Hande'cim geldi, döndü...konuştuk, yürüdük, Yaprak'ı gördük. Sandra ile buluştuk. Güldük. Bir hafta geçiverdi. Hande gittiğinde, anladım ki, buranın yavaş hayatına çok alışmışım, biraz dışına çıkınca, yoruluverdim.
Arada, Leyla ile buz pateni yaptık. Bilenler vardır, eskiler yani, bir Penguen vardı Harbiyeden aşağı. Ankara'da da Kuğulu Park. Eh, üç aşağı beş yukarı 25 yıl olmuş, bendeniz de sahalara çıktı. Tabi, pek de bir şey değişmemiş, kenardan kenardan, ama düşmedim, ayaktaydım.
Derken Cengiz Amca'lar geldi. Gelecekler mi, gelemeyecekler mi, Doğu Yakası'ndaki kar fırtınası, Emre'nin ateşi...neyse gelebildiler.
Emre bana Nehir'i anımsatıyor. Bilmiyorum neden. Gözleri, dedi Cengiz. Ne bileyim. Girer girmez kolundaki çıkartma dövmeleri gösterdi. Nehir, hastanede iken, ona verilen dövmelerden birini, "Emre'ye vereceğim" diye saklamıştı (Sonra aradım aradım bulamadım, Emre'ye vermek istemiştim, son telaşta bir şekilde kaybetmişiz). Nehir yoğun bakımdayken, Leyla'yı aradığımda, Emre telefonu istiyor ve Nehir'i soruyordu, hasta mı, diye soruyordu.
Belki de şimdi Nehir'in arkadaşı olan küçük çocuklar büyüdüğünde daha zor olacak. Bilmiyorum. Hiçbir zaman kolaylaşmayacak.
Ama şimdi Nehir'in ağacına baktım, Yeşim yazınca!! Benim tatlı kızımın güzel bir hediyesi olmuş. Ne kadar düşünceli, ne kadar sevgi dolu bir yılbaşı oldu bu. Teşekkür ederim. Teşekkür ederiz. Bu arada bizim istediğimiz yemek kitapları da geldi. Baskı kalitesi düşündüğümden düşük, ama amaç zaten bir şekilde araştırmaya katkıda bulunmak. Leyla ise çok sevdi. Çocukları okudu. "Angel", kelimesini öğrendi. Sanıyorum o da bir yandan böylece Nehir'le bağını sürdürüyor. İçinden tarifleri denemeliymişiz. Tamam, dedim.
Ve sevgili İlal Hanım!! Ne kadar iyi etmişsiniz!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Gerçekten de yavaş yavaş hepimiz daha duyarlı oluyoruz. Görmediğimiz hayatları görüp, elimizi uzatıyoruz. Elimizden geldiğince. Bence hepimiz doğru yöne gidiyoruz. Örgüyü unutmadım. O zaman, ben yapamam, ama örgüyü benden daha iyi beceren ve daha güzel örenler için iyi bir fikir olduğunu düşünmüştüm. Ama siz de, örgü fikriyle uğraşıp, yaptım yapamadım demektense, gidip, çocuklarla birebir zaman geçirmişsiniz. İşte bu harika!
2010 bitmek üzere. Bu gerçeği ne yapacağımı bilemiyorum. Her yıl, yeni bir başlangıç, bir umut demekti. Hayatımda ilk kez bir sonu işaret ediyor. Geride bırakmak. Hafızamın bana ne kadar izin vereceğini bilmiyorum. Nehir'i ne kadar süre zihnimde canlı tutabileceğimi bilmiyorum. İlk günlerde beni ağlatan fotoğraf ve videolar bugünlerde bana onunla olma şansı veriyor. Yine de zamana karşı ne kadar dayanabileceğim bilmiyorum. Güzel kızım benim.
Sevgili Nehir'in sevgili annesi,
ReplyDeleteYaratan insana dayanabileceği yük kadar dayanma gücü vermiş. Acı çekerek de olsa, üzülerek, arada ağlayarak da olsa, yaşamayı sürdürüyoruz, boğaz çukurumuza kadar gelebilecekken gelmeyen ruhumuz içimizde yer almayı sürdürüyor. Bir dönemi geride bırakıyorsunuz. Yeni bir dönem başlıyor, ama bu dönem sevgili evladınızın hatırasıyla devam edecek. Onu anmayı, ona dua etmeyi sürdüreceksiniz, sizi sevenlerle paylaşmayı da; ve onların duaları sürecek. İsyan etmediniz, kadere, olanlara; sabır ve insani bir metanet gösterdiniz. İnanın ki doğru yoldasınız. Sizi gönülden destekliyorum, eşiniz, biricik Leyla'mız ve dostlarınız, ailenizle güçlü, sağlıklı, güzel bir yeni yıl diliyorum.
Nehir'i ben bile özlüyorum Zeynep, sizin özleminizi hayal etmeye bile yaklaşamam. Ama dilerim 2011 acınızın hafiflediği, elbette unutmak mümkün değil ama huzura erdiğiniz bir yıl olsun. Allah Leyla'yı bağışlasın size...
ReplyDeletesizi nehir ciğimi hiç unutmadım unutamıyacağım da zeynep hanım... bütün metanetinizle karşı koymaya çalıştığınız o zorlu süreç ve kuzucuk nehirin yıldız olup kayması bu yılın beni en çok etkileyen olayı oldu ...
ReplyDeleteyeni gelen yılda umarım mucizeler güzellikler ve sağlık hep sizinle ne sevdiklerinizle olur
esra gürbüz ankara
Zeynep'cim,
ReplyDeleteSenin ve guzel ailenin yeni yılını tum kalbimle kutluyorum. Bu yilin en cok sana umit, huzur ve kolaylık getirmesini istiyorum... Hayattaki en son sinavini 2010'da almis olmani ve yasaminin bundan sonrasinin su gibi berrak bir sekilde akip gitmesini diliyorum.
Sevgilerimle...
Nehir hala dualarimizda Zeynep hanim.. 2011 de hersey gonlunuzce olsun. Ailenizle birlikte huzurlu bir yil gecirmenizi dilerim. Sevgilerimle.
ReplyDeleteBugun cok yaki bir arkadasimin babasinin ebediyete intikalinin ikinci senesi. Oldugu gun kuzenlerinden biri cenazede fotograf cekmis ve eve gelince herkese musdelemis 'enistemin mezarinin uzerine nur dogdu!' Gercekten de fotograflar bakmislar basketbol topu buyulugunde sari bir isik mezarin tam ustunde.. Butun cektigi fotograflarda hepsinde ayni yerde var bu isik! O kafayla bakip kalmsilar hatta sagliginda cekistigi bir akrabasi basini elleri arasina alip 'olamaz-olamaz' diye kendinden gecmisken sonra sonra anlamislar ki fotograflar otobusun caminin ardindan cekildigi icin bir sekilde farkli pozisyonlrda da olsa ayni yerde bir isik kirilmasi olmus...Diyordu ki arkadasim neyse ne bizi guldurmeyi basardi yine de ...Oyleydi rahmetli..Daha gercegi bilmiyor o cekistigi hasmi kara kara dusunuyordur oteki dunyada isi zor diye:) Bilmem zor bu olum isiyle barismak. Ben de babami ruyamda gordum gecen gun bu sene kabristanina ziyarete gidemedim diye mi ruyama girdi diye dert oldu icime iste. Ama o kadar. Bir sene pek dengeli gecmemisti. Zamana karsi direnmek olmaz. O gecerken diger insanlar butun dunya, yakinlarin yasarken sen de ite kaka devam edeceksin. Gulmek, guzel seyler istemek, keyiflenmek ayip gibi gelecek ama devam edecek iste...Zor zor zor. Ben kac kere dusundum Nehir'imi, kafamda ne hatiralar canlandi...Sizi hayal bile edemiyorum. Devam edecegiz. Zaman birakacagiz. Yasayacagiz. Hep beraber. Yeni yilda guzel seyler olsun. Birbirinize sarilin, iyi bakin. Mutlu yillar olsun!
ReplyDeleteÖzlemiştim çok. Her gün on kere bakıp bakıp.. Artık merak etmeye başlamıştım. Sesini duymak çok rahatlattı.
ReplyDeleteÖzlemek zor, diğer acıtan duygulardan çok farklı. Ilık ılık, sakin sakin, yumuşak yumuşak acıtıyor insanı. Bütün vücudunu dolaşıyor yavaş yavaş, içten sarıyor.
Senin bundan sonra Nehir'i başka türlü büyütmenin bin bir yolunu bulacağına kuşkum yok, bugüne kadar olduğu gibi. Biz de beraber.
Tek dileğim bu yıl ve bundan sonraki tüm yıllarda iyilik, güzellik, ufak ufak mutluluklar, küçük tatlı anlar, ince zarif huzurlar örsün hayatınızı.
Naifliğinize yaraşır bir nezaket göstersin kader. Gücünüze yakışır yolu siz zaten çizersiniz ailecek.
Sağlıkla, huzurla, mutlulukla...
Sevgiler
Duygu
Sevgili Zeynepcim, Duygu Hanim aklimdan geceni cok iyi ifade etmis; Sen gücünüzden beklenecek
ReplyDeletesekilde Nehir'i buyutmenin bir yolunu bulursun. Ozlemi cok buyuk; bizim icin bile. Bu yilin sonuna yaklasirken Nehir hep aklimda ve kalbimde. Ama sizleri de ozledik. Burada gormeyi ozledik. Umarim onumuzde saglikla, neseyle, birlikte gecirecegimiz cok yillar vardir. Leyla'yi op bizim icin. Mutlu bir yeni yil dilegiye. Sevgiler, Bilge Y.
Keşke daha çok şey yapabilsek..gücümüz yetse sağlık verebilsek hepsine..Bir yolu olsa,TR de ki tedavi şartlarını kolaylaştırmak ve iyileştirebilmek için...
ReplyDeleteGüzel ve umut dolu bir sene olsun 2011,hepimiz için..
zeynepcim iyi yıllar canım,2011 tüm acıların hafiflediği bir yıl olur umarım...Çok öpüyorum seni ve leyalayı...
ReplyDeleteMerhaba,
ReplyDelete2010'u Nehir'i kaybettigin(m)iz yil gibi dusunurken, bir de Nehir'in bircok insanin hayatina aniden girip degistirdigi yil oldugunu da hatirlatabilir miyim? Tabii acinizla karsilastirilamaz ama bu da 2010'a ait bir gercek. Sizin kayibiniz hepimizin kayibi oldu, ama ote yandan 2010 yilinda Nehir cogumuzun da hayatinda bircok bakis acisini degistirdi. Belki ona verilen gorev buydu. Keske sonu da mutlu olsaydi. Hep hatirliyorum Nehir'i, aylar gecti hic unutamadim. Sanirim hic de unutmayacagim. Niye unutalim ki? Cok sevgiler, gonlumun taa icinden huzurlu bir yil diliyorum tum ailenize.
Canım güzel gelişmeler gördüğümde ben çok mutlu oluyorum. İstediğiniz her her şeyde muafak olmanızı yürekten istiyorum. Hani Nehiri ne kadar canlı tutabilirim zihnimde diyorsun ya emin olki o his hep ilk gün gibi net olacak zihninde ama daha az acıtacak yıllar geçtikçe. Bu sınav dünyanın en zor sınvı umarım hepimiz için iyi geçer. Ben zaten çok çabuk dağılıyorum üzülünce birde sizin pencerenizden baktığımda ınanın katlanıyor üzüntüm dün yazarken tutamadım kendimi iyi geliyor bana. Harihleri karıştıracak kadar dalmışım 24 aralık yerine 27yazdığımı bir gün sonra farkettim.Leyla cım sanada sağlıklı mutlu başarılı nice güzel yıllar geçirmi diliyorum.Ailen le ve sevenlerinle beraber öpüyorum seni canım her şeyin gönlünüz olmasını temenni ediyorum selam sevgilerimi gönderiyorum hepinize Tamame
ReplyDelete