Aslında şimdi keyfim kaçtı...halbuki günü çok iyi geçirmiştik.
Sabah ben geldiğimde Nehir beni ağlamadan, kucak istemeden, sakin karşıladı. Ben de günlerdir üzerimde olmasına alışmışken, bu "bağımsız" durumu da pek sevdim açıkçası.
Doktorlara da kendini güzel muayene ettirdi. Doktorlar TPN'i geceye bırakıp, 12 saate indirdiler. Morfini iyice azalttılar. Ve gerek yoksa, idare edebiliyorsanız hiç vermeyin dediler.
Öğle uykusu öncesinde bir tantrum.
Öğleden sonra...saat üçte, "off" the lines, oldu, yani 20 günden sonra "pole" olmadan, "özgür" kaldı. İki saati uykuyla geçirdi ama sonrasında oyun odası, egzersiz odası...dolaştık...keyfi yerindeydi.
Akşam His Grace Foundation yemek verdi...Biz de bu kez Nehir'i de alıp katıldık. Catering Firmasının sahibi, bir Meksikalıyla evli, babası Türk bir kadınmış meğer...Sohbet ettik.
Derken bir tantrum daha.
Akşam tartıldığında, 10 kilo çıktı. Sabah, 10.4 idi, Şaşırdım, canım sıkıldı..o yüzden de yazma isteğim kalmadı. Kısa notlar olarak düşünebilirsiniz bunları.
Kafam takıldı. TPN olmadan ev hayal oldu sanırım. Ne bileyim. Şu iştahı yerine gelse, ama uzun sürebiliyor. Yapacak bir şey yok, doktorların söylediğini yapacağız, ve bekleyeceğiz.
Foto: Turist Ömer koridorda...çanta Nurgün (Teyze demeyecekmişiz madem) den armağan!
Senin kactiysa, benim de kacti! derdim ammmaaa...bugun 23 Nisan ve nese doluyor insan:)
ReplyDeleteOrada olsaydim butun hastanedeki cocuklarin kapilarina kucuk balonlar, hediyeler asardim. Ataturk'ten hediye diye. Hani Santa Manta geliyordu, sizi mutlu ediyordu ya, o hesap benim ki de. Aslinda neden bu isi daha once dusunup burada yapmayi akil etmedim ki? Hay Allah. Neden, cunku, sadece yattigimi vede kalktigimi hatirliyorum bu aralar kosturmaktan.
Bu herhalde eve gitmenizi geciktirecek diye keyfini bozmustur diyorum, yoksa baska ne olabilir ki? Zeynep blogun tarihlerine bir baksana saka gibi. Nisan da bitti. Inanamiyorum.
Biri beni cimdiklesin! Su enfeksiyon riski de bir ortadan kalksa, kendim yapacagim o isi ama, hala daha tam rahata eremedim.
Cok da kafama takmiyorum ben bu kilo ve istah isini. Baska bir cocukla olsa, cok kolay yerine gelecek seyler degildi belki, ama sanslisin ki, Nehir'le kolay yerinde gelecek seyler. Gozunu Peynir diye acan bir cocuk O, yani aslinda cok istahli bir cocuk. Bence onun bunyesini saglam yapan da bu oldu. Gecen gun Mina'nin dogum gununde, Zeynep'le konusuyorduk, ikimizde de ayni seyi fark etmisiz. Eski resimlere bakinca gorduk ki Nehir bayagi tombikmis? Hastaligina ragmen ne tombikmis. Karninin buyuklugunden falan bahsetmiyoruz, yanaklari, bacaklari falan da oyleymis. Tabi simdi onun yuzunu suzulmus gormeye aliskiniz onun da etkisi oabilir ama, yine de tombikmis! Leyla'nın dedigi gibi - saclari icin soylemisti-, bu hali daha guzel. Ilaclarin etkisi azaltildikca, belki agrilari falan iyice gecmeye yuz tutunca, onun da istahi acilacak merak etme. Yavas yavas, sindire sindire iyilesiyor. Doktora sor bence anormal bir durum muymus diye, sonra kafana tak ne olur. Ameliyattan sonra da boyle olmustu.
Bugun 23 Nisan kutlamalari var kizlarin, haliyle bizim de. Sabahtan aksama kadar hem de. Once SDKM' de (okuldaki buyuk konferans salonu), Mercan'larin gosterileri olacak, ogleden sonra da Pelin'lerinki. Ikiside hem dans-jimnastik grubunda, hem de korodalar. Sonra 15.30 da okuldan onlari alacagiz ve City's deki 23 Nisan senligine goturecegiz, zira Piyano calacaklar senlikte. Piyano ogretmenleri ayarlamis. Anlayacagin tum gun doluyuz. Sonra da eve gelip esyalari toplayip, burnumuzda tuten Sapancaya gidip 3 gun tatil yapacagiz. Tabi ben bildirilerimi bitirmeye calisacagim. Bana kalsa, siz gidin ben kalayim derdim, ama boyle bir fikrin ailecek veto edilecegini bildigimden teklif bile etmedim.
Iste boyle. Nehircigimin, nam-i diger turist Omerimin bayramini kutlarim. Tum cocuklarin, cok ama cok mutlu olmasini, neseyle gulmesini, karinlari tok, sirtlari pek, onlari sevgiyle saran kollarda olmasini dilerim. Nerede sifa bekleyen cocuk varsa hepsinin yuzu gulsun lutfen.
Fotograf oyle hosuma gitti ki Zeynep. Inan gun gelecek, havaalanina gotureceksin kizini, arkadaslari ile tatillere cikacak, yeni yerler kesfetmeye gidecek, hem de arkasina bile bakmadan:) Ayni resimdeki gibi.
Az kaldi canim benim, az kaldi...
Nehir`in bayramı kutlu olsun, sevgiyle kucaklarım!
ReplyDeleteNehir'im bir dahaki ve ondan sonraki bayramlarda kelebekler gibi uçuşan 23 nisan temalı kostümünle göreceğiz seni; ama şu sırt çantalı her an kaçasın var hissi uyandıran hatta belki de kaçarken yakalanılmış fotoğrafın o kadar şirin ve komikki :)
ReplyDeleteHadi kilo almaya başla; nasılsa biz yaşlara geldiğinde vermeye çalışacaksın küçük, gezgin meleğim :)
Bayramımız kutlu olsun, sana yazarken kendimi her zamankinden daha çocuk hissediyorum :)
Bu arada bu yazıyı yazarken birşeyi de atlamak istemiyorum. Nehir'i çoğu blog yazan arkadaşımız biliyordur. Aslında onunla ilgili duygularımı çok kereler yazmak istedim ama onun yaşamla ilgili savaşını, hayata olan dik duruşunu, sevimliliğini ve o küçücük yüreğiyle başardığı zaferleri inanın anlatacak kelimeler bulamıyordum. Evet Nehir'in okuduğumda yüzüme tokat gibi vuran gerçekliğini, yaşadıklarını, bütün dünyamda yarattığı etkisini hiç aklımdan çıkmayışını anlatabilmem mümkün değil. Ama dün büyük bir mutlulukla okuduğum şeyler inanın ailesi kadar benimde içimde baharlar, dallar, çiçekler açtı. Artık iyileşme belirtileri gösteren Nehir'e özellikle bugünü kendimce armağan etmek istedim. Nehir'cim Nisan yağmurları gibi bereketli gelsin bu günler sana ve 23 Nisan Bayramı'nın sana çok ama çok büyük bir sevgi ve sağlık getirmesi dilerim. Seni seven insanların olduğunu unutmaman dileğiyle.
ReplyDeletebugün bunlar kendi blogumu hazırlarken iliştirdiğim birkaç cümleydi.bugün NEHİR için birkaç şey yapmak istedim birde küçük bir video koydum bloguma umarım girip bakma şansın olur
'Zeynep sacmalama' derdim burda olsan. Ben de bu kadar badire: immune sistemi sifirlama+yaralar+morfin vs vs atlatsam ve sonra ancak bir kac gundur kendime gelip, suncacik yediklerimle butun gun sizin yaptiginizi yazdigin o aktiviteleri yapsam, biraz da terrible two tantrumlari yasasam degil 400gr, 1 kg verirdim herhalde. Take it easy dear:)
ReplyDeleteFotografi bana 'yogini'leri hatirlatti. Bakalim ileride hangi felsefelerle tanisip basiniza ne isler acacak ama yine de o hepimizin cosup giden, mucadelecei Nehir'i olacak!
Opuyorum.
Gulnur
23 nisan kutlu olsun,
ReplyDeleteSevinin küçükler
Övünün büyükler
23 Nisan mutlu olsun!
Nehir'ciğin sevinc gunu zira poledan kurtuldu. Sizin de övünç gününüz kızınız bunu başardığı ve bundan kendinize de pay çıkarmayı sakin ihmal etmiyin...
Kilo konusuna gelince, aksamdan sabaha 400gr bana belki de bir hata olabilecegini dusundurttu acikcasi. Sırtında çantası ile ne de ozgur ne de keyifli gorunuyor gercekten... Iste asıl onemli olan... NEHIR SAGLIKLI VE MUTLU!
E-mail olarak birkac resim göndermek istiyorum bugun. Begernirseniz Nehir'e gostermeniz icin...
Bir de gidalari sadece tabakta farkli yerlestirerek cocuklara sevimli surprizler hazirlamak icin birkac fikir.. Belki uygulamak istersiniz..
Aklımız sizde, dualarımız kalbimiz sizinle...
Sevgiler.
Yesim
Nehir'cim çocuk bayramın kutlu olsun !
ReplyDeleteÖnümüzdeki Nisan sokaklarda koşarak kutlayacaksın..hayal olacak bugünlerin..
Güzel yanaklarından öpüyorum...
nehirciğim gec de olsa bayramını kutluyorum...
ReplyDeleteseni sıkı sıkı sarıp,gelecek 23 nisanlarda sağlıklı koşa koşa bayram gezmelerine giden bir nehir hayal ediyorum..