme koltuğunda, ağlamışım. Belki yorgunluktan, belki bir türlü düzene girememiş olmaktan...İnce bir çizgideyim.
Leyla, "Anne sinirli bir anne oldun" diyor.
O da haklı.
Geçecek. Basit sorunlar bunlar, zamana ihtiyaç var, benim de var. Bir yardımcıya acilen ihtiyaç var.
"Anne hava güneşli olunca parka gidelim mi" dedi. Acaba haftasonu hava açar mı? Houston'daki, "Güneş gitsin, gideriz", burada, "Yağmur yoksa gideriz" e dönüştü. Houston'da kar varmış. Geçen yıl da yağmıştı! Hoppala!
Nehir'im sağlıklı ve mutlu.
Houston' da gecen sene o kar bizim uzerimize de yagmisti, bu sene kar gorelim, adam gibi soluk alalim, sivrisineksiz, nemsiz diye kostuk buralara attik kendimizi. Zaman alacak adapte olmak, zor gibi gorunse de (ki zor iste, gorunmek ne kelime?) alisacaksiniz/alisacagiz...
ReplyDeleteKolayliklar ve ferahlik diliyorum, Nehir mutlu ve saglikli annesi, hep bunu bekledik ve istedik. Bundan sonrasi kolay... Opuyorum
Nehirin resimleri cok sirin. Gitgide sirinlesiyor. Sizde super bir annesiniz. Benim cocugum yok, kendimi bile zor helliyorum. Helal olsun size, valla okudukca sasiriyorum nasil bu kadar guclu oldugunuza. Insallah bu alisma donemini de geride biracaksiniz.
ReplyDeleteAllah yardımcınız olsun.Rabbim yavrunuzu biran önce sağlığına kavuştursun inşallah.Vatani görev için ailece geldiğimiz bu doğu ilinde gece nöbeti tutmakta olan eşimi beklemek için sabahlarken tesadüf eseri rastladığım yazılarınız beni çok duygulandırdı.Benimde 3 yaşında bir yavrum var.Allah herkesin yavrusuna sağlık versin.Duaden daha şifa veriici birşey olamaz.Bu sabah yatarken sizler için dua edeceğim.
ReplyDeleteTekrardan geçmiş olsun.
Merhabalar, ben de uzun zamandır takipçinizim. Ve aslında nereden başlanır ne denir bilmiyorum. Bir deneyelim bakalım. Öncelikle büyük geçmiş olsun (bunu, hiç bu kadar yürekten söylememiştim; geçmiş gitmiş olsun). Ben, Tr'de yaşayan çoğu insanın bu türün (noroblastom) adını bile duyduklarından emin değilim aslında ama belirtmeliyim ki, bu konuyla ilgili pek çok blog okumuşluğum var. Çocukların hikayesi derinden etkiledi beni. Fakat Zeynep hanım, ben sizin durumun genelden farklı olduğuna inanıyorum. ABD yaşam tarzı malum (bu arada blogların hepsi ABDli insanlara aitti). Bebekler sağlıksız beslenmeye anne karnında başlıyorlar. Biz sizin sayenizde raw food kültürüne aşina olduk; tertemiz su nereden edinilir'i öğrendik, şehrin göbeğinde temiz hava arayışlarına çıktık.
ReplyDeleteNehir çok şanslı ve bana göre her halükarda 1-0 önde:)
Sizin gibi bilinçli anne-babanın ellerinde çünkü. Biliyorum tam anlamıyla bi rahatlama, Nehir'in kocaman kocaman bir kız olmasıyla gerçekleşecek (İn-şal-lah) ama bence bu, rahat olmanız için yeter bir sebep (diye düşünüyorum)
Nehir sağlıklı ve mutlu, Maşallah :)
Sevgiler.
Cok tesekkur ederim yorumlara. Zaliha Hanim size de esinizin gorevi sirasinda guc diliyorum. "Life is Cabarnet", ne guzel moral verdiniz!
ReplyDelete