Bu gece yarısı, 2'de bitmiş olacak kemoterapi. İnşallah bu hayatında alacağı son dozdur. Bu kadar "toxicating" bir tedaviye çocuğu adına "tabi" deyivermek çaresizlik içerisinde kolay olsa da, üzerinde düşünmeye başlayınca berbat bir duygu.
Ama, altenatif tıp peşinde koşacak kadar alternatif değiliz. Öyle ya da böyle, eksikleriyle, zaaflarıyla "mainstream" tıp alanındaki çalışmalara inanıyoruz.
Nehir'in şu ana kadar kemoterapiyi iyi karşılaması bir şans, onun gücü. Bu noktada bari genler fena değil, ve belki de bu hastalık patlak verene kadarki ve sonrasındaki beslenme titizliğimiz işe yaramıştır.
Bu kemoterapinin uzun süreli etkileri neler olacak bilemiyorum, büyüme sorunları, diş sorunları...kalbine ve diğer organlarının çalışmasına zarar vermiş olmasın yeter. Duymasını bilemiyorum. Sormayı unuttum Russell'a. Çünkü BMT'ye girerken muayene eden nurse practitioner, "bunlardan olmaz" dedi. İnşallah.
Adım adım geçeceğiz. Önümüze geldikçe çözeceğiz.
Kan değerleri düşmeye devam ediyor. Ama daha var, 0'a. Bakalım.
Nehir bugün biraz daha az hareketliydi, ve çok yemedi. Gerçi gece ikiden dörde uyanıktı, sonra altı gibi yine uyanmıştı. Biraz da bunun etkisiyle, bu öğlen uyudu. Akşamüzeri daha enerjikti ama düne kıyasla azalmıştı. Bu normal.
Artık bekleyeceğiz. Perşembe gününe kadar.
Bugün daha önce mail attığım ch 14.18 çalışmasındaki doktora bu kez "eligibility"meselesini soran bir mail daha attım. Bakalım, henüz yanıt yok, heyecan içindeyim.
Ve bu sabahki round da bir Türk vardı. Hacettepe'den dört aylık bir "study" ziyarete... Fatih Bey'i bir kenara dikkatlice ve sevgiyle koyarsak, hastanedeki üçüncü Türk karşılaşmamız ve bu en sıcağıydı, doğal, soran, iyi şanslar dileyen. İçimden, "Ankaralılık" işte dedim.
Gülnurcum, bugünün en tatlı zamanı ise senin commentini okumaktı. Okumadan önce, "Allah Allah, Gülnur coşmuş, ne yazmış acaba "dedim, sonra iki kez okudum. Leyla'yı canlandırdım kafamda.
Ben bu alternatif tedavilerden pek anlamam ama, gercektende bir tek beslenme ile pek cok seyi onlemek mumkun mu emin olamiyorum. Bir seyleri vermemek mi, organik olanlarini vermek mi? Ne bileyim...Surekli bir yerlerde bir seyler okuyoruz, bazen domatesi ove ove bitiremiyorlar, sonra da bir diger arastirmada ama...bunyeler de domatesin soyle ters etkisi var diyor...
ReplyDeleteHele oncesindeki beslenme titizligimiz deyince, bu islere pek onem veren eski doktorunuzu "sevgiyle" yad ettim:(
Herkes önce "isini" iyi yapmak zorunda bu kadar basit.
Ben Nehir'in hastaligindan bunu ogrendim, hani sen diyorsun ya, bilime hayranligim artiyor diye..., benimki de o hesap, yaptigim isin hakkini vermem gerekiyor...Simdi daha cok calisiyorum, Nehircigim nasil caba harciyorsa, bende oyle caba sarfediyorum... O iyilesip, temizlenip yanima geldiginde, bende onu butun eski projelerden kurtulmus, yeni arastirmalara yelken acmis olarak karsilamak istiyorum... Nehirin bana yukledigi misyon da bu oldu.
Gordugun gibi bu aralar, cok yorgunum ve iste sonucta da pek ic acici yazamiyorum...ama sizin guzel haberleriniz cok iyi geliyor, Nehircigim sagolsun varolsun, oralardan bile yetisiyor...
Neyse, bence en onemlisi genler, ve ne sanslisiniz ki Nehir'cigimin genleri cok cok iyi, bildigimiz gibi:). Bu agir tedavileri cok iyi tolere ediyor...
Dibe vurmaya az kalmisken, cikmaniz da o kadar yaklasiyor diye cok heyecanliyim...
Nehircigime iyi bakin....Cok sevgiler.
Acikcasi ben eski doktorunuzu Nurgun gibi bile kinayeli "sevgiyle" anamayacagim:(((
ReplyDeleteNeyse bu konuya hic girmeyeyim. Zannetmiyorum ama belki o da blogu arada sirada okuyordur...Arkasindan konusmak gibi olmasin yuzune soylemeyi tercih ediyorum zira...
Beslenme konusuna gelince yine Nurgun'e katiliyorum her gecen gun farkli bir arastirma sonucu cikarken insan ne yiyecegini sasiriyor.
hafta sonu okudugum haberde Mayoclinic'te yapilan bir arastirmada organik urunlerin de aslinda hedeften sastigi ve organik urun yemenin de artik saglik acisindan bir anlam tasimadigi ortaya cikmis...Tek diyecegim eskilerin dedigi gibi sanirim hersey mevsiminde...
Ama bir sey varki Nehirimin genleri....Esas bu isin ustesinden gelecek olan Nehirimin genleri...
Ben butun bu haftayi yatakta gecireceginizi dusunurken Nehirim hala kalan enerjisini dolasmaya ve oynamaya kullaniyor...bravo sana...
Kendinize ve Nehirime cok iyi bakin...
Mutlu sona yaklastiginizi hissediyorum boyle seyler yazinca sen. Sizi tanimasam da, cok mutlu oluyorum, Nehir bu hastaligi yendiginde sevinc cigligi atacagim. Aliso Viejo,CA`dan kucak kucak sevgiler.
ReplyDelete