Dün, beklediğimizden de önce, akşamüzeri, dört gibi odaya çıktık. Bu da çok iyiydi, çünkü yanımızdaki yatakta beyin tümörü ameliyatından çıkmış 4 yaşındaki kız, 24 saattir (başka bir kat için) oda bekliyordu. Ona da şifa diliyoruz, babasıyla şakalaşıyordu.
Odaya çıktığımızda, Nehir'in, sondası, burnundan mideye giden, borusu, parmağında nabzını dinleme sensorü, bie elinde ekstra IV, sırtında epidurali...kalabalıktık. Tüm bu kalabalıkta emziklerini tutuyordu.
Epidural, batın bölgesi ağrıy kontrol etmek için. Aşağıda bir de morfin yapmışlardı. Morfinden sonra uyumuştu. Morfinin etkisi geçince biraz sızlanmaya başladı. Odaya (tüm katlarda, her noktada olan)...bir sallanan sandalye getirdik. Ve kucağımda yattı. İki buçuk saat yattı. Sonra ben sabaha kadar devam edemeyeceğimi anlayınca, yatağa geri koyduk, ben de yanına yattım.
Bu arada ateşi çıktı. Normalmiş ama biz genel olarak ateş ve enfeksiyona duyarlı olduğumuz için rahat edemedik.
Velhasıl, sıkıntılı bir geceydi. Sonunda sabaha karşı ateşinin düştüğünü görünce, rahatlayıp uyumuşuz. 9.30 falandı uyandık.
Bunlar ameliyat sonrası normal imiş.
Öğleden sonra Dr. Nuchtern geldi. Adama sarılmamak için kendimi zor tuttum. Dün onu göremediğim içn üzgün oduğumu anlattım. Adama çok şeker, her şeyi de dinledi. "Can we be happy about this" diye bir kez de ben sordum, "Yes, absolutely" dedi, "Of course the treatment will continue" diye de ekledi.
Sevgili Dr. Nuchtern'e çok teşekkür ediyoruz. Kızımıza becerikli, deneyimli elleriyle şifa getirdi! Sonuçta ilaçların üzerine esas temizliği Dr. Nuchtern yaptı. Zaten ilk halini de o görmüştü. Şimdi kime benzediğini de buldum. Hay Allah buraya yazmam doğru olmaz. Ama hatırlatın bir private zamanda söyleyeyim. Ha haaa...mystery!
Bugünü genel olarah akşama göre daha iyi geçirdi. Ama daha "kendi" olmadı. Leyla biraz şaşkın bu kez. Nehir'i böyle görmemişti, ona da gülümsemedi henüz. Öğleden sonra Nehir'i stroller'ına koyup gezdirdik, koridorda. Bana ilk geldiğimiz günleri hatırlattı. Leyla koridordaki bir çocuğun Nehir'e üç kez değişik yerlerden baktığını söyledi. Bu kez, surgery katında olduğumuz için olsa gerek. ben "Belki saçları olmadığı içindir" dedim, Leyla da "Belki de bu kadar borusu olduğu içindir, burnundan bile giriyor" dedi.
İyi haber: Akşamüzeri, "acıktım" demeye başladı ve "köfte" ister oldu. Ama yarına kadar bekleyecekmişiz. Bu tip, ameliyatlarda bağırsaklar felç olur imiş...ses duyana kadar bekleyecekler. Şimdi ise ağzımda emzikler...I love you, you love me'yi mırıldanmaya başladı.Bence yarına çok daha iyi olacak. Ve yarın sonda ve mide borusu çıkarırlarsa süper olur!
Tatlım benim. Annesinin, babasının, ablasının bir tanesi o! Dayısı da geldi, dün. Anneanne de bugün masal anlattı.
...
Akşam, ateşi iyice yükseldi. Bakalım. Kültür yapacaklar, ciğer röntgeni çekecekler...inşallah enfeksiyon değildir.
Zeynep'cim, sagolsun arkadasin Ozlem'den bir kac bilgi alabildik dun gece; doktorun sonuctan memnun oldugunu duymak gercekten icimize su serpti. Nehir'cigim simdi yavas yavas parkta gezmeye hazirlayacak kendini hic merak etmeyin ... buraya kadar nasil guzel mucadele ettiyse, atesiyle de oyle savasacak; sizden koftenin okeyini kaptigi anda canini acitan herseyi unutacak, gun gun guclenecek ... hemen koridora cikabilmis olmaniz ne kadar guzel; Nehir icin sosyallesme kaldigi yerden devam ... Canim benim, hadi biraz daha sIkIn disinizi, en onemli kismini hallettiniz ve diliyorum biraz rahatlamis olarak azicik uyuma firsati bulursunuz bu gece. Yaninda olup biraz nobeti devralmak ne kadar isterdim senden ...
ReplyDeleteLeyla Abla, kardesine nasil hayat kattiginin farkinda bile degilsin belki de. Dun gece fotograflara uzun uzun baktim haber beklerken; t-shirt'undeki "Angel" yazisini yeni farkettim, kardesinin yaninda gulumseyisin, yururken ona elinle verdigin hafif destek; cok seker ...bir melegi varmis gercekten Nehir'cigin ...
Dr. Barbaros'a - Dr. Nuchtern'e milyonlarca tesekkurler ! Derler ya "Allah tuttuklarini altin etsin" ...
Opuyorum, kucakliyorum sizleri !
Bilge
Unutmadan : Bugun Arzu'nun dogumgunu, HAPPY BIRTHDAY !! Nice saglikli, huzur dolu yillara Arzu'cum ... iyi ki varsin !
ReplyDeleteBilge
Inanin bugun yeniden dogmus gibi oldum, bu gunu ve bu guzel haberi almak benim icin su anda alinabilecek en guzel hediye oldu, Tesekkurler Nehir'cim, tesekkurler doktorlari..
ReplyDeleteLeylacim, ne buyuk moral destegisin sen, basta kardesine..Zeynepcim God bless you all.
Hepinizi öperim.Arzu
Nehircigimin bir an once agrilarinin dinmesini ve eski neseli gunlere donmesini diliyorum. Ki, aslinda o bunu cok kolaylikla yapacak eminim. Benim, ozel kizim, her seyi guzel kizim, tatli Nehiricigim. Aferim ona, nasil da halletti bu ameliyat isini de.
ReplyDeleteSize de tekrar aferin, gozunuz aydin. Ne kadar zor bir isi basariyorsunuz, bize hissettirmeden, sessiz sedasiz oralarda bir basiniza. Ama butun dualariniz/miz, kabul olacak inanin.
Artik kotu hucreleriniz yok denecek kadar azalmistir eminim. Yakinda yeniden dogacaksiniz, inanamiyorum, hic bir yere yayilmamis, oldugu yerde kalmis, buyuyememis. Ama Nehircigim her gun nasil da buyudu, hem kafaca, hem fizik olarak her konuya yetisti, birde buyuk bir illet ile ugrasti. O'na hayranim, benim kuvvetli kizim. Hic merak etmeyin, tedavisi de cok kisa surecek, aylarca surundurmeyecek kendini eminim.
O'nun periler var, koruyucu meleği ablası yumusacik bir annesi, kocaman bir babasi var.
Simdi en onemlisi iyice bir dinlenmesi, yaralarini sarmasi, fiziksel acilarini dindirmesi olsa gerek. Bu zor surecte de Allah yardimcin olsun Zeynepcigim, onu oyle agri cekerken gormeye yurek dayanmaz. Ama hadi canim, cok az kaldi, dusun ki, kucuk melegin her seyi, sirasina uygun bir bicimde sizi hic uzmeyecek sekilde hallediyor.
Of nasil anlatayim mutlulugumu bilemiyorum.
NEHIRCIGIM SENI COK SEVIYORUM!!!!KOCAMAN KOCAMAN OPUYORUM!!!TUM AGRILARININ DA EN KISA ZAMANDA DINMESINI DILIYORUM...SAGLIKLI VE MUTLUSUN,HEP DE OYLE KALACAKSIN BILIYORUM, EN KISA ZAMANDA ARAMIZA DONMENI, O CAKIL CAKIL BAKAN GOZLERINI, KENDI GOZELERIMLE GORMEYI COK ISTIYORUM...
Zeynep ve Mahmut bu zor surecte size cok kolayliklar diliyorum, tekrar tekrar...
Zeynep'cim, endiselisiniz biliyorum ama cerrahinizin agzindan "ameliyat basarili gecti" sozunu duyduktan sonra sirtiniz, Nehir'cigimin sirti yere gelmez artik. Sen icini ferah tut. Yasemin'e Turkiye'de ameliyat sonrasinda hic atesi falan yokken antibiyotik vermislerdi, Londra'daki ameliyatinda ise ameliyathanede 1 doz kuvvetli bir antibiyotikten sonra atesi 38'e cikana kadar hic ilac (ates dusurucu bile) vermiyorlardi. Yani diyecegim ates yuzunden endise etme. En kotu durum antibiyotik almasi. Nehir'cigimin gecirdigi gibi buyuk ameliyatlarin sonrasinda ates olabildigini hepimiz biliyoruz. Birak buyuk ameliyatlari ben sezeryandan sonra bile ateslenenleri taniyorum. Sen icini ferah tut. Nehir is a fighter, cok guclu o. Hepsini yenecek. Kizin 3uncu kemodan sonra 1-0 ondeydi, simdi 2-0 onde. Mehmet'in degimiyle Nehir eziyor!!!! Nehir hayatta karsisina cikacak tum guclukleri ezecek!!!
ReplyDeleteLeyla'cigini bugun yolcu ediyorsun. Icinin bir kismi onunla birlikte ucaga biniyor ama emin ol Leyla'cigin onu ne kadar cok sevdigini ve mecbur oldugun icin onun yaninda olmadigini biliyor. Sakin baska turlu dusunme. Senin anne sevgin kilometrelerce uzaktan bile hissedilir, hic unutma.
Hepinizi cok opuyorum. Kendinize ve Nehir'ime iyi bakin...